استقبال ترکیه از حمله نظامی آمریکا به سوریه
شنبه ۲۵ فروردين ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۴۳
کد مطلب: 603800
به گزارش روسیا الیوم، وزارت خارجه ترکیه اعلام کرد که از حمله نظامی به سوریه استقبال می‌کند.
این وزارت خانه هم چنین مدعی شد که این حمله سه جانبه واکنش و پاسخ مناسبی علیه سوریه و اقدام نظام حاکم این کشور در خصوص حمله شیمیایی به دوما به شمار می‌آید.
سه کشور آمریکا انگلیس و فرانسه بامداد امروز در حمله هوایی و موشکی مراکزی را در سوریه مورد هدف قرار دادند. بر اساس این گزارش فرودگاه مزه، مرکز پژوهش‌ها در برزه، جمرایا و مصیاف در سوریه مورد هدف قرار گرفتند.
در این حمله که با مشارکت آمریکا، انگلیس و فرانسه انجام گرفته، از کشتی‌های نظامی و هواپیما استفاده شده است.
۴۱۳
ترکیه بی بخار.
شما هم اگر جای اردوغان بودید بعد از شکست در سوریه و مشکلات کاملا زیر خاکستر کودتا و ضایع شدن در همراهی اروپا با ترکیه در زمان حمایت ناتو با ترکیه و غلط کردمش بعد از 5 سال با سفر به ایران وبدهی ملی ترکیه که نزدیک به 700 میلیارد دلاره و همچنین ترس از امریکا وتثبیت قدرت بشار و کوتاه امدن از موضعش که بشار باید بره ووو... معلومه برای سوزشش باید بگه خوشحالم
اردوغان حتی ماکیاول تر از امریکا و صهیونیست ها عمل می کند . انها حداقل در داخل خود هوای خودشان را دارند . این بابا معلوم نیست اینطرفیه یا انطرفی . امریکا برعلیه او کودتا می کنه بازهم موس موس کنان میره سمتشون از طرف دیگه به خیال خودش با اینطرف بسته . هیچ سمتی به او اطمینان ندارند و به عنوان متحد حسابش نمی کنند .
خیلی خنده دار نیستیم ما ایرانیها؟؟؟یکی دیگه حمله کرده به سوریه (به سوریه نه به ما)، ترکیه استقبال کرده ما داریم به اردوغان فحش میدیم. دقیقا این مشابه همون رفتاریه که میریم صفحه فوتبالیستهایی مثل مسی و رونالدو را فحش بارون میکنیم. چون به تیمی که ما دوست داشتیم گل زدند. یعنی سیاست زدگی ما ایرانیها وحشتناکه. هیچکدوم از ما که اینجا کامنت میگذاریم هیچ سوادی از سیاست بین الملل، روابط بین الملل، قواعد بسیار پیچیده و تو در توی سیاست بین الملل نداریم و حتی پامون را از ایران فراتر نگذاشتیم ولی با قاطعیتی وصف ناپذیر راجع به سیاست بین الملل نظر میدهیم و نظراتمون تماما احساسی و همراه با فحاشی است. مثلا ادم وقتی نظرات را در اینجا یا حتی بدترش در سایت فارس نیوز میخونه خندش میگیره. همه یک عده متوهم که انگار با خودشون کلی خیال بافی میکنند. من نمیدونم مردم کشورهای پیشرفته هم مثل ما راجع به چیزی که نه بهشون ربطی داره و نه اطلاعاتی دارند اینجوری نظر میدهند. من که خودم یه مدت برا فرصت مطالعاتی آلمان بودم با قاطعیت میگم نه. اونها فقط دنبال پیشرفت و ساخت و تولید و این چیزها هستند. اصلا یک عده وزیران خودشون را نمیشناختند. این از فرط بیکاری و سیاست زدگی ماهاست.
