به گزارش جهان به نقل از مشرق، شام گاه هفتم تیر ماه سال ۱۳۶۰، دفتر مرکزی «حزبِ جمهوری اسلامی»، به دبیرکلی «آیت الله سید محمد حسینی بهشتی» با انفجاری قوی، منهدم شد. این حادثه زمانی اتفاق افتاد که جمعی در حدود صد نفر از مسئولان بلندپایه ی «حزبِ جمهوری اسلامی»، در دفتر حضور داشتند و دبیرکلِ حزب در حال ایراد سخنرانی برای آنان بود. تا صبح روز بعد طول کشید تا مشخص شود، هفتاد و دو نفر از حاضران در محلِ دفتر حزب، از جمله شخص «دبیر کل» که همزمان، ریاستِ «قوه ی قضاییه» را نیز بر عهده داشت، بر اثر انفجار و ریزش آوار، به شهادت رسیده اند. نظام نوپای «جمهوری اسلامی» تا آن زمان، با چنین حجمی از ترورِ مسئولان بلندپابه ی کشوری مواجه نشده بود . بسیاری از به اصطلاح ناظران سیاسی در داخل و خارج از کشور، حتی انتظار سقوط جمهوری اسلامی را داشتند!! حماقت آمیز بودنِ این تصور ساده انگارانه، خصوصا برای عاملان این عملیاتِ تروریستی فجیع ( فرقه ی «رجوی» و متحدان سیاسی و نظامی اش)، بسیار زود مشخص شد و امروز، با گذشت ۳۲ سال از آن جنایتِ شرم آور، پرچم پر افتخارِ نظامِ «جمهوری اسلامی ایران» همچنان در اهتزاز است و شهید بهشتی و یارانش، الگوهای عملی و نظریِ دولتمردان آن هستند.
آن چه در زیر می بینید، تصاویر صفحات اول سه روزنامه ی مهم آمریکایی، در روز هشتم تیر ماه سال ۱۳۶۰ است که برای نخستین بار در ایران منتشر می شوند. نحوه بیان خبر و انتخاب تیتر در این روزنامه ها، بر دو نکته تاکید دارد: ذوق زده گی از حادثه و برداشت غلط از نتایج آن :
صفحه اول روزنامه ی «نیویورک تایمز»
ترجمه ی تیتر:۳۳ مسئول بلندپایه ی ایرانی ، طی انفجار بمبی در نشست حزبی
مردند. عالی ترین مقام قضایی در میان قربانیان است.
نخست وزیر زخمی شده است.
۱۸ عضور پارلمان و چهار وزیر کابینه کشته شده اند. ۳۰ زخمی
صفحه ی اول روزنامه ی «واشنگتن پست»
ترجمه تیتر: بهشتی، و ۲۳ مسئول دیگر در انفجار تهران، مردند.
صفحه ی اول روزنامه «کریستین ساینز مانیتور»
ترجمه تیتر: روحانیون ایران در محاصره[!!!]
