آیت‌الله بهجت قبل از سن تکلیف چه نمازی در مسجد سهله خواند
دوشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۱ ساعت ۲۳:۵۰
کد مطلب: 222979
وی در ابتدا با بیان اینکه خلقت بر اساس هدفی مشخص بنا شده است، اظهار داشت: اگر در خلقت تمام عوالم تفکر کنید، می‌بینید خداوند همه آنها را برای هدف معینی آفریده است، انسانی که از خاک آفریده شده بر حسب تکامل به اینجا رسیده است و پوسته‌های متعدد را طی کرده است، لذا اگر همین انسان خاکی پرورش یابد، به مراحلی در سیر خواهد رسید که ملائکه هم نخواهند رسید.
حجت‌الاسلام بهجت با اشاره به اینکه تلاش در زمینه درس، تحصیل و تجارت برای این است که با فرهنگ باشیم، ابراز داشت: در آن دنیا کسی از فقه و اصول و دکتری امتحان نخواهد گرفت و سوالی نخواهد پرسید. بلکه می‌گویند خود را چگونه بار آوردی، بنابراین راه برای رشد و سعادت یا شقاوت باز است.
وی ادامه داد: پیامبر (ص) می‌فرماید که برای رشد، علم و عمل هر دو لازم است، اما این هم کافی نیست؛ بلکه تزکیه هم لازم است و انسان باید خود را از پستی ها پاک کند.
فرزند آیت الله بهجت با اشاره به اینکه در طول تاریخ انسان‌هایی بودند که برای مال دنیا خیلی تلاش کردند، خاطرنشان کرد: بودند انسان‌هایی که فکر می‌کردند هدف از زندگی جمع کردن طلا است، اما آیا تا به حال یک نفر از آنها یک گرم طلا را با خود به آن دنیا برده است؟! ما در عمل دو راه بیشتر نداریم یا باید زمینی شویم و یا آسمانی!
وی در ادامه به برخی از خاطرات خود از آیت الله بهجت اشاره کرد و افزود: آیت الله بهجت بیش از 90 سال عمر کردند، اما با این وجود با گذشت بیش از نود سال از عمرشان احساس بازنشستگی نمی‌کردند، اگر هم به ایشان اصرار می‌کردیم که کمی استراحت کنند، ایشان از زمان استراحت نیز می‌زدند و به مطالعه و عبادت می‌پرداختند و حتی در اواخر عمرشان یک کلاس جدید هم به کلاس‌هایشان اضافه کردند.
حجت‌الاسلام بهجت اظهار داشت: ما یک خانه قدیمی با تعداد زیادی پله داشتیم، آیت الله بهجت (ره) برای نماز شب این همه پله را در سن بالا و در سرما و گرما به حیاط می‌رفتند که وضو بگیرند، یک شخصی به ایشان گفت که این گونه زندگی کردن سخت است، اجازه بدهید ساختمان جدیدی بسازیم تا شما راحت باشید، پدرم تا کلمه راحتی را شنید به آن شخص پاسخ داد: «آن کسی که همه عوالم را خلق کرد، گفته است که اینجا جای راحتی نیست، باید شرایط را برای راحتی در آن سمت فراهم کرد»، این باور ایشان بود.
وی از اشتیاق وصف ناپذیر پدرش به نماز سخن گفت و افزود: آیت الله بهجت وقتی نماز می‌خواندند، جان می‌دادند و لباس‌هایشان غرق عرق می‌شد، ایشان می‌گفتند: «اگر مردم لذت نماز را بدانند، خواهند دانست که در دنیا لذتی بالاتر از لذت نماز نیست».
یادگار آیت‌الله بهجت با اشاره به اینکه این عالم فرزانه بسیار به غذا بی‌میل بودند، بیان داشت: با این حال دو ساعت در حرم کریمه اهل‌بیت(س) به عبادت می‌پرداخت، انگار شارژ می‌شدند و این نمی‌توانست جز استفاده از مائده آسمانی چیز دیگری باشد.
وی با بیان اینکه آیت الله العظمی بهجت(ره) مرجع سیاسی بود، اما به دلیل تواضعی که داشت، نمی‌خواست خبری از ایشان منتشر و نامی از ایشان در رسانه ها منعکس شود، ادامه داد: هنگامی که با بچه‌ها در اتاقی از خانه صحبت می‌کرد و من در اتاقی دیگر به صحبت‌های ایشان گوش دادم، شنیدم که گفتند:« بچه بودم، مکلف نبودم، در مسجد سهله در رکعت اول نماز سوره «بقره» را خواندم و در رکعت دوم گمان کنم سوره «آل عمران» را خواندم»، لذا به بچه‌ها توصیه کردند که در کودکی قرآن بیاموزند.
