عربستان کنترل خلیج فارس را می‌خواهد!
دوشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۵۸
کد مطلب: 466926
ناتالی گوله در این یادداشت که در وبگاه «رادیو بین‌المللی فرانسه» منتشر شده است، نوشت: پشت اختلاف‌های عقیدتی، مذهبی و خصومت بین ایران و عربستان سعودی نوعی کشمکش، برتری جویی غرور آمیز و یک مبارزه اقتصادی نیز پنهان شده است. کشورهای حوزه خلیج فارس و در راس آنها عربستان سعودی هیچگاه توافق هسته‌ای ایران را نپذیرفتند و در این مورد همچنان خشم و ناخشنودی خود را نسبت به آمریکا حفظ کرده‌اند. از سوی دیگر ضرورت ایجاب کرد که پادشاهی وهابی نه تنها مجبور به مبارزه بر علیه داعش شود بلکه ثابت کند مبارزه با داعش خواست واقعی عربستان نیز بوده، هرچند که خودش سرمایه‌گذار تاریخی داعش بوده است.
بنابراین عربستان علاوه برشماری مجازات‌های اعدام در آغاز سال جاری میلادی، ناچار شد ائتلافی از ۳۴ کشور تشکیل دهد.
عربستان سعودی خوب می‌دانست که با اعدام یک شیخ شیعه مخالف رژیم، نه تنها باعث تحریک خشم و تظاهرات در خیابان‌های تهران خواهد شد بلکه خشم اقلیت‌های شیعه منطقه همچون بحرین، یمن و لبنان را هم بر خواهد انگیخت. این یک حرکت حساب شده از طرف عربستان سعودی برای تحریک رقیب بزرگ خود، ایران بود.
ناتالی گوله در ادامه نوشت: احیا و بازگشت ایران به صحنه جهانی برای عربستان غیر قابل تحمل است. چون در حالی که عربستان مواجه با یک کسری بودجه تاریخی به میزان ۸۷ میلیارد دلار، مطابق با ۲۰درصد از تولید ناخالص داخلی خود شده است، ایران به زودی به بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار دارایی‌های مسدود شده خود در جهان دست پیدا خواهد کرد.
عربستان سعودی همچنین در نظام حکومتی بسیار پیچیده عمل می کند و با حس طرد و رانده شدن از سوی آمریکا، احساس می‌کند با تبدیل شدن به متحد دست دوم این کشور از جایگاه پیشین خود پائین آمده است. بنابراین عربستان ناچار است ثابت کند که واقعا می‌خواهد با تروریسم مبارزه کند.
از سوی دیگر، با اعدام یک رهبر شیعه و با تحریک تمام شیعه‌ها نشان داد که می‌خواهد کنترل خلیج را به دست گیرد خلیجی که از نظر عربستان نمی‌تواند «خلیج فارس» باشد.
این مقام فرانسوی در ادامه یادداشت خود آورده است: اگرچه آمریکا نیز به گونه ای مخالفت خود را با دولت عربستان ابراز کرده ، اما راهبرد سعودی ها روشن است و آن‌را تخریب گام به گام فرایند بازگشت ایران به صحنه جهانی است. برای این منظور عربستان نه تنها تلاش در مشارکت با سران خلیج فارس را دارد بلکه کوشش می کند با ترکیه و به ویژه اسرائیل هم همکاری داشته باشد. ظاهرا این اصطلاح که «دشمنان دشمنان ما دوستان ما هستند» در سطح دولت‌ها نیز عمل می کند.
ناتالی گوله با یادآور شدن «نظامی بودن بسیار زیاد منطقه» نوشت: فقط اندکی تحریک برای منطقه‌ای که در حال حاضر بسیار نظامی و مسلح شده کافی است تا آتشی شعله‌ور شود، یا به شکل مستقیم، یا از طریق واسطه‌هایی که ایران قادر به کنترل آنها نیست. بیم آن می‌رود که همانند زمان جنگ بین ایران و عراق، جهان غرب از رقبای ایران، که در راس آنها اسرائیل قرار دارد، حمایت کند. به نظر می‌رسد که سکوت ناراحت کننده سفرا این نکته را تایید می‌کند.
