تعریف های محمود صادقی از خودش و نقد مجلس ششم!
چرا نماینده حاشیه ساز، از پوشیدن لباس روحانیت انصراف داد؟/ صادقی: در شهامت، صراحت و شجاعت به علی مطهری شبیه هستم!
شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۵۱
کد مطلب: 571501
دليل اين عارضه به دوران حضور در جبهه كه هنوز تركش‌هاي آن دوران در سر من وجود دارد، مربوط بود. در عمليات بيت‌المقدس من به‌شدت از ناحيه سر مجروح شدم تا حدي كه تا مرز شهادت پيش رفتم.پس از آن عارضه، در سر من يك لخته خوني ايجاد شد كه باعث شد مدتي با ويلچير تردد كنم و تعادل راه رفتن نداشتم.
پس از سه ماه توانستم از ويلچر بلند شده و با واكر تردد كنم. به همين دليل تردد با لباس بسيار مشكل بود. چون از محيط حوزوي هم دور شده بودم و نمي‌توانستم به وظايف صنفي روحانيت عمل كنم، لباس روحانيت را كنار گذاشتم.
به گزارش جهان نيوز، در ذیل بخش های از گفتگوی محمود صادقی با روزنامه اعتماد را می خوانید:
شما در مجلس متفاوت‌تر از ساير نمايندگان ليست اميد ظاهر شديد؛ آيا مي‌خواستيد در مجلس، مطهري شماره دو باشيد؟
آقاي مطهري الگوي خوبي براي من بودند اما من به دليل آنكه تربيت حقوقي شدم، مي‌دانم مجلس كجاست، نماينده چه وظايفي دارد و... برمبناي آموزه‌هاي حقوقي خود عمل مي‌كنم. از طرفي هم چون به انقلاب وابستگي زيادي دارم، بنابراين احساس تعهد براي حفظ ارزش‌ها، احيا و اجراي آن ارزش‌ها را نيز دارم. من روحيه انقلابي دارم و هيچ‌گونه ابايي از هزينه‌هايي كه براي حفظ انقلاب بايد بدهم در من وجود ندارد. من فكر نمي‌كنم كار ويژه‌اي انجام داده باشم؛ تنها به وظايف نمايندگي خود عمل كرده‌ام. بنابراين با اين ديدگاه سعي كردم موقعيت‌شناس باشم و لحظه‌ها را از دست ندهم.
به هرحال شما نيم‌نگاهي به كنش‌هاي علي مطهري داشتيد؟ به نظر مي‌رسد شما دوست داريد مطهري دوم باشيد.
من نخواستم مطهري باشم. مطهري، مطهري است؛ شخصيت خاصي است كه مي‌تواند الگو هم باشد. اصلا چنين چيزي نيست كه بخواهم شبيه‌سازي كنم. ممكن است در شهامت، صراحت و شجاعت با ايشان شباهتي داشته باشم اما از لحاظ فكري تفاوت‌هايي هم داريم. همان‌زمان كه مطهري در شيراز مورد حمله قرار گرفت من به همراه جمعي از خانواده شهدا به ديدار ايشان رفتيم و اعلام حمايت كرديم. اين موضوع مربوط به پيش از نمايندگي من است. ايشان قابل احترام است و قابليت الگو شدن دارد .
اما شما با علي مطهري يك تفاوت بزرگ داريد. مطهري تا به حال به دليل اظهاراتش عذرخواهي نكرده است در حالي كه شما تا به حال چندين‌بار خود را موظف دانستيد كه عذرخواهي كنيد.
عذرخواهي كردن كار بدي نيست هرچند برخي مي‌گويند مراقب باش حرفي نزني كه بعدا نياز به عذرخواهي باشد. با اين حال فكر مي‌كنم با توجه به شرايط سياسي و در زمان التهاب‌هايي كه وجود دارد اگر در لاك احتياط فرو برود و دچار محافظه‌كاري شود عملا نمي‌تواند وظايفش را انجام دهد .
محافظه‌كاري يا بي‌احتياطي؟
محافظه‌كاري. برخي از عذرخواهي‌هاي من خوب فهميده نشد. سوء تعبير شد.