نمی دانم شما چند سالتان هست ، سطح تحصیلاتتان چیست ، در کجا بوده اید . اینها را نمی دانم ولی زمینه فکری جنابعالی با آ ن نوع صحبت و تحقیر دیگران از موضع بالا برایم مسجل است . دوستانی مثل شما را چه در دوران طولانی اقامتم در اروپا و ایران دیده ام . انچنان دم از سیاست و روابط حاکم در دنیا صحبت می کنید که انگار امده اید پشت کوه برای تبلیغ .من ریشه های شخصیتی این نوع گویش و تفکر را می شناسم و توضیح ان بماند نمی خواهم تلخ تر از این بنویسم .
ولی دوست عزیز:
اول: اینکه چه چیزی هست را ما هم می دانیم ولی چه چیزی باید باشد ان نیز مهم و درد دنیا نیز از همین ناحیه است
دوم :
شما خیلی دم از وجود دانش در سیاست بین الملل در نرم افزار فکری خود می زنید البته نوع نگارش شما استفاده از اول شخص جمع بود که تاکتیکی است زیرا هیچ فردی که خود را مبتدی می داند بخود اجازه نمی دهد به همه نظر دهندگان با لفظ بی سواد توهین کند . شما که بقول خود سواد ندارید قدرت تشخیص و قضاوت هم ندارید لذا حق توهین بدیگران را هم ندارید .نتیجه گیری در این فراز خیلی ساده است
سوم : یک اصل مهم در روابط بین الملل را فراموش کرده اید همانکاری که دیگران می کنند و آن یارگیری است . مسلم است که مواضع اردوغان در سوریه بما نیز مربوط میشود . حوزه امنیت ملی ما تا کنار مرزهای اسرائیل امتداد دارد و کار بسیار درستی هم هست . امریکا و اقمارش دورتادور ایران هستند . چطور انها را میزان قرار می دهید ولی بما که می رسد خیر .اگر منظورتان از روابط بین الملل کنواسیون ها و قراردادهاست که رعایت نمی شوند و اگر منظور قانون جنگل است که همین است در این جنگل باید چه کرد ؟ غیر از یارگیر ی و تقویت ؟ اردوغان یک ادم ماکیاولی است که قطعا شهوت قدرت دارد و اگر واقعا برای کشورش و جهان اسلام کار می کرد هرگز چنین اعمالی را ازخود بروز نمی داد. اینکه به اسم واقعیات حاکم بر روابط بین الملل غرق در هر کثافت کاری شد با منطق من یکی نمی خواند دیگران نیز مسئول اعمال خود هستند . والسلام .
ولی دوست عزیز:
اول: اینکه چه چیزی هست را ما هم می دانیم ولی چه چیزی باید باشد ان نیز مهم و درد دنیا نیز از همین ناحیه است
دوم :
شما خیلی دم از وجود دانش در سیاست بین الملل در نرم افزار فکری خود می زنید البته نوع نگارش شما استفاده از اول شخص جمع بود که تاکتیکی است زیرا هیچ فردی که خود را مبتدی می داند بخود اجازه نمی دهد به همه نظر دهندگان با لفظ بی سواد توهین کند . شما که بقول خود سواد ندارید قدرت تشخیص و قضاوت هم ندارید لذا حق توهین بدیگران را هم ندارید .نتیجه گیری در این فراز خیلی ساده است
سوم : یک اصل مهم در روابط بین الملل را فراموش کرده اید همانکاری که دیگران می کنند و آن یارگیری است . مسلم است که مواضع اردوغان در سوریه بما نیز مربوط میشود . حوزه امنیت ملی ما تا کنار مرزهای اسرائیل امتداد دارد و کار بسیار درستی هم هست . امریکا و اقمارش دورتادور ایران هستند . چطور انها را میزان قرار می دهید ولی بما که می رسد خیر .اگر منظورتان از روابط بین الملل کنواسیون ها و قراردادهاست که رعایت نمی شوند و اگر منظور قانون جنگل است که همین است در این جنگل باید چه کرد ؟ غیر از یارگیر ی و تقویت ؟ اردوغان یک ادم ماکیاولی است که قطعا شهوت قدرت دارد و اگر واقعا برای کشورش و جهان اسلام کار می کرد هرگز چنین اعمالی را ازخود بروز نمی داد. اینکه به اسم واقعیات حاکم بر روابط بین الملل غرق در هر کثافت کاری شد با منطق من یکی نمی خواند دیگران نیز مسئول اعمال خود هستند . والسلام .
