FATF نباشد «گوشت» هم نیست!
يکشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۰۹:۰۳
کد مطلب: 674020
«قدر مسلم احتیاج داریم، بتوانیم مبادلات پولی و بانکی با نهادهای بین‌المللی داشته باشیم و بدون این مبادلات اصلاً امکان حیات اقتصادی وجود ندارد.»
او می‌افزاید:
ما نمی‌توانیم دور ایران دیوار بکشیم و مبادلات را محصور و محدود به دامنه داخل مرزهایمان کنیم. حتماً به مبادلات گسترده اقتصادی با خارج کشور نیاز داریم چه از حیث واردات کالاهای مختلف مورد نیازمان و چه از حیث صادرات کالاهای مازاد؛ نفت و محصولات پتروشیمی که داریم. همین الان مورد گوشت را نگاه کنید که اگر نتوانیم وارد کشور کنیم، مردم دچار فقر غذایی خواهند شد. اگر نتوانیم خوراک طیور و دام را وارد کنیم، صنعت مرغداری‌مان دچار مشکل خواهد شد. به هر حال درست است که ایران کشور گسترده‌ای است و بسیاری از حلقه‌های اقتصادی را داخل خودش دارد ولی در دنیا هیچ کشوری حتی کشورهایی که از همه مواهب طبیعی هم برخوردار هستند، نمی‌توانند یک حلقه بسته‌ای از امکانات را داشته باشند و نیاز به مبادلات گسترده تجاری دارند.
*صحبت‌های شیرزاد که مصداقی از تئوری «گروگان گرفتن معیشت مردم برای امضای معاهدات استعماری» محسوب می‌شوند، در حالی است که تجربه جهانی چنین سخنانی را تأیید نمی‌کند.
ما در اینجا بخشی از نوشته جواهر لعل نهرو در کتاب «نگاهی به تاریخ جهان» را برای مخاطبان محترم ذکر می‌کنیم که در اشاره به ایستادگی کشور ایرلند در مقابل تحریم‌های بریتانیا در ابتدای قرن بیستم می‌نویسد:
«ایرلند بر سر پای خود ایستاده است. جنگ بازرگانی ایرلند و بریتانیا هنوز ادامه دارد. وضع عوارض سنگین از طرف بریتانیا بر کالاها و محصولات ایرلندی که هدفش فشار آوردن بر ایرلند و وادار ساختن او به تسلیم بود نتایج معکوسی به بار آورد. زیرا موجب گشت که صنایع و کشاورزی ایرلند به سرعت توسعه پذیرد و ایرلند توانست تقریباً ملتی بی‌نیاز از خارج و متکی به خودش گردد.
در ایرلند کارخانه‌های تازه در همه جا ساخته شده است و اراضی چمنزار و مراتع سابق، از نو به صورت مزارع غلات و غیره درمی‌آید. خوارباری که به انگلستان صادر می‌شد اکنون در خود کشور مصرف می‌شود و سطح زندگی مردم بالا می‌آید. بدین قرار «دووآلرا» رهبر ایرلند در اجرای سیاست ملی خود پیروز شد و ایرلند امروز همچون خاری در چشم سیاست امپراطوری بریتانیاست.
ایرلند سیاستی جسورانه دارد که نسبت به انگلستان بی اعتناست و روشش با مقررات کنفرانس امپراطوری که در اتاوا تشکیل شد، به هیچوجه سازش ندارد.»
اقتصاددانان جهانی نیز صراحتاً تأکید دارند که تحریم در قرن بیست و یکم، بیش از آنکه ابزاری کارا برای به فقر کشاندن مردم یک کشور باشد؛ یک ابزار جنگ روانی است و با اخذ سیاست‌های درست می‌تواند بدون تأثیر و یا با تأثیر حداقلی باشد.
اظهارات شیرزاد همچنین در مقابله تجربه جالب ایران اسلامی در دوران دفاع مقدس نیز قرار دارد.
دورانی که انواع و اقسام تحریم‌ها و سدها در اطراف ایران قرار داشت و حتی به قول وزیر سابق اطلاعات، کشتی‌های حامل غذای مردم ایران نیز با موشک هدف قرار می‌گرفت اما نه شاهد بی‌غذایی شدیم، نه شاهد قحطی و نه حتی مثل امروز شاهد گرانی افسارگسیخته!
این مثال‌ها و دلایل عینی نشان می‌دهد که آنچه که شیرزاد را وادار به این دفاع غلط و بی‌مبنا از کشاندن کشور به ورطه FATF کرده، نه واقعیت که شهوات میرزاملکم‌خانی جریان خاص برای تسلیم در مقابل غرب است.
پیرامون اظهارات شیرزاد همچنین لازم به اشاره است که ساختار سرزمینی ایران، همانطور که در دوران جنگ تحمیلی، مایحتاج عمده مردم ایران را تأمین کرد و فی‌المثل تولید گوشت قرمز و گوشت سفید را به چند برابر (نسبت به دوران پهلوی) رساند و ایضا ایران را تبدیل به هفتمین تولید کننده گوشت مرغ در جهان کرد؛ امروز نیز ظرفیت‌های مختلفی دارد به نحوی که اندیشکده‌های غربی ایران را حائز مقام اول جهان در میزان برخورداری از ظرفیت می‌دانند.
البته لازم به اشاره است که تحلیل آمار نشان می‌دهد ایران فعلی در تولید و تأمین گوشت مشکلی ندارد و وارداتی هم که صورت می‌گیرد صرفاً به دلیل تنظیم بازار است تا کم‌توانی دولت در امر نظارت بر قیمت‌ها جبران شود. (که گویا نمی‌شود!)
ضمن اینکه پر واضح است که اگر عزمی در دولت محترم باشد؛ می‌توان به راحتی مایحتاج اصلی مردم ایران را در داخل کشور تأمین کرد و همانطور که امروز با ساخت پالایشگاه ستاره خلیج فارس، چیزی به نام «تحریم بنزین» برای ایرانی‌ها به یک جوک مضحک تبدیل شده است؛ مقولات دیگری مثل واردات گوشت و غذای دام و از این قبیل نیز می‌توانند به جوک تبدیل شوند.
البته اگر شهوات میرزاملکم‌خانی جریان سیاسی خاص بگذارد...
همچنین لازم به اشاره است که برخی از همسایگان ایران که بخش بزرگی از اقتصاد آنها وابسته به تولید گوشت و صادرات آن است؛ اگر تولیدات خود را به ایران نفروشند دچار مشکلات فراوانی خواهند شد. ضمن اینکه مراودات ما با این کشورها نیز شامل هیچگونه معاهده بین‌المللی و حتی شامل تحریم هم نیست.
گفتنیست پیش از گران شدن گوشت در هفته های اخیر، یکی از اقتصاددانان نزدیک به دولت و اصلاح‌طلبان مدعی شده بود که میزان مصرف گوشت قرمز مردم ایران در طول ۴۰ سال گذشته، به دلیل فقر کاهش یافته است!
این در حالیست که در طول ۴۰ سال گذشته میزان واردات و تولید گوشت در ایران هزاران برابر شده و میزان صادرات رسمی گوشت گرم ایرانی نیز بسیار اندک و در حد چند ده تن است.
آن اقتصاددان در صحبت‌های خود البته پاسخ نداده بود که این حجم گوشت وارد و تولید شده در ایران در سال‌های اخیر که میزان سرانه آن به ازای هر ایرانی نیز جهش یافته؛ در کجا مصرف شده است؟!
منبع:مشرق