مثل كدام عذرخواهي؟
عذرخواهي از رييس قوه‌قضاييه. بسياري از رسانه‌هاي اصولگرا يا حامي ايشان تلاش كردند عذرخواهي من را پشيماني از كاري كه كردم و عدول از سوال و مواضعم جلوه دهند. در حالي كه سوالي كه من در مورد حساب‌هاي بنام رييس‌قوه قضاييه داشتم در جريان است و پيگيري‌هاي من ادامه دارد. به هر حال مجلس فراز و نشيب دارد اما هيچ عدولي از پرسشي كه داشتم اتفاق نيفتاده است. ايشان تعبيراتي در مورد من به كار برده بود من هم خود را محق مي‌دانستم كه مقابله به‌مثل كنم. در يكي از سخنراني‌هايم تعبيري از ايشان داشتم كه بعدا احساس كردم تعبير تندي بود. از آن تعبير عذرخواهي كردم و به نظرم كار اخلاقي بود. البته ايشان تعبير تندتري در مورد من و برخي نمايندگان مجلس به كار برد و ما را وابسته به بيگانگان دانسته‌بود اما عذرخواهي هم نكرد.
عذرخواهي با فشار از بالا بود؟
فشار از بالا نبود اما ملاحظاتي وجود داشت. سال گذشته بعد از سخنراني در دانشگاه اميركبير به شيراز دعوت شدم. تعبير من در مورد رييس قوه قضاييه در سخنراني‌ام در شيراز بيان شد. چند روز بعد در دانشگاه اراك براي سخنراني دعوت شده‌بودم و راهي اين شهر شدم. در راه بودم كه خبر دادند دادستاني اجازه سخنراني به من نمي‌دهد. شوراي تامين شهر دانشجويان متولي برگزاري مراسم را خواسته بود و مراسم را لغو كرده بود. آقاي زماني‌قمي كه در آن زمان استاندار مركزي بود در مسير با من تماس گرفتند. من هم در مسير درگير پشت صحنه اين لغو بودم اما در نهايت اجازه دادند. وقتي همراهي‌هاي صورت گرفته را ديدم اخلاقا احساس كردم در انتهاي سخنراني بايد عذرخواهي كنم. رسانه‌ها خيلي اين موضوع را بازتاب دادند و البته سوءتعبير هم شد.
برخي تعبير ديگري از عذرخواهي‌هاي شما دارند. عده‌اي معتقدند كه محمود صادقي كه كنش‌هاي سياسي‌اش در همين دو سال نمايندگي مجلس خلاصه مي‌شود ساختارهاي قدرت را به خوبي نمي‌شناسد و كنش‌هايي نشان مي‌دهد كه بعد مجبور به عذرخواهي مي‌شود.
هر كس مي‌تواند تعبيري داشته باشد. من كاملا ساختار قدرت را مي‌شناسم اما خط قرمزهاي مرسوم را به رسميت نمي‌شناسم. با توجه به اختيارات قانوني نماينده مجلس حداكثر استفاده را از ظرفيت‌هاي موجود مي‌كنم. ممكن است نتوانند عبور از خط قرمزهاي مرسوم را تحمل كنند. به عنوان مثال شايد تاكون كسي با صراحت در مورد رييس قوه قضاييه سوال نكرده بود اما من پرسيدم. شايد تاكنون نماينده‌اي به خود اين اجازه را نداده بود كه با رييس قوه‌اي كه به خود اجازه مي‌دهد به نماينده مجلس توهين كند، مقابله كند.
ورود شما به برخي پرونده‌ها و انجام برخي افشاگري‌ها تصميم تشكيلاتي است يا شخصي؟
متاسفانه يكي از ضعف‌هاي ما اين است كه تشكيلات نداريم .
در واقع پيروي از تصميمات فراكسيون اميد است؟
فراكسيون اميد به دليل اينكه پشتوانه حزبي خارج از مجلس ندارد، تشكيلات منسجمي ندارد كه خط بدهد. خطوط كلي داريم و مي‌دانيم كجا بايد فعاليت‌مان را هماهنگ كنيم و كجا آزاد هستيم ولي كاملا كنش‌هاي من فردي است.
