بهتر نیست افراد در اظهار نظرها قدری تأمل کنند و اول روی جوانب آن فکر کنند و بعد سخن بگویند؟
به گزارش جهان، محمد لطفی زاده در وبلاگ "منبر اینترنتی" نوشت: به تازگی نشست نقد برنامه خندوانه برگزار شد و در آن افرادی شرکت داشتند که بعضاً شاید میشد از آنان کارشناستر نیز در این زمینه حضور داشته باشند. با این حال آقایان محترم در تمجید از این برنامه کوشیدند و جناب آقای شهیدی فرد مجری صدا و سیما در نقد این برنامه فرمودهاند:
"خندوانه یکی از دینیترین برنامههای تلویزیون است"
برای من جای سؤال است در برنامهای که به راحتی بازیگر (نیما شعبان نژاد) دروغ میگوید و بعد هم جلوی همه اعتراف میکند که دروغ گفتم (آنهم برای شوخی و خنده) که در دین ما نهی شده و در روایات فرمودهاند (همه بدیها در یک خانه گذاشته شده و کلید ورود به آن خانه دروغ است) و نیز فرمودهاند (دروغ نگویید حتی به شوخی) یا خانمی بازیگر (خانم شقایق دهقان) در برنامه حاضر و مقابل بینندگان و حضار خاطره تعریف میکنند و قهقهه میزنند و نیز در برنامهای که از خانمها تست خنده (!) گرفتهاند تا خوشظاهرها مقابل دوربین بنشینند چگونه دین ما جاری است؟
بهتر نیست افراد در اظهار نظرها قدری تأمل کنند و اول روی جوانب آن فکر کنند و بعد سخن بگویند؟
البته در این مطلب در مقام انکار زحمات یا نیت خیر تهیهکنندگان خندوانه نیستیم و این خود مطلبی جداگانه میطلبد اما آنچه مهم است اینکه خنده در دین ما بسیار جایگاه دارد (نه خنده لهوی و بیهوده و قهقهه مستانه) اما اینکه چگونه آن را نهادینه کنیم حرفی دیگر است که دیدی اسلامی برای پیاده سازی این موضوع میطلبد.
با سلام
از مطلب مفید و حساسیت بجای شما متشکرم
فرموده اید "خنده در دین ما بسیار جایگاه دارد"
لطفا بفرمایید خنده در دین ما چه جایگاهی دارد و برای حرفتان آیه و روایت بیاورید. البته توجه دارید که خندیدن با شاد بودن تفاوت دارد.
از مطلب مفید و حساسیت بجای شما متشکرم
فرموده اید "خنده در دین ما بسیار جایگاه دارد"
لطفا بفرمایید خنده در دین ما چه جایگاهی دارد و برای حرفتان آیه و روایت بیاورید. البته توجه دارید که خندیدن با شاد بودن تفاوت دارد.