نگاهشون کردم. چهره‌ها خسته. چشم‌ها اشک‌آلود و حنجره‌ها بغض. گفتم شما میهمان علی بن موسی الرضایید. اگر بخواد پرچمش براتون آورده میشه، اگرم نخواد کاری از دست ما برنمیاد. همه‌شون برگشتن سمت گنبد. پرچم آقا توی آسمون می‌درخشید.