رابطه تحریمها و کفایت مسؤولان در سوانح / مقصر کیست؟
يکشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۴۶
کد مطلب: 374501
همیشه و پس از سقوط مرگبار هر هواپیمایی، هزاران دلیل و گمانه زنی درباره این سقوط مطرح و افکار عمومی متاثر از اتفاق ،خواستار پاسخگویی مسئولان هستند که البته همه چیز موکول به پیدا کردن جعبه سیاه می شود و نهایتا برای سرپوش گذاشتن بر فرسودگی ناوگان هوایی و بعضا ناکارآمدی برخی مسئولان همه تقصیرها به گردن خلبانی می افتد که دیگر در قید حیات نیست!اما خوشبختانه قبل از پیدا کردن جعبه سیاه این هواپیما، علت سقوط معلوم شد. از کارافتادن یکی از موتورهای هواپیما.
اگرچه این حادثه هوایی اولین نیست و آخرین هم نخواهد بود، اما باید متذکر شد که سهم کشورمان از تلفات سوانح هوايي به نسبت کل جهان نزديک به ۳۰ درصد است؛یعنی یک فاجعه!بنابراین انتظار می رفت همانطور که مسئولان در تلاشند تا از لحاظ قیمت بلیط هواپیما به استانداردهای هوایی نزدیک شوند! و از این طریق جیب مردم خالی می شود، بایستی برای افزایش کیفیت ناوگان هوایی نیز تلاش وافر صورت می گرفت که متاسفانه اتفاق نیفتاد .
ضمن اینکه جای این سئوال است که آیا بهتر نبود قبل از افزایش قیمتها، کیفیت ناوگان افزایش پیدا می کرد، چرا که تجربه نشان داده، مردم در برابر حفظ جان خود حاضر به پرداخت هر قیمتی هستند و این را ثابت کردند، اما متاسفانه دولت در سهم خود یعنی ارتقا کیفیت کاملا کوتاهی کرده است.
اما متاسفانه بخش عمده ای از سوانح هوایی ایران به دلیل ایجاد شرایط تحریم و استفاده از ناوگان هوایی فرسوده است که بطور کلی کارشناسان معتقدند دليل به كارگيري هواپيماهاي فرسوده شرقي در ناوگان ايران يك مثلث سياسي، مديريتي و اقتصادي است!
یعنی ناکارآمدی مدیران در انتخاب هواپیماهای فرسوده و دست صدم روسی و از رده خارج شده، ایجاد شرایط تحریم توسط مدعیان دروغین حقوق بشر که به این واسطه جان هزاران نفر را در ایران می گیرند و یا به خطر می اندازند .
البته شاید يكي از دلايل روي آوردن ايران به اجاره هواپيماهاي فرسوده، مسائل مالي آن باشد که بسیاری از شرکت های هوایی برای به دست آوردن سودهای هنگفت و براي كاهش هزينه‌هاي خود رو به چارتركردن يا اجاره كردن هواپيماهاي فرسوده و ارزان ميكنند.
بخش حمل و نقل هوايي ايران با ۱۳ شركت هواپيمايي دولتي و خصوصي و ۱۸۱ فروند (كه هم‌اکنون ۱۱۳ فروند آن فعال است) هواپيما از انواع گوناگون شرقي و غربي بار و مسافر كشور را جابه جا مي‌كند كه از این تعداد هم ۱۴۶ فروند هواپيماي ملكي و ۳۵ فروند استيجاري است. ايران با اين تعداد شركت هواپيمايي داراي ۳۱ هزار و ۵۲ صندلي پروازي است.
جالب اینجاست که در همه جای دنیا، سفرهاي هوايي از راحت ترین و ایمن ترین نوع سفرها شناخته شده و در ایران دقیقا عکس این موضوع اتفاق می افتد.نیم نگاهی به آمار سوانح هوايي در تاريخ هوانوردي کشورمان اين نکته عیان می شود که صنعت هوانوردي ايران با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کند، بگونه ای که در ۲۹ سال گذشته سوانح هوايي به طور متوسط سالي يکبار در کشورمان رخ داده است.
تحقیقات ۳۰ ساله درباره علل سوانح هوایی در ایران که حالا فرای یک اتفاق معمولی و حادثه غیر قابل پیش بینی است مهمترین علل این حوادث شناسایی و متاسفانه هیچ اقدامی نشده است.
قطعا سوء مديريت و ناتواني مسئولان صنعت هوايي کشور در اداره این صنعت بی تاثیر نیست و چه بسا که نقش محوری تری در اینگونه رویدادها دارد. در این زمینه تاسيس خطوط هوايي متعدد بدون استانداردهاي بین المللی که نشان از همین بی کفایتی مسئولان و استفاده از مديريتهاي غيرمتخصص بر صنعت هوايي کشور است.
نگاه کاسب کارانه در خريد و اجاره هواپيماهاي فرسوده روسي و بوئينگهاي قديمي بازسازی شده وجود دارد. حضور دلالان برای خرید هواپیما،که تجربه نشان داده ، این افراد قبل از اینکه به فکر جان انسانها باشد، به فکر پر شدن جیب خود هستند. بنابراین هواپیمایی می خرد که کابین داخلی آن کاملاً امروزی، اما متأسفانه از لحاظ فنی از چرخه ناوگان هوایی خارج شده است. شاید نمونه آن را این روزها زیاد دیده باشید!