وقتي قرار است در مورد موضوعات و پرونده‌هاي جنجالي حرفي بزنيد با آقاي عارف هم مشورت مي‌كنيد؟
دايما با ايشان مشورت مي‌كنم. روزي يك يا دو بار در صحن با ايشان صحبت مي‌كنم. گاهي اوقات ممكن است تيپ سليقه ايشان به گونه‌اي باشد كه نپسندد يا بگويد احتياط كن. من با لحاظ توصيه‌هاي مشفقانه ايشان روش خاص خودم را دارم.
نهي عارف را به عنوان رييس فراكسيون مي‌پذيريد؟
اگر نهي كنند، بله.
در مورد بحث حساب‌هاي قوه قضاييه و طرح سوال در اين مورد يا انتشار اسامي بدهكاران بانكي با عارف مشورتي داشته‌ايد؟
در مورد قوه قضاييه مشورت كردم. من پيشنهاد دادم كه جمعي به موضوع ورود كنيم و سوال بپرسيم كه پذيرفته نشد و گفتند جمعي به مصلحت نيست اگر خودت مي‌خواهي سوال طرح كني تصميم با خودت است.
ورود به مسائل مختلف در فراكسيون محول شده است؛ يعني اينكه مثلا شما به موضوعات اقتصادي همچون حساب رييس قوه قضاييه ورود كنيد يا يك نماينده در مورد گفت‌وگوي ملي صحبت كند و...؟
اين اتفاق به طور طبيعي در فراكسيون شناسايي و ايجاد شده و به كار گرفته مي‌شود اما رسمي نيست.
يعني شما ظرفيت تندتر فراكسيون هستيد؟
من خودم را تند نمي‌دانم. من در چارچوب‌هاي قانوني كار مي‌كنم. اين تقسيم‌بندي به صورت طبيعي ايجاد شده است نه اينكه تقسيم‌بندي رسمي و آشكاري صورت بگيرد.
تمام پرونده‌هايي كه باز كرديد تا دو سال آينده به نتيجه مي‌رسد؟
فكر مي‌كنم تا پايان ٤ سال مي‌توانم تاثيراتي بگذارم كه پايدار باشد. در جريان همين كنش‌هاي من در پارلمان برخي افراد كاركشته سياست كه نام نمي‌برم به من گفتند برخي كارهاي تو به اندازه ٤ سال نمايندگي است. به خصوص در مورد حساب‌هاي قوه قضاييه. در واقع برخي موضوعات پرسش ناپذير را پرسش‌پذير كردم. همين از ديد برخي كافي است. هر چند شاهد تاثيرات عملي هم بوده‌ايم. چند ماه بعد از اين ماجرا بازتاب آن را در يك متن قانوني مثل بودجه سال ٩٦ ديده‌ايم. تبصره ٢٠ بودجه ٩٦ دستگاه‌ها را از سپرده‌گذاري منع مي‌كند. همچنين قوه قضاييه حساب‌هاي خود را منظم‌تر كرده است.
برخي معتقدند شما بگم بگم را در جريان اصلاحات به راه انداختيد؟
نه، من نمي‌خواهم اين‌طور باشم. اينكه كسي اطلاعات نهاني داشته و آنها را ابزاري كند براي رسيدن به مطامع سياسي و البته فاش هم نكند از نظر من مذموم و غيراخلاقي است.
عذرخواهي، وجه مثبت نمايندگي شماست اما اگر اين شتابزدگي وجود نداشت مثلا عذرخواهي از خانواده آيت‌الله مكارم‌شيرازي لازم مي‌شد؟
تا به حال دو مورد عذرخواهي اتفاق افتاده است. يكي ماجراي قوه قضاييه بود كه توضيح دادم. ديگري عذرخواهي از آقاي مكارم بود. من توييت كردم و از ايشان توضيح خواستم، خبر ندادم. درخواست توضيح كردم. اين گزاره مي‌تواند موهن يك ارتباط باشد.
