آخرین‌وضعیت‌جسمانی‌پدردوبله‌ایران+تصاویر
چهارشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۱ ساعت ۱۵:۳۰
کد مطلب: 228349
وی فعالیت هنری را با مطبوعات آغاز و با نویسندگی ادامه داد. او سینمای حرفه‌ای را با نگارش فیلمنامه فیلم «شرمسار» به کارگردانی اسماعیل کوشان تجربه کرد.
از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به ترجمه داستان‌ها و مقالات مختلف از قبیل اطلاعات، مهر ایران، عالم هنر، شهرری و راهنمای کارگران دوبلاژ اشاره کرد.
او از سال 1329 فعالیتش را در زمینه دوبله آغاز کرد و برای نخستین بار در سال 1333 به‌عنوان سرپرست گویندگان فیلم «شاهزاده روباهان» را دوبله کرد.
بنابراین گزارش، «علی کسمایی» سرپرستی دوبلاژ فیلم‌هایی نظیر «کمیته مجازات»، «سال‌های جوانی»، «هور در آتش»، «حکایت آن مرد خوشبخت»، «آخرین پرواز»، «باغ سید»، «اتاق یک» و ... را بر عهده داشته است.
وی همچنین سه فیلم سینمایی «یعقوب لیث صفاری»، «دسیسه» و «غفلت» را نیز کارگردانی کرده است.
بنابراین گزارش، در کارنامه نویسندگی «علی کسمایی» فیلم‌هایی نظیر «یعقوب لیث صفاری»، «اتهام»، «دسیسه»، « بی پناه»، «غفلت»، « دزد عشق»، «مادر» و «شرمسار» به ثبت رسیده است.
او همچنان در کارنامه بازیگری خود تا کنون دو فیلم سینمایی «مستاجر» و «حکایت آن مرد خوشبخت» را به ثبت رسانده است.
به منزل این پیشکسوت عرصه دوبلاژ رفتیم تا از آخرین وضعیت جمسانی پدر دوبلاژ سینمای ایران باخبر شویم.
متاسفانه پدر دوبله سینمای ایران وضعیت جسمی چندان مناسبی ندارد، سه سال است که در بستر بیماری است و حالش نسبت به گذشته بدتر و بدتر شده است.
این پیشکسوت عرصه دوبلاژ دیگر قادر به حرکت نیست و علاوه بر آن زخم بستر هم گرفته است. او دیگر حتی قدرت تکلم هم ندارد.
از نکات جالب توجه درباره «علی کسمایی» این است که تا‌کنون ازدواج نکرده است.
خرج دوا و درمان «علی کسمایی» هم از حقوقی که ارشاد به او می‌دهد تامین می‌شود اما برخی اوقات این حقوق کفاف داروهای این پیشکسوت عرصه دوبلاژ را نمی‌دهد. علاوه بر آن بخشی از این حقوق هم به پرستار وی اختصاص دارد که بیست و چهار ساعته بالای سر کسمایی است.
بنابراین گزارش، همسایه بیست ساله کسمایی می‌گوید: «پرویز پرستویی» یکی از همسایگان پدر دوبله سینمای ایران است و در زمانی که به دیدار این پیشکوست عرصه دوبلاژ رفته است با اظهار تاسف گفته آخر و عاقبت هنرمند یعنی این!
«محمود قنبری» یکی از دوبلورهای قدیمی سینمای ایران درباره «علی کسمایی»، می‌گوید: او به حق پدر دوبله سینمای ایران است. دست خیلی‌ها را گرفت و شاگردان زیادی را تحویل دوبله ایران داده است. «منوچهر اسماعیلی»، «حسین عرفانی» و خیلی از بزرگان عرصه دوبلاژ از شاگردان مکتب این استاد هستند و امیدوارم حال ایشان روز به روز بهتر و بهتر شود. در فیلم «شین» با او همکاری داشتم و از او خاطرات بسیار خوبی را به یادگار دارم.
«علی کسمایی» علاقه زیادی به مادر خود دارد؛ این را خانم زارع که بیست سال است همسایه اوست می‌گوید.
این خانم این طور بیان می‌کند که: زمانی که آقای کسمایی سر حال‌تر بود، او را سر قبر مادرش می‌بردم و حال او دگرگون می‌شد. چند وقت پیش دوست داشتم او را به مشهد ببرم اما احساس می‌کنم به حال او فایده‌ای ندارد چون اخیرا قدرت درک کمتری نبست به گذشته دارد.
خانم زارع می‌گوید: در این سه سال که «علی کسمایی» لگن خاصره‌اش شکسته و زخم بستر هم گرفته، روز به روز حالش بدتر می‌شود و وضعیت جسمی مناسبی ندارد.
وی در ادامه افزود: زمانی که او سرحال‌تر بود، مسئولیت امور خانه‌اش را به من واگذار کرد و من هم قبول کردم. در برخی موارد با پرستارانش دعوا می‌کردم؛ چرا که به او صبحانه نمی‌دهند. معده او در حال جمع شدن بود و من هم از این وضعیت ناراحت بودم.
وی «علی کسمایی» را مانند پدر خود دوست دارد و بخش اعظم زندگی خود را وقف رسیدگی به پدر دوبلاژ سینمای ایران کرده است.
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
