اعتراف پاپ فرانسیس به پایان مسیحیت
سه شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۵:۴۰
کد مطلب: 394401
درواقع باید گفت آنچه از زبان پاپ شنیده شد اعتراف به ناتوانی پاسخ‌گویی کلیسا است، تا آنجا که مجبور شده است برای حفظ موقعیت متزلزل خویش بر باور همه ادیان آسمانی نسبت به مجازات آخرت و وجود جهنم تردید نماید و به نحوی راه ارتداد را گیرد، او گفته است: (کلیسای کاتولیک دیگر به جهنم معتقد نیست؛ زیرا این مسئله با عشق خداوندی تعارض دارد و آدم و حوا داستانی بیش نیستند.. ما با تفکر و دعا فهم جدیدی از برخی از عقاید به دست آوردیم؛ کلیسا دیگر به جهنم اعتقادی ندارد، زیرا اعتقاد به این مسئله، عشق الهی را زیر سؤال خواهد برد، همچنین خداوند قاضی نیست؛ بلکه دوستدار بشریت است.. خداوند قصد محکومیت کسی را ندارد! علاوه بر داستان آدم و حوا تنها یک اسطوره است و جهنم تنها کنایه ای از روح تنها است).
بی‌تردید کتاب به‌اصطلاح مقدس ایشان دربردارنده دروغ‌ها، نسبت‌های ناروا به پیامبران الهی است، ونمی توان آن را کتاب مقدس و آسمانی انگاشت، و بدون شک مسیحیت امروز جوابگوی نیاز بشر نیست، چون چیزی برای عرضه ندارد، ولی این مشکل کلیسا و کشیشان است، و این دلیل نمی‌شود که پاپ این سخن نسنجیده را پیرامون دین بر زبان جاری سازد: (وقت آن رسیده است که تعصب را کنار بگذاریم و اعلام کنیم که حقیقت دین قابلیت تغییر و پیشرفت را دارد، به‌طوری‌که حتی بی‌دینان و کافران نیز با دیدن محبت الهی؛ وجود الله را به رسمیت بشناسند و بعد از آن روح خود را خالص گرداند). این دو گزاره چه ربطی به هم دارند؟ دین واقعی – نه دین تحریف‌شده وبشرساخته- ثابت و تغییر ناپذیر است، و به‌هیچ‌وجه مانع رشد بشر در بعد تمدنی آن نیست، بلکه خود تمدن ساز و عامل پیشرفت است، و خداخواهی نیز امری فطری ودر نهاد آدمی است، و چنانچه دل غبارزدایی شود همه را به‌سوی الله فرامی‌خواند، واین جذبه و عشق الهی است که کارها کند.
پاپ فرانسیس پیرامون انجیل می‌گوید: (باوجود آنکه انجیل کتاب زیبایی است، اما در آن کلمات و عباراتی وجود دارد که همگان را به تعصب و محاکمه دعوت می‌کند، درحالی‌که زمان آن رسیده است تا این بخش‌ها مورد بازبینی قرار گیرند)، این فراز سخن او بسیار مهم است، او به خوبی می‌داند و تصریح می‌کند که کتاب مقدس ایشان دستخوش تغییر شده است، از این رو نیاز به بازنگری دارد.
اما در مقابل دین اسلام را داریم که در قالب اصیل آن که همان تشیع است دربردارنده معارف ژرفی است که همه ابعاد زندگی بشری را شامل می‌گردد، کتاب آسمانی آن -قرآن- دست‌نخورده و سالم در دست ماست، کلمات نورانی رسول خدا و امیر مؤمنان و امامان معصوم (ع) دل را روشن وزندگی را سعادتمند می‌سازد، آیا این کافی نیست؟
