مقایسه 2 پیام از تهران
دوشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۲۱
کد مطلب: 526270
به گزارش جهان نيوز به نقل از جام جم، میانه خردادماه ۹۶ تهران شاهد دو رخداد بود که بی‌گمان در تاریخ کشور ثبت می‌شود. ۱۷ خرداد، روزی که تروریست‌های دست‌پرورده مستکبران در ماه مهمانی خدا، بنده‌های بی‌گناه خدا را به گلوله بستند. خراشی که بر عزم ملت و قامت استوار ایران اثری نخواهد گذاشت.
یک روز پیش‌تر، یعنی در ۱۶ خرداد در پارک پردیسان تهران اتفاقی افتاد که مستحق پژواک جهانی بود ولی صدای غرش گلوله‌های کینه‌ورزان، به آن مجال دیده و شنیده شدن نداد. به مناسبت هفته محیط زیست، مراسم دوازدهمین دوره جایزه ملی محیط زیست برگزار شد و در آن از چهره‌های تاثیرگذار محیط زیست تجلیل شد. اما در این مراسم از یک چهره متفاوت از جامعه ایران اسلامی نیز رونمایی شد و یک روحانی جوان مورد تجلیل قرار گرفت که با راه‌اندازی پناهگاهی برای نگهداری از سگ‌های رها شده، چهره‌ای رحمانی از دین اسلام بروز داد که کمتر به آن توجه شده است.
این روحانی جوان که با همراهی و همدلی فعالان و علاقه‌مندان محیط زیست بسیار مورد توجه قرار گرفته، فعالیت‌های خیرخواهانه دیگری نیز دارد که اهدای کلیه به یک کودک هشت‌ساله یکی از آنهاست، ولی رفتار او به عنوان یک شهروند مسئولیت‌پذیر با ارائه قرائت نوینی از دینداری، او را به سفیر مهر حیوانات شهری «بی‌پناه» مبدل کرده است. این روحانی ـ یا به قول خودش طلبه ـ جوان چندی پیش هنگامی که مورد نقد برخی نیز قرار گرفته بود عباراتی را بیان کرد که برای من با سابقه معلمی به اندازه سن او نیز پندآموز بود: «مقوله‌ای داریم به اسم سگ‌های شهری که به‌اصطلاح آنها می‌گویند سگ‌های ولگرد که البته من نام آنها را می‌گذارم سگ‌های بی‌پناه و معتقدم اگر انسان هم یک مربی و معلم نداشته باشد، همین انسان هم ولگرد می‌شود این‌که حیوان است و پدیده‌ای مثل داعش ظهور و بروز پیدا می‌کند که از حیوان هم وحشی‌تر است. »
شگفت آن‌که مدتی بعد و درست یک روز پس از آن‌که این جوان به واسطه رفتار انسانی‌اش با حیوانات مورد تقدیر گرفت، شاهدی از همان تشخیصی که داده بود رخ داد و انسان‌نماهای ولگرد وحشی کاری کردند که هر انسانی از آن شرمگین خواهد شد.
پیامی که باید از ایران مخابره شود، نه غریو گلوله و خون و خشونت بلکه نمایش شعور جوانان ایرانی و تبدیل آنها به نمادی از مهربانی با همه مخلوقات الهی است. انسان‌هایی که با پیوند زدن فرهنگ عمیق ایرانی و سنت‌های ملی به نگاه رحمانی اسلام که در آن همه اجزای طبیعت از انسان و حیوان و گیاه و آب و خاک و هوا حرمت دارند و هر آفریده‌ای را هنر ایزد یکتا می‌داند.
یک روز پیش‌تر، یعنی در ۱۶ خرداد در پارک پردیسان تهران اتفاقی افتاد که مستحق پژواک جهانی بود ولی صدای غرش گلوله‌های کینه‌ورزان، به آن مجال دیده و شنیده شدن نداد. به مناسبت هفته محیط زیست، مراسم دوازدهمین دوره جایزه ملی محیط زیست برگزار شد و در آن از چهره‌های تاثیرگذار محیط زیست تجلیل شد. اما در این مراسم از یک چهره متفاوت از جامعه ایران اسلامی نیز رونمایی شد و یک روحانی جوان مورد تجلیل قرار گرفت که با راه‌اندازی پناهگاهی برای نگهداری از سگ‌های رها شده، چهره‌ای رحمانی از دین اسلام بروز داد که کمتر به آن توجه شده است.
این روحانی جوان که با همراهی و همدلی فعالان و علاقه‌مندان محیط زیست بسیار مورد توجه قرار گرفته، فعالیت‌های خیرخواهانه دیگری نیز دارد که اهدای کلیه به یک کودک هشت‌ساله یکی از آنهاست، ولی رفتار او به عنوان یک شهروند مسئولیت‌پذیر با ارائه قرائت نوینی از دینداری، او را به سفیر مهر حیوانات شهری «بی‌پناه» مبدل کرده است. این روحانی ـ یا به قول خودش طلبه ـ جوان چندی پیش هنگامی که مورد نقد برخی نیز قرار گرفته بود عباراتی را بیان کرد که برای من با سابقه معلمی به اندازه سن او نیز پندآموز بود: «مقوله‌ای داریم به اسم سگ‌های شهری که به‌اصطلاح آنها می‌گویند سگ‌های ولگرد که البته من نام آنها را می‌گذارم سگ‌های بی‌پناه و معتقدم اگر انسان هم یک مربی و معلم نداشته باشد، همین انسان هم ولگرد می‌شود این‌که حیوان است و پدیده‌ای مثل داعش ظهور و بروز پیدا می‌کند که از حیوان هم وحشی‌تر است. »
شگفت آن‌که مدتی بعد و درست یک روز پس از آن‌که این جوان به واسطه رفتار انسانی‌اش با حیوانات مورد تقدیر گرفت، شاهدی از همان تشخیصی که داده بود رخ داد و انسان‌نماهای ولگرد وحشی کاری کردند که هر انسانی از آن شرمگین خواهد شد.
پیامی که باید از ایران مخابره شود، نه غریو گلوله و خون و خشونت بلکه نمایش شعور جوانان ایرانی و تبدیل آنها به نمادی از مهربانی با همه مخلوقات الهی است. انسان‌هایی که با پیوند زدن فرهنگ عمیق ایرانی و سنت‌های ملی به نگاه رحمانی اسلام که در آن همه اجزای طبیعت از انسان و حیوان و گیاه و آب و خاک و هوا حرمت دارند و هر آفریده‌ای را هنر ایزد یکتا می‌داند.
