انتظار از کردستان و در انتظار کردستان / حمایت ویژه رژیم صهیونیستی از تجزیه عراق
سه شنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۳۴
کد مطلب: 373755
بر این اساس ثبات سیاسی عراق و کردستان نیز با توجه به ارزش ها و هنجارهای اسلامی تعریف می شود؛ ارزش‌ها و هنجارهایی که همگان می دانند مبتنی است بر وحدت، یکپارچگی و اتحاد سراسری مسلمین.
توجه به این نکته ضروری است که ناسیونالیسم و تجزیه کشورهای اسلامی توطئه غرب و سناریوی آنان علیه اسلام و مسلمین بوده است. وقتی اروپاییان نتایج خونبار جنگ های قومی و ملی گرایانه و نژادپرستانه را در اروپا دیدند، به این نتیجه درست رسیدند که ناسیونالیسم منشاء خشونت و برخلاف دموکراسی صلح آمیز است، از این رو، به سمت ایده اروپای واحد یا اتحادیه اروپا پیش رفتند.
اگر در این مدت تجزیه‌ای در پاره‌ای از کشورهای اروپایی همچون شوروی و یوگسلاوی صورت گرفت؛ به نیکی می‌دانید که این کشورها با مرزهای تصنعی، غیرتاریخی و صرفاً سیاسی تشکل یافته بودند که بنا به همین دلایل و نیز دلایلی که از حوصله این مکتوب خارج است فروپاشیدند یا بهتر بگوییم ساقط شدند، چراکه «فروپاشی» مفهومی است که اشاره به روندی کاملاً طبیعی دارد، حال آن که سقوط شوروی و دیوار برلین و نیز حوادث مشابه علاوه بر ضعف داخلی و اعتقادی بلوک شرق، خالی از توطئه مستقیم غرب نیز نبوده است. چنان که می‌دانیم، پروژی تجزیه همین کشورها نیز در دستور کار غرب و خصوصاً آمریکا قرار داشت. به عنوان نمونه، معاهده هلسینکی که به اسم دفاتر اروپایی حقوق بشر در شوروی اجازه فعالیت یافت، به شواهد متقن تاریخی، به محملی برای جاسوسی و طرح‌ریزی اسقاط شوروی بدل گشت.
شاهد دیگری که از توطئه ناسیونالیسم علیه اسلام می توان آورد، تحمیل هشت سال جنگ عراق بر ایران است، جنگی که به دلیل حفظ کیان و مرزهای کشور، خود به خود ایران را از اهدافی که برای دارالاسلام و امت‌گرایی داشت کمی عقب نشاند و متوجه مرزهای داخلی خود نمود؛ گرچه ایران هرگز از آرمان‌های رفیعی چون آزادی قدس عدول نکرد و همواره این آرمان‌ها را نصب‌العین داشت، اما به هر طریق جنگ تحمیلی تمرکز و توجه ایران از امور مسلمین را کاست؛ هرچند این کاستن به گونه‌ای نبود که ایران را توجه شایسته بازدارد، اما تردیدی نیست در صورتی که شاهد جنگی علیه ایران نمی شدیم، ایران می توانست به نحوی بسیار شایسته تر به اتحاد جهان اسلام خدمت کند.
باری دیگر به بحث از تئوری‌های اجماعی رابطة ثبات سیاسی و رقابت سیاسی بازمی‌گردم و این نکته را یادآوری می‌کنم که در این نظریه‌ها –که نظریه‌های مروج دموکراسی هستند- هر چه که رقابت سیاسی بر مبنای تمایلات اجتماعی و اقتصادی به جای تمایلات قومی و مذهبی باشد، ثبات سیاسی مستحکم‌تر و با صلابت‌تر خواهد بود و نیز رقابت سیاسی پیشرفته‌تر و مترقی‌تر خواهد شد.
محض نمونه، در اوایل پیروزی انقلاب‌اسلامی، رقابت‌هایی جدی بر اساس قومیت و مذهب صورت گرفت که نشان از طفولیت ثبات سیاسی در آن دوران داشت و در واقع ثبات سیاسی را به عنوان یکی از شاخصه های توسعه سیاسی به ورطه تزلزل کشاند، همچنان که رقابت سیاسی در شکل مسالمت‌آمیز و درست خود در اثر برخی حوادث، خصوصاً حوادث تجزیه‌طلبانه که بر مبنای قومیت و مذهب بود، متزلزل گشت.