براي شما مستدل شد كه ارتباط كاري ميان پسر آقاي مكارم با آقاي مدلل وجود نداشته كه عذرخواهي كرديد؟
بله. دو طرف توضيح دادند. مدلل‌ها تعدادشان زياد است. اسامي كوچك با هم متفاوت بود. اصل صحبت آقاي مكارم در مورد ورود بانوان به ورزشگاه‌ها بود و گفته‌بودند مشكل ما اين نيست بلكه مشكل بانك و بيكاري و... است. من هم همين را تاييد كردم و بعد خواستم در مورد اطلاعاتي كه داشتم توضيح دهند.
من از مريدان قديمي آقاي مكارم هستم. خواستم بگويم حتي اشكال ندارد يك مقلد از مرجع خود سوالي را مطرح كند. اگر مقلدي درباره موضوعي ابهام دارد، بايد فضايي فراهم شود تا بتوان اين ابهامات را برطرف كرد. اين توضيح خواستن هم اهانت شد و هم از آن سوءاستفاده شد.
فعاليت‌هاي شما يادآور نمايندگان مجلس ششم است.
من از تجربيات مجلس ششم درس گرفتم چون خودم در متن آن حوادث بودم. من فكر مي‌كنم چهارچوب‌هاي قانوني را رعايت مي‌كنم اما برخي نمايندگان مجلس ششم به دليل آشنايي نداشتن با قانون برخي اشتباهات را مرتكب شدند. ماهيت كارهاي من سياسي نيست و ماهيت حقوقي دارد.
برخي مي‌گويند محمود صادقي علاقه به ديده شدن دارد.
بخش مهم كار نماينده مجلس افكار عمومي است و با كار اداري متفاوت است. اينكه مذاكرات مجلس بايد به صورت زنده پخش شود يعني كار اصلي نماينده با افكار عمومي است. در اين راه من از رسانه خود نيز استفاده كردم.
تذكري از هم‌جناحي‌ها گرفته‌ايد كه رفتار شما ممكن است براي جريان اصلاحات هزينه‌ساز مي‌شود؟
خيلي از روي دلسوزي در داخل و خارج از مجلس به من تذكر مي‌دهند و مي‌گويند بايد فعلا نماينده باشي، يك دوره كافي نيست و بايد در فضاي سياسي تداوم داشته‌باشي. دوستان مجلس از اين زاويه مشفقانه تذكر مي‌دهند. بعضي از دوستان انتقاد مي‌كنند اما اينكه دستور بدهند يا تذكر بدهند تاكنون وجود نداشته است.
اين تذكرات مشفقانه به دليل ترس از ردصلاحيت در انتخابات ٩٨ است؟
بعيد است به خاطر فعاليت يك نفر دست به ردصلاحيت گسترده بزنند. دوستان معتقدند فضاي فعلي اين ظرفيت را ندارد كه همه نمايندگان بتوانند كنش‌هاي اينچنيني داشته‌باشند. دغدغه و نگراني دارند كه همه اگر به اين سبك در مجلس فعاليت كنند با مشكل مواجه شويم. براي مثال آقاي عارف اين ديدگاه را دارد كه بناي بازگشت به فضاي سياسي داريم و اين بازگشت بايد آرام و تدريجي باشد. بنابراين ممكن است از روي خيرخواهي تذكر دهند.
شما با آقاي عارف موافق نيستيد چون كنش‌هاي متفاوتي نشان مي‌دهيد؟
فرصت‌ها مثل باد مي‌گذرد و بايد قدر اين فرصت‌ها را بدانيم. نمي‌توانم در مجلس تماشاچي باشم.
شما به عنوان نماينده فراكسيون اميد معتقديد كه آقاي واعظي در مناسبات داخلي مجلس تاثيرگذاري ويژه‌اي دارد؟
خودشان كه انكار مي‌كنند. برداشت ما اين است كه ايشان موثر است.
در راي آوردن وزرا و انتخابات هيات رييسه دوم تاثيرگذاري زيادي داشتند؟
خودشان تكذيب مي‌كنند. من تا الان نام نبردم ولي يك بار خطاب به كساني كه اثرگذار بودند گفتم اگر ادامه بدهند ساكت نمي‌نشينيم. البته خودشان به من گفتند كه منظورت من بودم. به هر حال مرجع ضميرش را پيدا مي‌كند. به هر روي طبيعي است عناصر دولت يك نگاه خاصي به مجلس دارند. آقاي واعظي هم جز افراد موثر پيرامون روحاني است.
