راهیان نور الگوی مقابله با تحریف تاریخ انقلاب
پنجشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۱۷:۴۴
کد مطلب: 599403
اول. رخدادهای تاریخی با گذشت زمان، در معرض دو آسیب و خطر جدی قرار می‌گیرند: «فراموشی» و «تحریف».(۱۳۹۲/۱۲/۲۶) فراموشی از عدم تکرار و بازخوانی آن رخداد تاریخی حاصل می‌شود و تحریف، از کج و معوج دیدن خودآگاه یا ناخودآگاه آن. شاید سرّ اینکه اهل بیت سلام‌الله‌علیها دستور برپایی هرساله‌ی مراسم روضه‌ی سیدالشهداء علیه‌السلام را داده‌اند و حتی خود نیز بانی آن می‌شدند، همین جلوگیری از فراموشی و تحریف واقعه‌ی عاشورای سال ۶۱ هجری قمری است. در نظام های مادی دنیا مانند نظام‌های غربی نیز چنین موضوعی وجود دارد. مثلا با وجود آنکه یک قرن از جنگ جهانی اول گذشته است، همچنان فیلم‌هایی با محتوای این جنگ توسط هالیوود و امثالهم تولید می‌شود. در آمریکا حتی اداره‌ای در حد و اندازه‌ی یک وزارتخانه وجود دارد به نام "اداره‌ی امور کهنه سربازان" که وظیفه‌اش رسیدگی به وضعیت بازماندگان جنگی ارتش آمریکا به‌عنوان راویان اصلی جنگ‌های این کشور است.
دوم. شاید به درستی معلوم نیست که فکر اولیه‌ی راه‌اندازی کاروان راهیان نور، توسط چه کسی کلید خورد، اما اصل ماجرا برمی‌گردد به داستان یافتن پیکر شهدا توسط گروه‌های تفحص، که کم‌کم باعث شد پای مردم هم برای دیدن آن، به این مناطق باز شود. دسته‌ها و گروه‌های مختلف از نیروهای بسیجی و انقلابی و مردمی، برای دیدن و شنیدن آنچه در جنگ هشت ساله بر این کشور رفت، به سمت این مناطق روانه شد. سه چهار سال بعد از آن، رهبر انقلاب هم برای دیدن مجدد این مناطق، وارد هویزه شدند و در جمع مردم چنین گفتند: «در همین بیابانى که امروز ما جمع شده‌ایم، روزى، جمعى از بهترین جوانان و پاکیزه‌ترین عناصر مؤمن و خالص و صالح ما، با غربتْ به خاک افتادند و شربت شهادت نوشیدند. آن روز، کسى گمان هم نمى‌کرد که به این زودى، این شهداى عزیز و غریب، این‌طور جاه و جلال معنوى پیدا کنند و مردم از راه‌هاى دور و نزدیک به زیارتشان بیایند. اما خداى متعال اراده کرد و آنچه گمان نمى‌رفت، تحقّق پیدا کرد و آنچه دور مى‌نمود، نزدیک شد.»(۱۳۷۵/۱۲/۲۰)
بعد از آن نیز همین حرکت ایشان تداوم پیدا کرد و در طی این سال‌ها به مناطقی چون شلمچه (۷۸)، دوکوهه (۸۱)، دهلاویه (۸۵)، فتح المبین (۸۹) و شرق کارون (۹۳) سفر کردند و در جمع زائران آن حضور یافتند. حتی در برهه‌ای از زمان که به دلیل تحرک عوامل ضدانقلاب، این مناطق ناامن شده بود، باز هم رهبر انقلاب اگرچه نسبت به مراقبت از جان مردم و زائران نکاتی را بیان کردند، اما فرمودند مایلم این حرکت سال‌ها ادامه پیدا کند و خود نیز به زیارت این مناطق رفتند.
سوم. امروز به روشنی مشخص است که انگیزه‌هایی در کار است که یاد شهدا و فرهنگ شهادت، از این کشور رخت بربندد. «انگیزه وجود دارد برای ضعیف کردن این حقیقت، در واقعیت زندگی ما و در واقعیت ذهن ما. کسانی انگیزه دارند؛ همان کسانی که برنامه‌ریزی می‌کنند برای کشورهای اسلامی و به آنها ابلاغ می‌کنند و آنها هم قبول می‌کنند که مسئله‌ی جهاد را یا مسئله‌ی شهادت را از مجموعه‌ی معارف دینی کتاب‌های مدرسه‌ای و دانشگاهی و بقیه‌ی کتاب‌ها خارج کنند و حذف کنند - این ابلاغ شده به بعضی از کشورها؛ گفته‌اند مسئله‌ی جهاد و مسئله‌ی شهادت و مانند اینها را حذف کنید و آنها هم قبول کردند و حذف کردند؛ این انگیزه‌ها این‌جوری است - همان انگیزه‌ها در داخل استمرار پیدا می‌کند، ادامه پیدا می‌کند و به شکل برخی از خرده‌سیاست‌های فرهنگی، اینجاوآنجا دیده می‌شود؛ غفلت نباید کرد.»(۱۳۹۶/۰۳/۰۳) پس «خاطره‌ی این هشت سال دفاع مقدّس را نگذارید فراموش بشود.»(۱۳۹۶/۰۳/۰۳)
چهار. «فراموشی و تحریف»، دو خطر جدی هر حادثه‌ی تاریخی است و دفاع مقدس ما هم از این قاعده مسثنی نیست. کاروان‌های راهیان‌نور و بازدید مردم از مناطق جنگی اما دقیقا نقطه‌ی مقابل این دو خطر قرار دارد. برای همین هم این حرکت به مثابه یک «مبارزه‌ی مردمی عظیم»، همچنان باید ادامه پیدا کند: «امروز انگیزه‌هایی وجود دارد از سوی دشمنان این ملّت برای به فراموشی سپردن دوران دفاع مقدّس؛ تلاش می‌کنند برای این کار، که یا آن را به فراموشی بسپرند یا آن را زیر سؤال ببرند یا بدنامش کنند. امروز به‌وسیله‌ی قدرتمندانِ دشمنِ ایران برای این کار پول خرج می‌شود برای اینکه آن را به فراموشی بسپرند. کاری که شما دارید می‌کنید، یک مبارزه‌ی مردمی عظیمی است در مقابل کاری که دشمن می‌کند.»(۱۳۹۶/۱۲/۱۹)
