همه آیات و اذکاری که بر روی انگشتر پیامبران از حضرت نوح و سلیمان گرفته تا حضرت محمد(ص) و همچنین ائمه اطهار(ع) نقش بسته بود، در این گزارش آمده است.
به گزارش جهان به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، استفاده از انگشتر در راست یکی از نشانه های مؤمنان بوده و این رسم و عادت از زمان حضرت آدم(ع) تاکنون ادامه داشته است.
در باب پنجم کتاب «مکارم الاخلاق» همه احادیث و روایاتی که در خصوص نقوش حک شده بر روی نگین انگشتر پیامبران و امامان وجود داشته، به طور مفصل شرح داده شده است که در ادامه آن را می خوانیم:
امام صادق(ع) فرمود: نقش روی نگین پیامبر(ص) «محمد رسول الله» بود و نقش روی انگشتر امام علی(ع) «لله الملک» بود و نقش روی انگشتر امام باقر(ع) «العزة لله» بود.
صفوان گفت: انگشتر امام صادق(ع) را نزد ما آوردند که نقش روی آن این بود: «أَنْتَ ثِقَتِی فَاعْصِمْنِی مِنْ خَلْقِکَ» تو تکیهگاه من هستی پس از خَلقت مرا نگاه دار.
ابراهیم بن عبدالحمید مانند این روایت را نقل نمود که: انگشتر ابالحسن(ع) را نزد ما آوردند و روی آن نوشته بود: «حسبی لله» و در پایین نوشته آن، شکل گُل و در بالای آن، شکل هلال بود.
امام صادق(ع) فرمود: امام علی(ع) انگشتری از نقره داشت که روی آن نوشته بود: «نِعْمَ القَادِرُ اللهُ».
حسین بن خالد گفت که به امام رضا(ع) عرضه داشتیم که: به ما گفتهاند که نقش انگشتر پیامبر(ص) محمد رسول الله بود؟ ایشان فرمود: درست گفتهاند. سپس گفت: آیا میدانی که نقش انگشتر آدم(ع) چه بود؟ گفتم: خیر! فرمود: نقش انگشتر آدم(ع) «لا اله الا الله، محمد رسول الله(ص)، علی ولی الله(ع)» بود.
سپس فرمود: خدای عز و جل به نوح(ع) وحی کرد که زمانی که تو و همراهانت در کشتی قرار گرفتید، هزار مرتبه لا اله الا الله بگو، سپس حاجتت را از من بخواه و هنگامی که نوح(ع) در کشتی نشست و بادبان را برافراشت، باد به آن وزید و هنگامی که کشتی در تلاطم افتاد و او کشتی را از غرق شدن ایمن ندانست، گفت: میترسم که قبل از هزار مرتبه گفتن لا اله الا الله کشتی غرق شود.
پس دستور خداوند را به طور خلاصه و با زبان سریانی گفت: «هو هو هو یا باری اتقن» پس کشتی آرام شد و خدا آن را به سلامت رساند.
و نوح(ع) گفت: آن کلامی که باعث شد که من و همراهانم نجات یابیم، باید که آن را بر روی انگشترم منقش سازم تا از من جدا نگردد.
حسین بن خالد گفت: به امام رضا(ع) گفتم: تفسیر سخن نوح(ع) چیست؟ امام(ع) فرمود: این سخن به زبان سریانی بود و تفسیرش به عربی این میشود: «هزار مرتبه لا اله الا الله، خدایا کارم را اصلاح کن».
همچنین امام(ع) فرمود: شش جمله، نقش انگشتر ابراهیم(ع) بود و آنها را جبرئیل(ع) در زمانی که او را در منجنیق گذاشته بودند، برای او آورد و سپس به او گفت: ای ابراهیم(ع)! خداوند برایت سلام میفرستد و به تو میگوید: راحت باش که دیگر مشکلی برای تو نیست، و به او دستور داد که انگشتر به انگشت نماید.