به نظر شما ژنرال‌هاي اصلاح‌طلب مجلس دهم چه كساني هستند؟
مجلس ژنرال ندارد.
چندي است محمود صادقی با ولع حريصانه اي و در مورد هرچيزي كه بتواند در صدر خبرها ديده شود، مواضع خاصي ميگيرد كه تظاهر به شجاعت را در آنها ميتوان وجه مشترك اصلي دانست. اينكه مقصود ايشان و امثال ايشان از اين مواضع چيست موضوع پيچيده اي نيست كه ميتوان درجاي خود بدان پرداخت لكن در مورد "شجاعت" قماشي چون علي مطهريها و صادقي ها و ميرحسين ها و ... كه ظاهرا واقعيت اين امر براي برخي مشتبه شده است بد نيست روايتي از تاريخ عرض كنم؛
"در صدر اسلام و دوران حکومت خلفای اول، دوم و سوم، عدم بیعت با خلیفه را خروج از اسلام تلقی و تبلیغ کردند، اما همین که نوبت به حکومت حضرت علی علیه‌السلام رسید، عدم بیعت نوعی شجاعت محسوب شد. در میان این شجاعان، پسر خلیفه‌ی دوم به نام «عبدالله بن عمر» به خاطر نام و سابقه‌ی خلافت پدرش زبانزد بود. او در تمامی 5 سال حکومت آن حضرت، حاضر به بیعت نشد (البته افراد ديگري از قبیل مغیره بن شعبه، سعد بن ابی وقاص و ... چنين كردند) و می‌گفت: هنوز دارم فکر می‌کنم و تصمیم نگرفته‌ام. تا آن که پس از شهادت ایشان و گذشت چند دهه، جلادی به نام «حجاج بن یوسف» والی شد. وی قتل عام بسیاری کرد و حمام خونی به راه انداخت. یاران و شیعيان علی علیه السلام و به ویژه سادات را سر سفره غذا گردن می‌زد و سپس فلزی داغ بر رگ‌ها می‌چسباند تا خون خارج نشود و شهید دست و پا بزند و می‌گفت: حالا به اشتها آمدم، غذا را بیاورید... عبدالله بن عمر که شدید وحشت کرده بود، شبانه به خانه او رفت و با اصرار و التماس به محضرش رسید. او که مشغول عیش و نوش بود، پرسید: برای چه این وقت شب مزاحم شدی. گفت: ای خلیفه‌ی خدا! آمده‌ام بیعت کنم. حجاج گفت: شبانه؟! خوب صبح می‌آمدی. پاسخ داد: قربان، اگر تا صبح زنده نمانم، جواب خدا را در قیامت چه دهم؟! حجاج هم برای تحقیر بیشتر او گفت: حال ندارم بلند شوم و دست بدهم، با پایم بیعت کن و پایش را به سوی او دراز کرد. او شصت پای حجاج را بوسید و پس از حمد و خوشحالی از حصول توفیق بعیت، خارج شد. و از آن پس معروف شد که «هر کس با دست علی علیه السلام بیعت نکند، عاقبت با پای حجاج بیعت میکند».
خلاصه آنكه شجاعت داشتن و شاخ و شانه كشيدن در مقابل امامي سليم النفس و كساني كه ميدانند دربرابرشان در امان هستند و تازه در نقطه مقابل هم مورد تفقد والطاف دوستان قدرتمند داخلي و خارجي قرار ميگيرند شجاعت نميخواهد بلكه كمي محاسبه گري مادي و شم سياسي ماکیاولیسمي ميخواهد كه البته خيليها دارند...
