پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود: ای اباالحسن! خداوند قبر تو و فرزندانت را قطعهای از قطعهها و عرصههای بهشت قرار دادهاست و دلهای برگزیدگان خلقش و بندگانش را مشتاق زیارت شما قرار داده است. آنها ذلت و خواری و اذیت را در راه زیارت شما تحمل میکنند وقبرهای شما را برای تقرّب به خدا و دوستی رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم آباد میکنند و پی در پی قبور شما را زیارت میکنند.
امامت هم از این قاعده مستثنی نیست. یادآوری نام و نشان امام و قرآن و دین همه و همه باید به بهترین وجه صورت پذیرد و ساخت بارگاه و صرف مال در این راه كاری است كاملاً صحیح. از پوشیدن لباس مشكی در ایام عزا و اطعام عزاداران تا ساخت و تعمیر قبور همه اموری ممدوح و قابل قبول نزد ائمه طاهرین علیهم السلام بوده اند.
اصولاً شیعیان به این وسیله مقام و جایگاه امام خود را در نزد خود بالا میبرند و این كار را سال به سال گسترش و تعمیم میدهند و در این راه –یعنی بالابردن نام امام و امامت- صرف مال و جان میكنند.
ایشان را شفاعت نخواهم كرد و در حوض كوثر بر من وارد نخواهند شد.(4)