حاج قاسم شب عملیات به غواصان چه گفت؟
يکشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۱ ساعت ۰۹:۵۹
کد مطلب: 237797
خاطرات حسینی‌پور از حاج قاسم مربوط به زمانی است که این سردار سپاه، فرمانده لشکر 41 ثارالله بوده است. در صفحه 376 کتاب"پایی که جا ماند" سید ناصر حسینی‌پور اینگونه از حاج قاسم سلیمانی یاد می‌کند:
جعفر(اسیر ایرانی) چند روز قبل با ستوان حمید(نگهبان) که خودش در عملیات والفجر هشت مجروح شده بود، بحث کرد. ستوان حمید اهل استان کوت بود. آدم لاغر اندام، استخوانی، شیک پوش، خونسرد و کم حرف بود. موهای طلایی و صورت کشیده‌ای داشت. خوش بین و تحصیل کرده بود. او فارغ التحصیل دانشکده افسری بغداد بود.
جعفر در جواب سوال ستوان حمید که پرسیده بود: شما ایرانی‌ها چه‌طور در آن سرمای زمستان از اروند رود گذشتید و به فاو رسیدید، گفته بود: از خدا و اهل بیت کمک خواستیم!
جعفر از غواصان عملیات والفجر هشت صحبت کرد. ستوان حمید که از زمستان سال 1364 خاطرات تلخی داشت، جعفر را سوال پیچ کرده بود. جعفر به ستوان حمید که دلش می‌خواست از آن سوی خاکریزها و آن چه آن شب در آب‌های اروند گذشته بود، بداند، گفت: سیدی! وقتی قاسم سلیمانی فرمانده لشکر 41 ثارالله، غواصان بسیجی رو تو اون سرما، کنار آب اروند جمع میکنه، به بچه‌های غواص می‌گه: این آب رو می‌بینید، این آب مهریه فاطمه زهراست؛ خدا رو به حق مهریه حضرت فاطمه قسم بدید که امشب از این آب بگذرید و دل امام رو شاد کنید. حالا می‌خوای فاطمه کمک‌مون نکنه؟!
ستوان حمید مبهوت سرش را به علامت تایید تکان می‌داد و به فکر فرو رفته بود. جعفر ادامه داد: ما با عشق به خدا و اهل بیت تو جبهه با شما جنگیدیم و از اونا کمک خواستیم اما همین اهل بیت تو کشور شما چقدر مظلومن!
من عضو يكي از گردانهاي لشكر 41 ثارالله در عمليات والفجر 8 بودم. روز اول عمليات در جنوبي ترين بخش شبه جزيره فاو جنگ سخت و تن به تن ميان رزمندگان ايراني و نيروهاي بعثي با فاصله بسيار كم درگرفت. يكباره با ديدن حاج قاسم در كنار خود شوكه شدم. از او خواهش و تمنا كردم به خاطر سرنوشت عمليات از صحنه درگيري دور شود. بسيجي هاي لشكر 41 واقعاً از دل و جان فرمانده خود را دوست داشتند.
این کتاب غربت خاصی داره و من دومین باره که اونو می خونم . می دونم نویسنده کتاب خیلی از خاطرات تلخ رو مسلما ننوشته اما همین چیزایی که نوشته واقعا جای تامل داره .
نشون می ده که ما با اسیران عراقی چه رفتاری داشتیم و اونا چه رفتاری!!
اونا در مورد ما چی قضاوت می کردن!!(قضاوت های نامربوط)
یه توصیه اونهم وقتی می خونین حتما خودتونو جای اون اسیر بذارین و فکر کنین شما اونجا اسیرین . اونوقت هست که بهتر درک می کنین .
من که خیلی چیزها از این کتاب یادگرفته ام .