"در صدر اسلام و دوران حکومت خلفای اول، دوم و سوم، عدم بیعت با خلیفه را خروج از اسلام تلقی و تبلیغ کردند، اما همین که نوبت به حکومت حضرت علی علیه‌السلام رسید، عدم بیعت نوعی شجاعت محسوب شد. در میان این شجاعان، پسر خلیفه‌ی دوم به نام «عبدالله بن عمر» به خاطر نام و سابقه‌ی خلافت پدرش زبانزد بود. او در تمامی 5 سال حکومت آن حضرت، حاضر به بیعت نشد (البته افراد ديگري از قبیل مغیره بن شعبه، سعد بن ابی وقاص و ... چنين كردند) و می‌گفت: هنوز دارم فکر می‌کنم و تصمیم نگرفته‌ام. تا آن که پس از شهادت ایشان و گذشت چند دهه، جلادی به نام «حجاج بن یوسف» والی شد. وی قتل عام بسیاری کرد و حمام خونی به راه انداخت. یاران و شیعيان علی علیه السلام و به ویژه سادات را سر سفره غذا گردن می‌زد و سپس فلزی داغ بر رگ‌ها می‌چسباند تا خون خارج نشود و شهید دست و پا بزند و می‌گفت: حالا به اشتها آمدم، غذا را بیاورید... عبدالله بن عمر که شدید وحشت کرده بود، شبانه به خانه او رفت و با اصرار و التماس به محضرش رسید. او که مشغول عیش و نوش بود، پرسید: برای چه این وقت شب مزاحم شدی. گفت: ای خلیفه‌ی خدا! آمده‌ام بیعت کنم. حجاج گفت: شبانه؟! خوب صبح می‌آمدی. پاسخ داد: قربان، اگر تا صبح زنده نمانم، جواب خدا را در قیامت چه دهم؟! حجاج هم برای تحقیر بیشتر او گفت: حال ندارم بلند شوم و دست بدهم، با پایم بیعت کن و پایش را به سوی او دراز کرد. او شصت پای حجاج را بوسید و پس از حمد و خوشحالی از حصول توفیق بعیت، خارج شد. و از آن پس معروف شد که «هر کس با دست علی علیه السلام بیعت نکند، عاقبت با پای حجاج بیعت میکند».
خلاصه آنكه شجاعت داشتن و شاخ و شانه كشيدن در مقابل امامي سليم النفس و كساني كه ميدانند دربرابرشان در امان هستند و تازه در نقطه مقابل هم مورد تفقد والطاف دوستان قدرتمند داخلي و خارجي قرار ميگيرند شجاعت نميخواهد بلكه كمي محاسبه گري مادي و شم سياسي ماکیاولیسمي ميخواهد كه البته خيليها دارند...
يك بام ودو هوا حرف زدن در باره مسائل گوناگون همه مي دانند سياسي كاري است . چرا در باره قاجاق كالا دختر وزير ،مسائل مالي مهدي جهانگيري ، رانت هاي نجومي و حقوق هاي نجومي همفكرانت حق ماموريت خارج رفتن بعضي از هم حزبي هايت وقتي در خارج براي خودشان درس مي خواندند و پول ماموريت از بيت المال مي گرفتند حرفي نمي زني كه همه تصور كنند صادقي و دلسوز نظام
صادقی مشخصا سیاسی کار می کنه...
ولی الان خود شما و سایت جهان مگه غیر از سیاسی کاری حرفی زدید؟
همین الان گفتی قاچاق کالا دختر وزیر... سایتهای اصولگرا هم گفتن .. هنوز هم میگن از قبل انتخابات شروع کردید...
در صورتی که قاچاقی در کار نبوده... طرف حتی هزینه گمرکش رو هم داده بوده و برگش رو منتشر کرد...
اما شما و دوستان همچنان عنوان قاچاق کالا میگید...
خب دروغگویی یعنی همین دیگ.. سیاسی کاری یعنی همین... شما به چهار نفر از اونوریا الکی میچسبونید و تو بوغ می کنید.. امثال صادقی هم الکی به چهار نفر از اینور میچسبونن ...
بعد جالبه درمورد فسادهای اصلی همه فقط طرف مقابل رو می بینن !!!
ولی الان خود شما و سایت جهان مگه غیر از سیاسی کاری حرفی زدید؟
همین الان گفتی قاچاق کالا دختر وزیر... سایتهای اصولگرا هم گفتن .. هنوز هم میگن از قبل انتخابات شروع کردید...
