چرا انسان از زلزله می‌ترسد؟

منم خیلی وقته درگیر این نکته هستم،و چون جواب خاصی براش پیدا نکردم الان دنبال اینم بدونم ک رنج بالقوه چیز خوبیه

رنج نمیتواند و نباید بلقوه یا بلفعل چیز خوبی باشد ، زیرا اگر میان رنج و بی رنجی فرقی نباشد پس همه کوشش و سازندگی و عدالت خواهی پوچ و بی معنی میشود.

سلام مشکل شما در جبر و تفویض وامر بین امرین است که با یک جواب قابل پاسخ دادن نیست و شما باید این نوع مسائل را در حوزه معرفت شناسی و هستی شناسی دنبال کنید .البته اگر اهل کتاب خواندن هستید میتوان یک کتاب را به شما معرفی کنم که بتوانید دانلود کنید و بسیار مفید و کافی است.

من کتاب عدل الهی از استاد مطهری رو تا جایی خوندم.خودم قانع نشدم ولی سوالای بینظری اولش پرسیده بود ک دامنه ی سوالاتم رو بیشتر کرد و تا حالا جوابی براشون پیدا نکردم

برو سایت بینش نو کتاب دودست خدا نوشته ایت الله رضوی را در قسمت کتابخانه سایت دانلود کن حتما بخوان ان شا الله حل میشه.150 صفحه بیشتر نیست

بله پاسخ به این پرسش ذهن فیلسوفان را هزاران سال بخود مشغول کرده ، من تنها میخواستم نشان بدهم که بیاییم الهیات و دین را برای توجیه بلاهای طبیعی بکار نبریم و تنها توجه خود را به چاره و درمان و پیشگیری کاربردی متمرکز کنیم

کسی توجیه در مورد زلزله نمیکنه .وقتی کتاب قران از بلاهای بقول شما طبیعی به عنوان ایت و عذاب استفاده میکنه قصد توجیه و مسائلی از این دست نداره .ظهر الفساد فی البر و البحر بما کسبت اید الناس.مردم خود مقصر تمام این بلاها و گرفتاری هایی هستند که بر سرشون می اید و با اعمال و دستان و رفتار خود ان را کسب کرده اند.لذا شما اگر همچون ژاپن پیشگیری هم بکنی با یک سونامی نیروگاه اتمی را هم از بین میبره چه برسه به ساختمان.من منکر علم و تجربه بشری نیستم ولی اصالت دادن به ان و اینکه ما همه کار میکنیم که بگوییم کتاب خداوند یک نوع اعتقاد داشتن برای شخص است وکارکردی بیش از این نداره .لا اقل در رفتار ما این گونه روشن است.

کلام شما صحیح، اقدامات پیشگیرانه و شناخت مسائل مختلف باعث جلوگیری از زیاد نشدن خسارات در حوادث، بلایا و خیلی از مشکلات است و این با علم مادی شدنی است. من یک سوال از شما دارم چرا علم امروز با این همه پیشرفت و ترقی نتواسته زمان وقوع حوادثی مانند زلزله را به طور دقیق پیش بینی کند و حتی با در نظر گرفتن اینکه زمین شناسان با خیلی از مسائل مربوطه اشنا هستند و با وجود شناخت مکان های زلزله خیز و محل گسل ها، تنها میتوانند چند ثانیه قبل از زمین لرزه را پیش بینی کنند که آن هر بر حسب تجربه و در نظر گرفتن رفتار زمین در موقیت های مشابه گذشته امکان پذیر شده است.
یا در زمینه آب و هوا، کارشناسان در این زمینه نمیتوانند زمان دقیقی و یا امکان بارش باران یا خشکسالی را در مدت طولانی پیش بینی کنند.
این مسائل و خیلی از مسائل دیگر غیر قابل پیش بینی هستند که علم ماده جوابی برای آنها ندارد و در خیلی از زمینه ها به نظریه اکتفا میکند. اینکه علم امروز صرفا به شناخت بخشی از مسائل رسیده است انقدر هم قابل افتخار نیست زیرا فقط توانسته بخشی از دریای آفرینش خداوند را بشناسد.
ضمنا ما صرفا به این دنیا نیامده ایم که حرف زدن یاد بگیریم مدرسه و دانشگاه برویم بعد هم چند سالی کار کنیم و بخوریم و بخوابیم و همه چیز هم سرجایش باشد و بعد از چند دهه زندگی بدون مشکل عمرمان تمام شود. هدف آفرینش انسان ها چیز دیگریست که درکش با دید مادی غیر ممکن است.

