«فشارهای بیرون از ارشاد» دلیل توقیف فیلم‌ها

به گزارش جهان نيوز به نقل از فرهیختگان، سیدضیاء‌الدین دری، عضو سابق شورای پروانه نمایش در مورد فیلم‌هایی که به تازگی پروانه نمایش گرفتند، گفت: «فیلم سینمایی «آشغال‌های دوست‌داشتنی» واقعا حرف خاصی نداشت که بخواهد چند سال بلاتکلیف بماند همان سال اول، به آقای شمقدری رئیس وقت سازمان سینمایی گفتم بگذارید فیلم اکران شود. یا فیلم «پارادایس» هم به خاطر شخصیت روحانی و موقعیتی که در فیلم قرار گرفته بود تا به حال مشکل اکران داشت. به هر حال بخش مهمی از جامعه ما نسبت به مساله روحانیت و تصویری که از آن ارائه می‌شود، حساسیت‌هایی دارند و شورای پروانه نمایش هم این حساسیت‌ها را لحاظ می‌کند. مشخصا در مورد این فیلم نمی‌گویم، ولی برخی دوستان فیلمساز یا حتی بازیگر، ظرافت‌های اجرای نقشی که حساسیت‌زا است را لحاظ نمی‌کنند. درصورتی که اگر در اجرا رعایت شئون درستی از نقش باشد، هنگام نمایش فیلم، مشکلی نخواهند داشت.»

وی ادامه داد: «درمورد «خانه دختر»، نیمی از اعضای شورای پروانه نمایش سابق، معتقد بودند که فیلم اشکال تدوینی دارد و اگر این اشکال را برطرف می‌کردند، فیلم اکران می‌شد. فیلم «عصبانی نیستم» را هم یک عاشقانه دیدم و اصلا فیلم مرتبط با حوادث سال 88 نبود اما دوره‌ای که نمایش داده شد، فیلم را درگیر سوءتفاهم‌های سیاسی کرد. اما در مورد «خانه‌پدری» قبلا هم گفتم که فیلم می‌تواند با رعایت شرایط سنی نمایش داده شود. البته این فیلم در گروه هنروتجربه اکران شد ولی به خاطر فشارهای بیرونی، از ادامه نمایش بازماند.»

کارگردان سریال «کلاه پهلوی» در مورد تاثیر مواجهه رسانه‌ها با فیلم و حواشی اکران جشنواره فیلم فجر گفت: «فیلمساز فیلمی را ساخته، برای پروانه نمایش اصلاحات هم انجام داده اما وقتی در جشنواره فیلم فجر نمایش داده می‌شود، برخی رسانه‌ها، شروع به جنجال بر سر فیلم می‌کنند. شورای پروانه نمایش هم دنبال دردسر نیست و می‌گوید که فیلم فعلا نمایش داده نشود. از آن طرف فیلم برای نمایش آنقدر معطل می‌ماند که یکسری  از رسانه ‌های دیگر شروع به جنجال می‌کنند. این فشارهای بیرونی هم برای توقیف و هم برای اکران دوباره فیلم، بر نظر شورای پروانه نمایش تاثیرگذار است، داستان تکراری و فجیعی که دامن سینما را گرفته است.»

کارگردان «کیف انگلیسی» در بخش دیگری از صحبت‌هایش با تاکید بر اینکه با هرگونه توقیف فیلم مخالف است؛ علت بروز مشکلاتی که با عنوان فیلم‌های توقیفی مصطلح است را ضعف در نظارت پیش از تولید آثار سینمایی دانست و گفت: «در شورای پروانه ساخت، فیلمنامه‌ها به صورت کلی ارائه می‌شوند. برخی فیلمسازها هم ممکن است براساس همان فیلمنامه، فیلم بسازند ولی در نماها یا شیوه اجرا، محتوا عوض شده و حساسیت‌های زمان اکران را لحاظ نمی‌کنند. اما اگر در همان مرحله پیش از تولید، تکلیف فیلم مشخص شود، هزینه‌های بعدش را هم نخواهد داشت.»

دری راه‌حل این مساله را پلان‌بندی صحنه‌ها حین نظارت بر تولید دانست و گفت: «شورای پروانه ساخت می‌تواند در مورد برخی فیلمنامه‌هایی که حساسیت‌زا هستند به صورت تصاویر پلان‌بندی شده، نظارت کنند. هنگام دریافت پروانه نمایش هم بهتر است شورای پروانه نمایش با حضور دو عضو مشترک با شورای پروانه ساخت، در مورد اکران فیلم نظر دهند.»
دری تاکید کرد: «در سال‌های اخیر خیلی تلاش کردیم، پروانه ساخت فیلم‌ها به سهولت داده شود و با اعتماد به فیلمسازان همین کار انجام شد؛ ولی برخی فیلمسازان، همکاری نکردند و نتیجه این شد که سختگیری‌ها در ارائه پروانه نمایش بیشتر شود.»

دری با انتقاد از اینکه برخی بدون اطلاع نسبت به عدم صدور پروانه نمایش یک فیلم موضع می‌گیرند، گفت: «این تصور اشتباهی است که فیلمساز فکر کند هرچه به ذهنش رسید می‌تواند بگوید و بعد هم بگوید دست به آن نزنید. فیلمساز تازه‌کار که هیچ پختگی‌ای حتی در فیلمسازی ندارد، می‌خواهد در فیلمش نظرات اجتماعی بدهد. اما فیلمسازی که نتوانسته حرفش را متقاعدکننده و پخته در فیلم بزند، چطور انتظار دارد فیلمش بدون اصلاح در معرض نگاه عمومی قرار گیرد.»