اینکه منِ فوق لیسانس با معدل بالا از دانشگاه معتبر تهرانی و البته کارمند، با ماهی 2 تومن حقوق چقدر باید صرفه جویی کنم و چیزی نخرم و نخورم و به بچه کوچیکم هم بگم لطفا کمتر پوشک مصرف کن و لباس پاره کن و دیرتر بزرگ شو باباجون که لباسات برات کوچیک نشه تا بتونم 300 میلیون جمع کنم، بماند. تا اون موقع همین خونه ی متری 6 تومنی 17 سال ساخت دامپزشکی هم شده 40 ساله و قیمتش هم شده 500 میلیون و بعد من باید همچنان نخورم و نخرم تا بتونم این خونه ی n ساله تو یه جای معمولی تهران رو به قیمت خیلی گزافی بخرم. آخرش هم اون پولی که احتمالا با نخوردن و نخریدن جمع شده رو میدن برام قبر میخرن. واقعا از همه دست اندر کاران ممنونم.