رئیسی پای استقلال و عزت کشور ایستاد. قبلی ها می گفتند چرا روی موشک شعار نوشتید! رئیسی با وجود اینکه رئیس دولت بود و بیشترین فشار بر دولت او تحمیل می شد؛ علمدار دفاع و تبیین «وعده صادق» بود.
گروه سیاسی جهان نیوز، حسین خان بابازاده: «چرا مردم رئیسی را دوست داشتند؟» قطعا هرکسی در ذهن خود برای پاسخ به این سوال دلیل یا دلایل شخصی خودش را دارد اما اگر بخواهیم همه این موارد را تا حد امکان و در حد توان در حد عناوین جمع کنیم باید به این موارد توجه کرد:
یک: رئیسی دلسوز مردم بود. اصلا همین که رئیسی علی رغم میل باطنی از آستان قدس رضوی اصطلاحا دل کند و به قوه قضائیه و پس از آن به ریاست جمهوری آمد ناشی از همین دلسوزی برای مردم بود. برای آنکه گره ای از مشکلات کشور باز کند و قدمی برای اجرای عدالت بردارد.
دو: رئیسی نگران سلامت مردم بود. دولت را با 700 کشته کرونا تحویل گرفت. سلامت مردم به خطر افتاده بود. همه نگران سلامت عزیزانشان بودند. ماجرای واردات میلیونی واکسن بعد از تغییر دولت و با همت رئیسی حل شد و کرونا از ایران ریشه کن شد.
سه: رئیسی نگران خانه مردم بود. در دولت قبل می گفتند به ما ربطی ندارد؛ یک خانه هم نساختیم. رئیسی آمد و نهضت ساخت مسکن راه انداخت. حتی گفته بود اگر وعده انتخاباتی من نبود باز هم این کار انجام می دادم چون نیاز کشور و البته قانون است. طبق آخرین آمار وزیر شهرسازی همین امروز 2 میلیون و 600 هزار واحد مسکن در حال ساخت هستند. در همه این مدت هم پیگیر زمین برای ساخت و وام به مردم برای ساخت خانه ها بود.
چهار: رئیسی نگران سفره مردم بود. به اعتراف دولتمردان شبانه روز از وزرا پیگیر معیشت مردم بود. حتی وزرا که آمار کلان می دادند از تاثیر آن بر زندگی و معیشت مردم می پرسید. دائما هم این موضوع را رصد می کرد.
پنج: رئیسی نگران معیشت مردم بود. تورم را با 60 درصد تحویل گرفت؛ به زیر 40 درصد رساند. بلای رشد نقدینگی را به طور جدی کاهش داد.
شش: رئیسی نگران شغل و کار مردم بود. در دولت قبل هر روز خبر تعطیلی کارخانه ها به گوش می رسید؛ در 33 ماه دولت سیزدهم هر روز بحث احیای کارخانه ها و برگشت به کار کارگران شنیده می شد. اسم دولتش دولت احیا شده بود.
هفت: رئیسی بین مردم می رفت؛ از آنها فرار نمی کرد. پای درددل آنها می نشست. با مردم صمیمی بود.
هشت: رئیسی سفر استانی می رفت. از نزدیک با درد مردم آشنا می شد و لمس می کرد. صرفا در دفترش نمی ماند و گزارش بخواند.
نه: رئیسی اهل تنش نبود. مردم آرامش کشور را دوست دارند. رئیسی گلایه ها و اختلاف قوا را به سطح رسانه نمی آورد.
ده: رئیسی اخلاق مدار بود. مناظرات 96 و 1400 را همه به یاد دارند که در مقابل تهمت و اهانت جواب نمی داد، توصیه به تقوا می کرد. حتی مخالفان جدی‌اش این روزها به صفات خوب او معترف شده اند.
یازده: رئیسی مطیع رهبرانقلاب بود. مردم تبعیت مسئولان و حرکت پشت سررهبری را جهت درست مسئولان برای پیشرفت کشور می دانند. رئیسی تابع رهبر انقلاب بود. تحقق فرمایشات رهبری را از وزرا می خواست.
دوازده: رئیسی پای اعتقادات مردم ایستاد. شجاعانه از حاج قاسم صحبت می کرد؛ تصویر او را در سازمان ملل و خفقان رسانه ای غرب بالا آورد. سال بعد قرآن را سر دست گرفت. شجاعانه در هرجایی از جمله محافل بین المللی که بود از غزه و فلسطین حمایت می کرد.
سیزده: رئیسی پای استقلال و عزت کشور ایستاد. قبلی ها می گفتند چرا روی موشک شعار نوشتید! رئیسی با وجود اینکه رئیس دولت بود و بیشترین فشار بر دولت او تحمیل می شد؛ علمدار دفاع و تبیین «وعده صادق» بود. عزت کشور را به برجام و اخم و لبخند اروپا و آمریکایی ها گره نمی زد.
چهارده: رئیسی شبانه روزی کار می کرد. خستگی نمی شناخت. پنجشنبه و جمعه نداشت. تعطیلات رسمی و نوروز نداشت. ساعت کار نداشت.
پانزده: رئیسی اخلاص داشت. برای رضا خدا کار می کرد. به فرموده رهبرانقلاب به رضایت خدا و صلاح مردم فکر می کرد. دنبال انتخابات بعدی و حرف و کار رای آور نبود. در نتیجه اخلاص با مردم صداقت داشت.
شانزده: رئیسی مومن و اصطلاحا اهل بیتی بود. مردم ایران عاشق ائمه هستند. با رئیسی عاشق اهل بیت و خادم الرضا و اهل روضه و هیئت ارتباط حسی خوبی برقرار می کردند.
قطعا به این موارد می توان ده‌ها مورد دیگر اضافه کرد...
افسوس که نعمت بزرگی از ملت ایران سلب شد و خدمتگزار صمیمی، مخلص و با ارزشی را از دست دادیم
شهید عزیز رئیسی(ره ) انسان صادق و با صفا و خدمتگزار و پر کار و تابع رهبری و دلسوز مردم و دشمن شناس و دشمن ستیز بود . او غربزده و منفعل در برابر دشمن نبود . پشت میز نشین نبود درکنار مردم بود .
بنده به رییسی رای ندادم ولی چون رییسی از معدود سیاست مداران بود که اخلاق را رعایت می کرد و به منتقدان توهین نمی کرد از شهادت ایشان خیلی ناراحت شدم کمتر سیاست مداری مثل ایشان هست که اخلاق رو رعایت کند
شهید عزیز، دغدغه اقتصاد داشت اما به قول دکتر جبرائیلی حتی در کابینه آش هم مظلوم بود. مثلا اقتصاد دانان لیبرال به او کمک نکردند که مبادا موفق و محبوب مردم شود. خبر نداشتند که خدا او را محبوب همه می کند.
شادی شهدای خدمت صلوات