از کردستان عراق نیز انتظار می‌رود که در صحنه سیاسی عراق به عنوان الگوی مردم‌سالاری و قانون‌مداری و مروج مقارنه میان رقابت سیاسی و ثبات سیاسی شناخته شود و با رقابت تجریه‌طلبانه، ثبات عراق را بیش از اینی که وجود دارد خدشه دار نسازد.
این تجزیه، تنهایی کردستان و دشمنی عراق، سوریه و نیز ترکیه را به همراه خواهد داشت. اگرچه اسرائیل منافع بسیاری در تجزیه عراق دارد و حمایت ویژه ای نیز از این قضیه می‌کند ولی به نظر می‌رسد در سایه حمایت‌های پنهانی و آشکار از تبدیل اقلیم کردستان به کشور، تمامیت حرکت تجزیه‌طلبانه کردستان از آن رو مورد حمایت قاطع رژیم صهیونیستی قرار نگرفته که این رژیم منحوس نگران روابط خود با ترکیه نیز هست. علیرغم دفاع صریح کسی همچون نتانیاهو از استقلال و جدایی کردستان، اما همین فرد نیز به سبب پاره‌ای ملاحظات هرآن ممکن است کردستان عراق را با رفتارهای چندگانه خود غافلگیر و مأیوس کند.
علاوه بر این، همچنان که در حقوق بین الملل نیز به روشنی بیان گشته است، کردستان عراق می تواند با حفظ حق «خودمختاری» (Autonomy)، اما از «تجزیه» و «تجزیه طلبی» (Secessionism) بپرهیزد. تجزیه‌ای که کار داعش را آسان‌‌تر خواهد ساخت و خون مردم مظلوم غزه را روان‌تر. این همه تنها به سود اسراییل و به زیان مسلمین است. شواهد متقنی وجود دارد مبنی بر آن که گروه داعش به عنوان سناریوی آمریکا و اسراییل در منطقه به وجود آمده است؛ وجودی که به مدد الهی و سربازان و مردمان سلحشور اسلام در جای جای امت اسلامی، به عدم خواهد پیوست.
تجزیه طلبی نیز توطئه مستقیم غرب است. قابل توجه است که تجزیه طلبی در ایران –که پدر آن را برنارد لوئیس می دانند- نیز از دوران قاجاریه کلید خورده است؛ دورانی که همگان می دانند آغاز استیلای غرب بر مقدرات ایران تا انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ شمسی است؛ دورانی که آغاز تجزیه ایران در دو معاهده شیطانی گلستان و ترکمنچای بوده است.
ایران به لطف اسلام و ولایت فقیه، توانسته با وجود اقوام و مذاهب مختلف، اتحاد و همدلی خود را حفظ کند؛ اتحادی که بهترین نمود آن انتخابات های متعدد و مردم سالارانه بوده است. عراق نیز با وجود اقوام مختلف می تواند همچون ایران و نیر همچون سوریه و ترکیه و بسیاری کشورهای دیگر به حیات متحد خود ادامه دهد؛ حیاتی که حیات طیبه اسلام آن را آرام، در عین حال پیشرفته، سربلند و مقتدر و مهم تر از هر چیز متحد می‌طلبد.
سیروان(کرد)
۲۲۱
حرفهای رهبری نظام در تقریب و نزدیک کردن قلوب سنی و شیعه استثنایی بوده است. ایشان سال 86 در سخنرانی در میدان سنندج علیه تندروهای شیعه و سنی دادسخن سردادند. خداحفظشان کند
دوستان ، اینرا بارها گفته ام ، باز هم میگویم،برای پیشگیری: به آنهایی که در ایران دائم از اقوام و قومیت سخن میگویند و خواهان سیستم فدرالیستی یا فدرالیسم اقتصادی هستند با شدت برخورد کنید ، اینها دشمنان داخلی اند ، فاجعه کشور عراق حاصل همان فدرالیسم است و نیز روحیه ملی مردم ایران را تقویت کنید تا اختلافات دینی و عقیدتی کمرنگ گردد و یکپارچگی میان همه نیرومندتر شود.