امام صادق(ع) ضمن روایتی درباره حکمت آفرینش زمین و وقوع زلزله به یکی از اصحابشان به نام مفضل فرمود: «آنگاه در آفرینش زمین و در این شکل و هیأت بنگر: زمین آن گونه آرام است که گویی هیچ حرکتی ندارد و ساکت است و برای استقرار و ثبات اشیا جای مناسبی است. مردم می‏توانند بر روی آن در رفع نیازهایشان بکوشند، آرام بنشینند، به راحتی بخوابند و هیچ تزلزلی در کارشان پدید نیاید.

اگر زمین، لرزان و ناآرام بود اینان قادر به ساخت بنا، نجاری و یا هر صنعت و حرفه دیگر نبودند و اگر زمین زیر پایشان می‏لرزید، زندگی برای اینان گوارا نبود. اگر به حال مردم که در وقت وقوع زلزله زود گذر پدید می‏آید و اینان خانه و کاشانه خود را می‏گذارند و از آنها فرار می‏کنند، بنگری به این سخن بیشتر پی می‌بری‏.

اگر کسی بگوید: چرا این زمین لرزه‏ها پدید آمده؟باید گفته شود: زمین‌لرزه و همانند آن، برای آن است که مردم غافل نشوند، به هوش باشند و در هراس افتند و [با احساس ضعف خود و قدرت آفرینشگر] از گناه و فساد به دور مانند. تمام بلاها و گرفتاری‌هایی که در جسم و مالشان پدید می‏آید برای همین امر و به سود و مصلحت و استقامت بخشیدن به آنان است.

و اگر صلاح یابند به عوض آنچه از ایشان فوت شده است‏، در سرای دیگر چنان پاداش‌هایی برای شخص ذخیره شود که با هیچ نعمت دنیوی برابری نکند. پس گاه صلاح و مصلحت عام و خاص در آن است که در نزول این بلاها در دنیا شتاب شود.»

منبع: توحید مفضل، ص142

متن روایت:
.. فَإِنْ قَالَ قَائِلٌ فَلِمَ صَارَتْ هَذِهِ الْأَرْضُ تُزَلْزَلُ قِیلَ لَهُ إِنَّ الزَّلْزَلَةَ وَ مَا أَشْبَهَهَا مَوْعِظَةٌ وَ تَرْهِیبٌ یُرَهَّبُ بِهَا النَّاسُ لِیَرْعَوُوا وَ یَنْزِعُوا عَنِ الْمَعَاصِی وَ کَذَلِکَ مَا یَنْزِلُ بِهِمْ مِنَ الْبَلَاءِ فِی أَبْدَانِهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ یَجْرِی فِی التَّدْبِیرِ عَلَی مَا فِیهِ صَلَاحُهُمْ وَ اسْتِقَامَتُهُمْ وَ یُدَّخَرُ لَهُمْ إِنْ صَلَحُوا مِنَ الثَّوَابِ وَ الْعِوَضِ فِی الْآخِرَةِ مَا لَا یَعْدِلُهُ شَیْ‏ءٌ مِنْ أُمُورِ الدُّنْیَا وَ رُبَّمَا عُجِّلَ ذَلِکَ فِی الدُّنْیَا إِذَا کَانَ ذَلِکَ فِی الدُّنْیَا صَلَاحاً لِلْعَامَّةِ وَ الْخَاصَّة ..

سخنرانی های استاد پناهیان رو گوش کنید با موضوع تنها مسیر
رنج که فقط مربوط به بلایای طبیعی نیست.زلزله یا سیل یا هرجی...
حتی اگه زلزله نیاد هم ممکنه ما بیماتری ناجور بگیریم یا اصلا رنج های معمولیتر...پیری و ناتوانی و محتاج دیگران شدن نسبت به زمان جوانی و سرحال بودن انسان مگر رنج کمی هست؟!
از دست دادن عزیزان مگر رنج کمی هست؟
از دست دادن جوانی و توان جسمی مگر رنج کمی هست؟
مگر خدا نمیتوانست انسان را جوری خلق کند مثلا پیر نشود یا بیمار نشود!!میتوانست!!اصلا مگر فرشته ها نبودند که نه بیمار میشدند نه پیر میشدند و نه رنج میکشیدند پس چرا خدا انسان را خلق کرد ان هم در رنج و سختی؟!
لقد خلقنا الانسان فی کبد!!!
به موضوع شناخت رنج و چرایی ان بیشتر بپردازید با سخنرانی استاد پناهیان

