ابراهیم رزاقی:
مشکل تولید در کشور مدیریت است/ با تولید کننده از طریق واردات مبارزه می کنند
يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۰۶
کد مطلب: 272472
* صنعت تعیین کننده است و عامل اصلی رشد و بالندگی حمل و نقل، ارتباطات، کارخانه سازی، کشاورزی و معدن و.... است و همه چیز به صنعت مربوط است به معنای گسترده نه به معنای کارخانجات تولیدکننده کالاهای مصرفی.
* یکسری از تکنولوژی ها کهنه است و مطابق روز نیست و همان طور که می دانیم هم اکنون در کشور سرمایه گذاری را بر اساس سود انجام می دهند و چون تولید در کشور در سال های گذشته با دلار ارزان بوده است و کنترلی هم نیست نیروی کار ماهری را به کار نمی گیرند و اصلا در ذهن شان نیست که نیروی کاری که در این کارخانه کار می کند می تواند با این پولی که به او می دهیم می تواند زنده بماند نه بیمه ای، نه علاقمندی ای و نه مدیریت مطلوبی با کارگران. چون اگر مدیریت مطلوب باشد و دلسوز باشد که بعضی از کارخانه دارها این کار را می کنند کارگر با جان و دل کار می کنند.
*طبق آمار چیزی حدود چهل پنجاه درصد حقوق بگیرهای ما زیر حداقل حقوق می گیرند که اصلا باورکردنی نیست و الان حداقل چهارصد هزار تومان در ماه است زیر حداقل یعنی صدوپنجاه و دویست تومان است. این فضا فضای نامطلوبی است و سخت کار می کنند ولی پولی هم نمی دهند.
*با تولید کننده از طریق کالای وارداتی مبارزه می کنند، کالای وارداتی با دلار هزار تومان می دهند خب تولیدکننده خارجی وقتی دلار هزار تومان بود که الان افزایش پیدا کرده تولید کننده داخلی براثر تورم هزینه هایش افزایش پیدا می کند تولید کننده خارجی هرچیزی هست ما دلار را ثابت نگه داشته ایم خب به نفع آن است. تولیدکننده داخلی در حال رقابت با تولیدات وارداتی که اولا بعضی های شان استاندارد نیستند و ثانیا این که دلار ارزان و نفتی به آن ها داده می شود.
* دولت علاوه بر این که قیمت تولیدات را کنترل می کند، ارزان فروشی را به آن ها به شیوه های مختلف تحمیل می کند، مالیات هم از این ها می گیرد. عواملی که موجب رشد این ها می شود آگاهانه و یا غیرآگاهانه فراهم نمی کند. مثلا تکنولوژی ها، تولیدکنندگان ما که سرمایه ندارند که در بخش های تحقیقاتی هزینه کنند و ابزارهای شان را با اختراعات و اکتشافات جدید تکمیل کنند، مخترعین هم هستند اما مخترعین این اختراعات را برای کارخانه جات تکمیل نمی کنند.
* ما یک الگوی بسیار بسیار موفق صنعتی داریم و آن صنایع دفاعی ماست. صنایع دفاعی ما کاملا نشان می دهد با این که مدیریت دولتی بوده ولی چقدر موفق بوده و نیازهای ما را برطرف کرده ولی الان صنایع ما در مقابل خارجی ها بازدارنده هستند. صنایع دفاع چه کار می کند؟ تکنولوژی را از خارج می آورند و به وسیله مهندسی معکوس این را تولید می کنند و بعد با تحقیقات تکمیل می کنند و این می شود که چیزهایی می سازند که ممکن است مشابه آن را خارجی ها نداشته باشند ما در مورد صنایع معمولی این کار را نمی کنیم.
*دولت برخلاف آن چه که از کشورهای صنعتی تبلیغ می شود مرتبا مراقب صنایع هست ضمن این که آن صنایع هم الان بصورت قدرتی درآمده اند که دولت تابع آن هاست و از همه امکانات استفاده می کنند ولی ما این طور نیستیم و وقتی این شرایط را نداریم برای تولیدکنندگی که می خواهد به معنای واقعی که مورد نظر ماست تولید کند و استقلال ایران را تأمین کند راه خیلی بسته است و امکان پذیر نیست.
*ما در داخل صنایع صنعتی کننده نداریم، صنایع اولیه و بنیادی مثل نفت و مس و آلومینیوم و سیمان را داریم ولی صنایع بعدی را نداریم که مثلا این فولاد را تبدیل به ماشین آلات و قطعات و وسایل کند که این ها تبدیل به کارخانه شوند حتی نفت خام را صادر می کنند و همه چیز را وارد می کنند.
*اگر صنعت ما خودش نیاز خودش را برطرف می کرد ما تا حالا صنعتی شده بودیم. البته چند مورد است، در فضا، صنایع و نیرگاه های هسته ای که البته هنوز به آن بالندگی نرسیدند که بتوان آن ها را محور قرار داد و باعث توسعه ایران شوند همان طور که صنایع دفاعی هم نتوانست ایران را توسعه دهد و کافی نیست. این ها تجربه هایی است که نشان می دهد می توان همین کار را با صنایع معمولی کرد و رشد پیدا کرد.
*معادن ما را نگاه کنید، ماشین آلات و امکانات حمل و نقل از خارج می آید، همین طور خام صادر می کنیم حتی سنگ های تزئینی صادر می کنیم از آن طرف این سنگ ها را برش داده شده به ایران برمی گردانند، پتروشیمی صادر می کنیم از آن طرف در خارج تبدیل می شود دوباره به ایران برگرداننده می شود در کارخانه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
* تولید کنندگان کشاورزی در این سطح زمین ها کوچک نمی توانند تولیدات خود را به بازار بیاورند و میدان دارها از آن ها می خرند و بعد چون مقدار کم است صنایعی هم در روستان نداریم که این محصولات کشاورزی را تبدیل کند و تعاونی هایی هم نیست که این ها را شکل دهد و محصولات این ها را جمع کند و به میدان بیاورد. یا بحث تغییر کشت، مثلا محصولاتی را تولید کنند که این محصولات درآمد بیشتری ایجاد می کند علاوه بر این انواع نابود شدن محصولات تولیداتی است طبق آمار سی درصد محصولاتی که تولید می شود از بین می رود نکته ای که وجود دارد این است که قبل از انقلاب چیزی حدود چهل میلیون تن محصولات کشاورزی تولید می کردیم الان صدواندی میلیون تن تولید می کنیم که قابل توجه است ولی درست استفاده نمی شود و محصول کشاورزی ما همان طور که فله ای وارد شهرها می شود همان طور هم آن هایی که صادراتی است صادر می شود.