عدم تحقق برنامه چهارم توسعه، که بر اساس آن بايد تا پايان برنامه ، ۶۰ فروند از هواپيماهاي ناوگان هوايي كشور از دور خارج مي شد نشان دیگری از ناکارآمدی مسئولان حفظ جان مردم در ناوگان هوایی است،هر چند تعداد سوانح در دولت گذشته هواپیماهای توپولوف را از چرخه خارج کرد.
تحريمهاي آمريکا و ناتواني شرکت هاي دولتي و خصوصي ايران در بازسازي و يا نوسازي ناوگان خود بی تاثیر در اینگونه سوانح نبوده است که البته این نشان محکمی بر خلق و خوی ضد بشری مدعیانی است که به بهانه حقوق بشر به بسیاری از کشورها و مردم بی دفاع حمله می کنند و از این طریق ملت ایران نیز در امان نبوده اند!این مسئله قابل توجه بسیاری است که فکر می کنند آمریکا به فکر ملت ایران است! و با دولت ایران مشکل دارد و همه چیز را در مذاکره خلاصه می کنند!هر چند راه دور زدن تحریمها برای خرید و نوسازی ناوگان هوایی برای مسئولان این صنعت باز است و اراده ای جدی برای نجات جان انسانها از سوی مسئولان امر باید باشد!
هر چند بسیاری چشم به مذاکرات دوخته بودند تا با مذاکرات مثلا مشکلات هوایی ایران برطرف شود! چندی پیش خبری درباره رفع تحریم هوایی ایران بعد از مذاکرات از سوی رسانه های خارجی منتشر شد که پاسخ مدیر روابط عمومی شرکت هواپیمایی ایران ایر قابل توجه است:
مدیرکل روابط عمومی شرکت ایران ایر با رد خبر امضای قرار داد با شرکت بوئینگ گفت : این شرکت فقط تعدادی مدارک و کتب فنی مربوط به ایمنی پرواز در اختیار گذاشته است.
شاهرخ نوش آبادی می گوید: مذاکراتی با شرکت بوئینگ انجام شده اما قراردادی امضا نشده است بلکه در چارچوب مذاکرات ژنو و اقدام مشترک ، تعدادی کتب و مدارک فنی مربوط به ایمنی پرواز دریافت شده است.
این در حالی است که برخی از مسئولان سازمان هواپیمایی کشوری اعلام کردند تحریم بنزین هواپیماها و قطعات آن همچنان پابرجاست و تغییر محسوسی مشاهده نشده است.
برخی خبرگزاری‌های خارجی از امضای توافق شرکت بویینگ با ایران ایر برای تأمین قطعات یدکی هواپیما خبر داده بودند.
منبع: فرهنگ نیوز
۲۰۶
اون زمان که آن مرد میگفت تحریم کاغذ پارست و همه ما پشت سرش سینه میزدیم باید فکر این جور جاها رو هم میکردیم!
اگر حضرتتون خبر ندارند
باید به عرض برسونم که بطور کلی بعد از انقلاب در مود هواپیما و قطعاتش تحریم بودیم و ربطی هم به دولت قبل ندارد لازم به یاداوری است که حتی در زمان دولت خاتمی که مثلا روابطمون با غرب خوب بود و کلی از مواضعمون کوتاه اومدی و قول همه جور همکاری به غربی ها دادیم باز هم فرانسه حاضر نشد به ایران ایرباس بفروشد
باید قوی باشیم که بهمون زور نگن و گرنه باید حرف زور بشنویم و هرچی ازمون خواستن بگیم چشم
باید به عرض برسونم که بطور کلی بعد از انقلاب در مود هواپیما و قطعاتش تحریم بودیم و ربطی هم به دولت قبل ندارد لازم به یاداوری است که حتی در زمان دولت خاتمی که مثلا روابطمون با غرب خوب بود و کلی از مواضعمون کوتاه اومدی و قول همه جور همکاری به غربی ها دادیم باز هم فرانسه حاضر نشد به ایران ایرباس بفروشد
باید قوی باشیم که بهمون زور نگن و گرنه باید حرف زور بشنویم و هرچی ازمون خواستن بگیم چشم
بد نيست يه بررسي در خصوص تعداد سوانح هوايي در كشورهاي شرقي بخصوص روسيه و اوكراين بشه و بررسي بشه چرا هواپيماهايي مثل توپولوف و آنتونوف تو ايران كه ميان سبب كشتار ميشن ولي در محيطهاي پروازي بسيار سختتر در شمال زمين اين امر پيش نمياد. آيا اين جز كهنه خري يا كهنه فروشي است؟ ديگه روسيه كه ما رو تحريم نكرده چرا بايد بريم دست صدم روسي بخريم؟ كدوم ج د ، ن ه، و ز هستند كه دارند سود ميكنند كه حتي رسانه ها جرائت نوشتن حروف اول اسمشون رو هم ندارند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