در صورتی که قاچاقی در کار نبوده... طرف حتی هزینه گمرکش رو هم داده بوده و برگش رو منتشر کرد...
اما شما و دوستان همچنان عنوان قاچاق کالا میگید...
خب دروغگویی یعنی همین دیگ.. سیاسی کاری یعنی همین... شما به چهار نفر از اونوریا الکی میچسبونید و تو بوغ می کنید.. امثال صادقی هم الکی به چهار نفر از اینور میچسبونن ...
بعد جالبه درمورد فسادهای اصلی همه فقط طرف مقابل رو می بینن !!!
اگر واقعا و «صادق»انه! درپی برخورد با فساد و با رانت خواری مخالف است، و می خواهد لکه های سیاه فساد را از دامن نظام و انقلاب پاک کند، چرا در مورد پرونده های صندوق فرهنگیان، حسین فریدون و مالامیر و سرخه ای ها، کرسنت، هزینه های انتخاباتی، نحوه تنظیم لیست امید در انتخابات شورای شهر و مجلس، فریب افکار عمومی برای کسب رای در انتخابات ریاست جمهوری و ... و ده ها فساد آشکار دیگر سکوت کرده است و از کسی توضیح نمی خواهد؟؟؟؟!!!!
ایشان من را یاد فرمانده گروهانمان قبل از عملیات میمک می اندازد آقای صفای هم مثل ایشان انسان بسیار شجاع و نترس بود همیشه به رزمنده های گروهان میگفتند اگر عیبی در من می‌بینید تذکر بدهید و اگر حسنی را هم می بینید آن را هم به من بگوید جسارت کرده و روزی به ایشان گفتم برادر شما کمی چاق هستید البته بسیار انسان فرض و چابکی هستید ولی کمی چاق بنظر میرسید نزدیک به یکماه مانده بود به عملیات چنان خود را لاغر کرده بود که زبانزد همه برادرها شده بود روزی به اتفاق ایشان و دو کمک خود به شکار تانک رفتیم چون آرپی جی زن بودم در برگشت یکی از کمکهایم شدید مجروح شده بود و. برادر صفایی چنان با دندان ایشان را با خود میکشید تا به یک میدان مین حدودا پنجاه متری رسیدیم این مرد آنقدر شجاع بود که مین ها با دستان خود بر میداشت و به اطرف میگذاشت و ترسی از تله گذاری و عمل کردند آنها نداشت سپس ابراهیم کمک من را که از حال رفته بود به دوش کشید و از میدان مین بیرون آورد بعدها به من گفت آن رزمنده جانش را مدیون روک گویی تو بود که به من گفتی کمی چاق شده ام وگرنه مطمن باش توان آوردن آن دوست رزمنده ات را نداشتم . حال صادقی و مطهری هر دو شجاع و روک گو هستند و ابایی از گفتن حقیقت ندارند خداوند آنان را برای ملت ایران حفظ کند
افتخار من و بسیاری از مردم آیران است که توانستیم برای نگهبانی از کیان میهن عزیزمان ایران در برابر جنگی که توسط داخلی‌ها و خارجی ها بر کشور عزیزم تحمیل شده بود شرکت کنیم جان فشانی کنیم و منتی بر سر کسی نداشته باشیم و با یاد آوری آن روزها تلخ و شیرین و سخت و طاقت فرسا سفره خالی بچه هایمان را پر نگه داریم . حال سرور دوست نظر دهنده ما خواسته یا ناخواسته من و امثال مرا مسخره میکند واقعا گله ای نیست و مسخره کردند و سیاسی کردند حق تو جوان خوب این مرز و بوم است .همیشه تلاش کنیم تا لبخند را بر لبهای بسته بنشانیم
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_24_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_25_BLOCK}
حالا جوجه اشون اینه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ببین دانه درشتاشون چه بیوگرافی ای برای خودشون ردیف میکنن : ما به خدا مقام الوهیت دادیم پیامبران را فرستادیم عزاییل برادر کوچکمان است و ......