سروده آیت‌الله صافی برای امام‌صادق(ع)
دوشنبه ۲۰ شهريور ۱۳۹۱ ساعت ۱۸:۲۳
کد مطلب: 244023
حضرت صـــادق، امــام راستین / پیـــشـوا و مقتـدای اهــل دیـن
درّ بحـــر اصــطفـا، شمـس هُدا / افتــــخار اصــفیــا و اولیــــا
کــرد احیا، شرع جدّش‌مصطفــی / داد رونــق، رســم و آئیــن ولا
صیت فضلش عرصه‌ی غبرا گرفت / نهضـــت او سر بسر دنیا گرفت
مکــتب فقه و فضیلت بــاز کرد / دعـــوت مردم ز نــو آغاز کرد
ذو المکارم ذوالفضائل ذو الکمال / عدل قـــرآن، رهنمای بی‌همال
مــدرس او، مشعل تابـــان نور / علـم وحیـانی در آن اندر ظهـور
صف‌‌بصف در آن رجال علم ودین / از افاضات جنــابش خوشه‌چیـن
عالمان در مدرسش، چون مفلسان / بــر در اعیــان و اشراف زمــان
از جهان شد سوی بستان وصــال / بارگــــاه قرب حیّ ذو الجــلال
مـــتصل گردیـــد با غیب وجود / گشت فارغ زین قیود و زین حدود
