یک بار که کاسه ادرار را با خود به روی زمین می‌کشیدم، ادرار لب پر شد و مقداری از آن روی زمین راهرو ریخت که نگهبان آمد و بقیه را روی سرم خالی کرد.
گروه تاریخ جهان نیوز: طرفداران و وابستگان خاندان پهلوی برای تطهیر این رژیم وجود زندانی سیاسی در آن دوران را انکار کرده و مدعی شکنجه نشدن زندانیان سیاسی در آن دوران هستند!
اما در خاطرات زندانیان سیاسی آن دوران و اسناد موجود به شکنجه‌های سخت و طاقت فرسای حکومت پهلوی در برخورد با زندانیان سیاسی اشاره شده است.
یکی از مشهورترین و برجسته‌ترین مبارزان علیه رژیم مرتجع پهلوی، عزت‌الله مطهری معروف به عزت شاهی است. او سالها در زندان‌های ساواک در معرض خشن‌ترین شکنجه‌های دژخیمان و جلادان شاه بوده است.
عمده شهرت او هم به دلیل تحمل شکنجه‌های شدیدی است که شاید قسمت کوچکی از آنها، دیگر مبارزان را به حرف می‌آورد. تحمل او آنقدر بالا بود که انواع و اقسام مدل‌های شکنجه را روی او امتحان می‌کردند.
در قسمتی از کتاب خاطرات این مبارز انقلابی که با سخت‌ترین شکنجه‌های زندان مخوف رژیم طاغوت دست و پنجه نرم کرده، آمده است:
«در سلول به غیر از یک پتو، یک کاسه سه کاره داشتم، آن کاسه هم ظرف غذا بود و هم ظرف آب، گاهی هم که نمی‌گذاشتند به دستشویی بروم از آن برای تخلیه ادرار استفاده می‌کردم، یعنی از یک طرف با آن کاسه آب و غذا می‌خوردم و از طرفی هم در مواقع اضطراری در آن ادرار می‌کردم، چرا که نگهبان‌ها در مورد من سخت‌گیری های بی حدی می‌کردند و تقریباً از من می‌ترسیدند.
به آنها گفته بودند که این آدم دو تا پاسبان را کشته است، لذا آنها به چشم یک قاتل به من نگاه می‌کردند، گاهی خود به قصد کشت و انتقام جویی مرا می‌زدند و توجهی به خواست‌ها و نیازهایم نداشتند.
روزی دو بار هم بیشتر اجازه نمی‌دادند که به دستشویی بروم، در این فرصت کاسه ادرار را به دستشویی برده خالی می‌کردم، یک بار در همین دفعات که کاسه را با خود به روی زمین می‌کشیدم، ادرار لب پر شد و مقداری از آن روی زمین راهرو ریخت که نگهبان آمد و بقیه را روی سرم خالی کرد.
یک دفعه جا خوردم، آن قدر کارش زننده و غیر قابل تحمل بود که نمی‌دانستم گریه کنم یا فریاد بزنم، بغض بدجور گلویم را می‌فشرد، یک بار دیگر هم که این اتفاق افتاد، نگهبان‌ها آمدند بقیه ادرار را هم در راهرو ریختند، آنگاه مرا مثل بوم غلتان روی آن می‌غلتاندند تا زمین را خشک کنند.