پس خداوند آتش را برای او سرد و سلامت گردانید، و آن شش جمله این بود: «الا اله الا الله محمد رسول الله تَوَکَّلْتُ علی الله أَسْنَدْتُ ظَهْرِی إِلَی اللهِ فَوَّضْتُ أَمْرِی إِلَی اللهِ لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ الا بِاللهِ»؛ و این نقش انگشتر ابراهیم(ع) بود.
و نقش انگشتری حضرت سلیمان(ع) این بود: «سُبْحَانَ مَنْ أَلْجَمَ الْجِنَّ بِکَلِمَتِهِ» و نقش انگشتر موسی(ع) این بود که از تورات گرفته شده بود: «اصْبِرْ تُؤْجَرْ اصْدُقْ تَنْجُ» و نقش انگشتری حضرت عیسی(ع) دوجمله بود که از انجیل گرفته شده بود: «طُوبَی لِعَبْد ذُکِرَ اللهُ مِنْ أَجلِهِ وَ الْوَیْلُ لِعَبْد نُسِیَ اللهُ مِن أَجلِهِ».
امام رضا(ع) فرمود: نقش روی انگشتر پیامبر(ص) «محمد رسول الله» بود و نقش انگشتر امام علی(ع) «لله الملک» و نقش انگشتر امام حسن(ع) «العزة الله» و نقش انگشتر امام حسین(ع) «ان الله بالغ أمره»، نقش انگشتر امام سجاد(ع) همانند نقش انگشتر پدر بزرگوارشان بود.
و همچنین نقش انگشتر امام باقر(ع) نیز همانند جدشان، امام حسین(ع) بود و نقش انگشتر امام صادق(ع) «الله ولیی و عصمتی من خلقه» و نقش انگشتر امام کاظم(ع) «حسبی الله» و نقش انگشتر امام رضا(ع) «ما شاء الله لا قوة الا بالله».
حسین بن خالد گفت: امام(ع) دستش را به سمت من دراز کرد و فرمود: انگشتر من همانند انگشتر پدرم است و نقش انگشتر امام جواد(ع) «حسبی الله حافظی» و نقش انگشتر امام هادی(ع) «الله الملک» بود.
عبدالله بن سنان گفت: از امام صادق(ع) پرسیدم: آیا کراهت دارد که انشان انگشتری که اسم الله روی آن باشد در هنگام رفتن به بیت الخلاء و یا در حال جنب بودن به دست کند؟ ایشان فرمود: نقش انگشتر پیامبر(ص) «محمد رسول الله» و نقش انگشتری امام علی(ع) «لله الملک» و نقش انگشتری امام باقر(ع) «العزة لله» بود، انگشتر امام علی(ع) از آهن چینی، سفید و صاف بود و بر روی آن جملات زیر در هفت سطر نوشته شده بود، و در جنگ و در هنگام سختیها به انگشت میکرد: آماده ساخته ام برای هر هراسی «لا اله الله...» را و برای هر گرفتاری «لا حول و لا قوة الا بالله» را و برای هر مصیبت وارده ای «حسبی الله» را و برای هر گناه کوچک و بزرگی «استغفرالله...» را و برای هر همّ و غمی که رو کند «ما شاء الله...» را و برای هر نعمت دوبارهای «الحمدالله».
اسماعیل بن موسی گفت: انگشتر جدم امام باقر(ع) همه آن از نقره بود و نقش روی آن «یا ثِقَتی قِنِی جَمیعِ خَلْقِکَ» بود و در ارث رسیدن، به پدرم پنجاه دینار بیشتر از عبدالله بن جعفر رسید و پدرم آن را خرید.
امام علی(ع) فرمود: کسی که نقش انگشتر او این باشد: «ما شاء الله لا قوة الا بالله استغفر الله» ثواب بزرگی برای اوست.
امام باقر(ع) فرمود: فردی که نقش روی انگشتر او آیه ای از کتاب خداوند باشد، خدا او را می آمرزد، و دیدم که نقش انگشتر قاسم این بود: «وَ رَبَّکَ فَکَبِّرْ» پروردگارت را بزرگ بشمار. (سوره مدثر، آیه 1