نفرت از اردوغان رو با کار اشتباه یه سری که فرهنگ استفاده از فضای مجازی رو ندارن یکی نکن علی آقا
فهم ربط سوریه به ما هم خیلی سخت نیست خصوصا برای یک دانشجو/ فارغ التحصیل دکتری
ضمنا اگر شما یه بار رفتی من چند بار رفتم و لایه های بعدی زندگی آلمانی ها و ... رو دیدم.
روشنفکر بودن خوبه ولی به شرط اینکه فکرت روشن باشه نه اینکه با فکر خاموش نظرات خاص بدی
فهم ربط سوریه به ما هم خیلی سخت نیست خصوصا برای یک دانشجو/ فارغ التحصیل دکتری
ضمنا اگر شما یه بار رفتی من چند بار رفتم و لایه های بعدی زندگی آلمانی ها و ... رو دیدم.
روشنفکر بودن خوبه ولی به شرط اینکه فکرت روشن باشه نه اینکه با فکر خاموش نظرات خاص بدی
علی اقا
امثال ما که عوامیم و شما می فهمید . ازآن لاف - هرچند راست - فرصت مطالعاتی شما در المان معلوم است . ولی فرازی از مقاله دکتر سعد الله زارعی که متخصص در این فن است را برایت می نویسم . شما اگر خیلی اشراف دارید بفرمایید جواب امثال اینها رابدهید .
بخشی از مقاله جاپ شده در فارس نیوزبقلم وی تحت عنوان "تهاجم دیروز ، هزینه زیاد ، نتیجه اندک " :
اگر سوابق اخبار مرتبط با مواجهه آمریکا و عوامل آن با موضوع «حضور ایران در منطقه» را مرور کنیم، در می‌یابیم که لااقل 10 سال است که خروج ایران از منطقه به دغدغه استراتژیک نظام سلطه تبدیل شده است. اینکه ایران نباید کاری به منطقه داشته و به درون سرزمین خود سرگرم باشد به استراتژی شناخته شده دشمنان مسلمین تبدیل شده است. در این بین گاهی با بهره‌گیری از ظرفیت‌های محدود داخل ایران این استراتژی دنبال شده و در قالب شعارهایی نظیر «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» و یا «سوریه را رها کن فکری به حال ما کن» و فتنه‌هایی نظیر فتنه 88 و گاهی در قالب برخی اظهارنظرهای رسمی داخلی که نتیجه اقتدار منطقه‌ای ایران را «زمین سوخته» معرفی می‌نماید، تجلی پیدا کرده است و می‌بینیم که جریانات انحرافی ایران از ملی- مذهبی‌ها تا حلقه احمدی‌نژادی و تا بعضی چهره‌های کنونی دولت در این راستا فعالیت کرده‌اند. آنچه روز گذشته در سوریه روی داد را حتماً باید در جهت استراتژی ده ساله‌ای دید که جلوه‌های داخلی آن را مورد اشاره قرار دادیم. آمریکایی‌ها از زمانی که ناگزیر شدند بعد از تلفات زیاد خاک عراق را ترک کنند با پدیده بزرگی بنام نفوذ منطقه‌ای ایران مواجه گردیدند. این زمان، 2007 میلادی است که بوش با نوری‌المالکی نخست‌وزیر وقت عراق توافقنامه امنیتی را امضا کرد و متعهد شد که در فاصله 2009 تا 2011 به حضور بیش از 300 هزار نیروی نظامی خویش خاتمه دهند. درست از فردای این روز، محافل آمریکایی جرج بوش را ملامت کردند که عراق را در یک سینی طلایی تقدیم ایران کرده است. این البته واقعیت نداشت و ندارد و ایران هیچ سیطره‌ای بر عراق ندارد. آنچه واقعیت دارد ریشه‌های عمیق و دیرین فرهنگی بین دو ملت ایران و عراق و وجود منافع استراتژیک مشترک بین دو ملت است. اما به هر روی این واقعیت دارد که نظام سیاسی جدید عراق با یک درک استراتژیک از لزوم روابطی راهبردی با ایران به دوره خصومت بین بغداد با تهران نقطه پایان گذاشت.