این بلاها اگر نتیجه ی اعمال خود ما باشه که دیگه اعتراضی به خدا نمی تونیم بکنیم.
اما اگه برای آزمایش ما باشه، در این صورت عیار ما سنجیده میشه و در صورت صبور بودن ما، خدا عوضش رو در آخرت به ما میده، و اگر صبور نبودیم، خودمون رو از اجر و قرب الهی محروم کردیم؛ چون خدا اگر بلایی به ما بده، صبر رو هم به ما میده.
به عبارت دیگه این بلا میشه وسیله ای برای قرب به خدا؛ حالا ما یا از این وسیله استفاده می کنیم یا نمی کنیم، که در هر صورت ظلمی از طرف خدا به ما نشده.
شاید بگین چرا خدا برای تقرب بنده همچین وسیله ای رو جلوی پاش میذاره، جواب من اینه که هر کسی نقش و جایگاه خاصی در جهان هستی داره و نمیشه که آزمایش همه ی آدم ها مثل هم باشه، خدا بهتر می دونه که برای هر کس متناسب با جایگاه و استعدادی که بهش داده، چه آزمایشی در نظر بگیره که عدالت در حقش رعایت بشه.

آیا خداوند از نتیجه آزمایش اش از پیش آگاه است یا نیست ؟
چون آزمایش را کسی انجام میدهد که از نتیجه اش آگاه نباشد وگرنه چه نیازی به آزمایش است ؟

خدا آگاهه اين آدميزاده كه از خودش و استعدادهاش آگاه نيست و با اين آزمايشات و ابتلائات به ميزان تواناييش پى ميبره دقيقاً مثل امتحانى كه معلم از دانش اموزاش ميگيره مگه معلم نميدونه كه كى تو امتحان قبول ميشه و كى رد ميشه ولى امتحان رو ميگيره تا به خود شخص هم ثابت بشه كه تا چه حدى معلومات داره
دومين دليل اينه كه قراره اون دنيا همه در برابر محكمه الهى بايستن و پاداش كارهاشون رو بگيرن خب اگر اين ابتلائات و به دنبال اون واكنش بنده ها نباشه خدا با چه سند و مدركى و با چه حجتى بنده هاش رو محاكمه كنه؟ در واقع نوع واكنشى كه آدمها در بلاها و مصيبتها نشون ميدن سند و حجتى است براى اثبات خودشون در اون دنيا و جاى هيچ اعتراضى رو براى بقيه نميگذاره اين بلاها نه تنها ظلم خدا رو نشون نميده كه عين عدالت خداست

این که خداوند از نتیجه آزمایش اش با خبر است درست است ولی خود شما اگر خداوند بدون اینکه شما را به این دنیا بفرستد یا بدون اینکه قدرت انتخاب را به شما دهد و شما را مورد آزمایش قرار دهد و با در نظر داشتن اینکه از نتیجه آزمایشتان با خبر است، شما را محاکمه کند و برای مثال میدانست که شما در صورت آزمایش مردود میشوی، شما را تنبیه کند آیا جنابتان معترض نمیشدید؟

عجب!
جواب سؤال شما، اینست:
ظالم، کسی است که بدون عوض و علت، بلا دهد. نه با علت و عوض. اگر خدا، بلا میداد و پاداش نمیداد، فرض میگیریم که ظلم کرده بود که آن هم، ظلم نبود. اما خدا، در قبال بلا، یا پاداش میدهد، یا گناهی را پاک میکند. یا اینکه انسانی ستم کرده و بلا، حقش است که چیزی نمیگیرد. پس خدا، عادل است.
اما ناتوان، به وجودی میگویند که بخواهد کاری کند و نتواند. نه اینکه نخواهد. خدا، خودش امر به لرزش زمین میکند. این ناتوانی نیست. این، خواست خدا، است. پس خدا، توانا هم هست.
همه این ها، برای هشیاری بندگان و گرفتن درس عبرت است، توسط بلادیدگان و به خصوص دیگران.
جواب سؤال شما این بود. اما جوابی که شما را قانع کند، معلوم نیست. چون قانع شدن شما، به خودتان بستگی دارد نه کلیشه ای نبودن جواب. جواب درست را، اگر همه بدهند، کلیشه ای است. اما درست هم هست. مشکلی ندارد.
والسلام

