او در کمیته مشترک، از شنیدن صدای ناله و فریاد شکنجه‌شوندگان لذت می‌بُرد و سرِ حال می آمد! این را شلاق به دستانش می‌گفتند. او پرویز ثابتی است که پس از چهل و چهار از سر نابخردی از لانه خود بیرون زده است!