الان آمریکا و عوامل آن و حتی کشورهایی نظیر ترکیه روی اخراج ایران از منطقه و یا تضعیف موقعیت ایران تمرکز کرده‌اند.
امثال ما که عوامیم و شما می فهمید . ازآن لاف - هرچند راست - فرصت مطالعاتی شما در المان معلوم است . ولی فرازی از مقاله دکتر سعد الله زارعی که متخصص در این فن است را برایت می نویسم . شما اگر خیلی اشراف دارید بفرمایید جواب امثال اینها رابدهید .
بخشی از مقاله جاپ شده در فارس نیوزبقلم وی تحت عنوان "تهاجم دیروز ، هزینه زیاد ، نتیجه اندک " :
اگر سوابق اخبار مرتبط با مواجهه آمریکا و عوامل آن با موضوع «حضور ایران در منطقه» را مرور کنیم، در می‌یابیم که لااقل 10 سال است که خروج ایران از منطقه به دغدغه استراتژیک نظام سلطه تبدیل شده است. اینکه ایران نباید کاری به منطقه داشته و به درون سرزمین خود سرگرم باشد به استراتژی شناخته شده دشمنان مسلمین تبدیل شده است. در این بین گاهی با بهره‌گیری از ظرفیت‌های محدود داخل ایران این استراتژی دنبال شده و در قالب شعارهایی نظیر «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» و یا «سوریه را رها کن فکری به حال ما کن» و فتنه‌هایی نظیر فتنه 88 و گاهی در قالب برخی اظهارنظرهای رسمی داخلی که نتیجه اقتدار منطقه‌ای ایران را «زمین سوخته» معرفی می‌نماید، تجلی پیدا کرده است و می‌بینیم که جریانات انحرافی ایران از ملی- مذهبی‌ها تا حلقه احمدی‌نژادی و تا بعضی چهره‌های کنونی دولت در این راستا فعالیت کرده‌اند. آنچه روز گذشته در سوریه روی داد را حتماً باید در جهت استراتژی ده ساله‌ای دید که جلوه‌های داخلی آن را مورد اشاره قرار دادیم. آمریکایی‌ها از زمانی که ناگزیر شدند بعد از تلفات زیاد خاک عراق را ترک کنند با پدیده بزرگی بنام نفوذ منطقه‌ای ایران مواجه گردیدند. این زمان، 2007 میلادی است که بوش با نوری‌المالکی نخست‌وزیر وقت عراق توافقنامه امنیتی را امضا کرد و متعهد شد که در فاصله 2009 تا 2011 به حضور بیش از 300 هزار نیروی نظامی خویش خاتمه دهند. درست از فردای این روز، محافل آمریکایی جرج بوش را ملامت کردند که عراق را در یک سینی طلایی تقدیم ایران کرده است. این البته واقعیت نداشت و ندارد و ایران هیچ سیطره‌ای بر عراق ندارد. آنچه واقعیت دارد ریشه‌های عمیق و دیرین فرهنگی بین دو ملت ایران و عراق و وجود منافع استراتژیک مشترک بین دو ملت است. اما به هر روی این واقعیت دارد که نظام سیاسی جدید عراق با یک درک استراتژیک از لزوم روابطی راهبردی با ایران به دوره خصومت بین بغداد با تهران نقطه پایان گذاشت.
الان آمریکا و عوامل آن و حتی کشورهایی نظیر ترکیه روی اخراج ایران از منطقه و یا تضعیف موقعیت ایران تمرکز کرده‌اند.
من بی عقل تر از اردوغان ندیدم. مث سگ افتاد به التماس پیش پای پوتین. خودش باخانومش اومدند پیش آقا اینقد گریه کرد. این شخص کارش بجایی رسید که گفت باید مسجد اموی بدستان ما برگردد. یعنی تطهیر زیدیان.اما قبلش در روز عاشورا برای امام حسین روضه سوزناک همراه باگریه میگوید. اروپاه تحویلش نمیگیرن به التماس میفته. همه این جنایات برای خوش رقصی است اما آخرکارش دیدنی است