پاسخی که انتظارش را دارید نخواهید یافت.
اول محدود بودن انسان را باور کنید و این خیلی سخت نیست. چرا که امری بدیهیست.
ایا شما یا هر انسان دیگری میتواند به این سئوال که آخر جهان هستی کجاست و چه کیفیتی دارد، پاسخی بگوید؟
در مورد زمان نیز این ابهام وجود دارد که هستی از چه زمان شروع شد؟ آیا پایانی بر آن قابل تصور است؟
اینها سئوالاتیست که به دلیل محدویت انسان، جوابی قانع کننده را نمیابیم.
فلاسفه غیر الهی زیادی نیز امر ظاهرا بدیهی وجود را مورد سئوال قرار داده و با نظریه پردازی در پی اثبات آن بوده و هستند. بدیهیست رنج انسان زمانی قابل بحث است که وجود خود انسان ثابت شده باشد.
راهی که پیش پای ماست، مسلمانی یا همان تسلیم است در برابر دستوراتی که به ما رسیده.
بر اساس حکمتی، لازمه یافتن پاسخ قانع کننده به سئوالات، پیروی از دستورات دین و انجام اقدامات عملیست که بطور معمول امریست تدریجی.
مضافا بر اساس حکمت پیشگفته، با تفکر، مطالعه و بحث تنها و بدون عمل صالح در همین جهل باقی خواهیم ماند.

پس شما هم وقتی فرزندتو می بری تزریقاتی که آمپولش بزنن و طفلکی اونطور گریه می کنه یا ظالم هستی یا ناتوانی که نمی تونی دست تزریقاتی رو بگیری که این کار رو انجام نده!!
اول به خاطر مطلبی که نوشتی از خداوند استغفار کن بعد بقیه جواب رو میدم

خدا وند نمی خواهد انسانها رنج بکشند چرا که خدا چون بی نیاز است نیازی به اذیت کردن بندگانش ندارد خدا در مشکلات و مصیبت ها ما را می سازد دانش آموزی که معلم تکالیف بسیار سختی به عهده اش می گذارد برای او سخت است بی خوابی دارد تفریح نکردن دارد میافرت نرفتن دارد وقتی همه خانواده دور هم می نشینند و با تخمه و شیرینی و... فیلم کمدی و خنده و ... اوقات فراعت خود را می گذرانند او باید تلخی و مرارت تحمل کند و درس بخواند ولی بالاخره روزی او می شود آقای دکتر آقای مهندس جناب استاد و...و آنوقت با یاد ان رنجها نیز احساس لذت می کند و احساس رضایت از خود می کند (با از خودراضی بودن اشتباه نشود) خداوند هم بندگانش را دوست دارد آنها را در بوته امتحان قرار می دهد تا تلاش کنند تمام اختراعات و اکتشافات بشر به دنبال همین سختی کشیدن ها روی داده است خدا نعوذبالله ظالم هم نیست چون نیاز به ظلم ندارد هر ظالمی که ظلم می کند می خواهد حق دیگران را بخورد اما خدا غنی و صمد و بی نیاز است بلاها برای بعضی امتحان است برای بعضی کفاره گناهان و استباهات آنها است و ... البته دامنه این بحث گسترده است امیدوارم دیگران که علم بیشتر دارند حوصله به خرج داده و ابعاد دیگر این بحث را توضیح دهند

جواب این پرسش در کارکردهای رنج نهفته است.. کی گفته رنج ظلم و بدی مطلقه... اصلا لذت با رنج عجینه.. اگه گرسنه نباشی لذت غذایی نیست.. محرک به حیات از بین میره و
بعلاوه دهها کارکرد دیگه که بهتره همون عدل الهی مرحوم مطهری را بخونید

عزیزبرادر شما دنبال تیتررفتی که ببینی از نظراملائی صحیح نوشته شده یا نه ؟؟ اخوی جان حالا یا تیتر اشتباه نوشته شده و یا سهوآ چه ربطی دارد با محتوای بحث ؟؟ یعنی شما ازکل این سطور و این بحث فقط خواندی را که خواندندی نوشته شده را خواندی و درمغز نازنینتان جلوس اجلال نمودند ؟؟ متعجبم از بعضی از افراد که وقتی دربحث و گفتگو و به یک نقطه رسیدن دچارسردرگمی میشوند و بقول معروف کم میاورند و تازه این کم اوردن هم نه از سردانش و دانستن بلکه از سرعناد و بهانه و اعتراض بی محتوا و وقتی هم که دیگر هیچ ایرادی دررابطه با موضوع نجُسته باشند میروند سراغ اینکه چرا آب درتلمبه است و چرا گوشتکوب قلمبه است ..شده حکایت شما عزیزبرادر