گروه سیاسی جهان نیوز، امیر حمزه نژاد:‌ اصلاح طلبان نشان داده‌اند که تمام قد در خدمت منافع آمریکا خصوصا از نوع حزب دموکرات آن هستند. در این حوزه اقدامات فراوانی انجام داده‌اند که هر کدام مصداقی روشن برای خدمت گذاری برای منافع آمریکاست اما تازه‌ترین نوع این موارد قهرمان‌سازی از چهره «ولادمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین است که به باور بسیاری از کارشناسان حوزه بین الملل جنگ خانمانسوزی که این روزها در این کشور به پا شده است حاصل سیاست‌ها و جانبداری‌های یک طرفه و بدون توجه به پیامدهای منفی رویکرد وی نسبت به غرب است. البته غرب نیز در این حوزه مانند همه دوران‌ها دولت اوکراین را تنها گذاشته است و تنها به اقدامات تحریمی که به نفع سیاست‌های خود است روی آورده و از این نمد برای خود کلاهی ساخته است.

اگر نگاهی به رویکرد و خط مشی سیاسی رسانه‌های اصلاح طلب بیندازیم با رویکرد رسانه‌های غربی در قبال جنگ روسیه و اوکراین مو نمی‌زند! رسانه‌های غربی در حال قهرمان‌سازی از زلنسکی هستند و رسانه‌های اصلاح طلب نیز به همین موضوع به طور قابل تاملی روی آورده‌اند.
 

برای مثال روزنامه اصلاح طلب سازندگی با عکس بزرگی از زلنسکی از محبوبیت کاذب وی سخن گفت و وی را «رئیس‌جمهور در میدان» خطاب کرد! جریده دیگر اصلاح طلب یعنی روزنامه آفتاب یزد نیز درست با تصویری مشابه تصویر صفحه روزنامه سازندگی عکسی خندان و شوخ طبعانه از زلنسکی منتشر کرده و تیتر « درس زلنسکی به سیاستمداران پرمدعا» را در صفحه اول روز دوشنبه خود جای داد.

اما یک سئوال اساسی اینجاست که تکلیف جنگ روانی غرب علیه روسیه و قهرمان سازی از زلنسکی مشخص است اما چرا اصلاح طلبان در حال قهرمان سازی از رئیس جمهور اوکراین و در واقع تقلید کورکورانه از رسانه های غربی هستند؟
 

چرا اصلاح طلبان در مواردی مانند جنگ اوکراین به جای مواضع صلح‌طلبانه و غیر جانبدارانه از طرف اوکراینی و غربی حمایت می‌کنند. اینجاست که به طور ویژه‌ای موضوع اصلی رویکرد کلی این رسانه‌ها مطرح می‌شود و آن چرخش و حرکت به سمت منافع غرب است. در شرایطی که روزنامه‌های اصلاح طلب منافعی از این قهرمان پروری کاغذین و شومن سازی رسانه‌ای عایدشان نمی‌شود. 

در همین رابطه همین روزنامه اصلاح‌طلب (آفتاب یزد) با اشاره به حقیقت تلخ جنگ اوکراین مطرح کرد که «اوکراینی‌ها متوجه هستند که زلنسکی، با تکیه اشتباه به غرب، کشورش را در معرض فاجعه قرار داد.» 

آفتاب یزد در گفت‌وگو با یکی از کارشناسان بین الملل درباره علل بروز جنگ در اوکراین نوشت:‌ «حتی آقای زلنسکی به طور غیرمستقیم به پوتین گفت که تعهد می‌دهم اوکراین عضو ناتو نشود و پوتین قبــول نکرد و گفت آمریکا و دبیر کل ناتو باید تعهد بدهند که هیچ گاه به اوکراین نظر ناتویی نخواهند داشت. غرب نبایستی خود را اینقدر اسیر این ماجرا می‌کرد. خواسته یا ناخواسته علیه میل روسیه رفتار کرد و الان پوتین به عنوان یک قدرت غیرقابل رقیبی درآمده و این امتیازی کـه غربی‌ها در نتیجه کم توجهی به پوتین دادند دیگر قابل برگشت نیست.»

درواقع از این صحبت‌های کارشناس بین الملل طرف صحبت با روزنامه اصلاح طلب به حقیقت ماجرای قهرمان‌سازی از زلنسکی می‌توان بخوبی پی برد. این قهرمان‌سازی از سوی رسانه‌های غربی به این دلیل است که افکارعمومی داخلی اوکراین و همچنین اذهان عمومی در جهان بر سیاست‌های مخاطره آمیز و بی مبالاتی زلنسکی در اواکراین که خود را بازیچه دست آمریکا کرد و با دست کردن به لانه مار باعث ایجاد این درگیری شد سرپوش بزرگی بگذارند. درواقع افکارعمومی اوکراین نسبت به این رویکرد سیاسی زلنسکی انتقاد دارند و این تفکرات در اوکراین در حال رشد و ممکن بود به شورش علیه دولت مستقر در این کشور بینجامد. 
 

بنابراین رسانه‌های غربی دست به کار شدند و زلنسکی که خود روزگاری بازیگر بوده را برای بازی‌های رسانه‌ای آماده کردند و حالا از وی یک قهرمان ساختند تا افکارعمومی اوکراین و جهان را به راحتی منحرف سازند. جالب اینجاست که اصلاح طلبان نیز این تاکتیک رسانه‌ای را برای افکارعمومی داخلی ایران عملیاتی می‌کنند. 

این طرفداری سیاسی اصلاح طلبان در حالی است که مواضع جمهوری اسلامی ایران در قبال جنگ اوکراین کاملا بی طرفانه است و ایران خواستار آتش بس و تمام شدن جنگ در این کشور است که عده زیادی را آواره و از هر دو طرف به کام مرگ کشانده است.

همین روزنامه‌های اصلاح طلب درباره «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا که دولتش بیشترین مواضع علیه ایران را داشته و کشورش به خاطر همین خصومت‌ها به مامنی برای اختلاسگران تبدیل شده است با مدح و ثنای وی نوشت: «ترودو در صحنه افکار عمومی غربی، به عنوان نخست‌وزیری که در مسائل اجتماعی رویکردی لیبرال دارد، در میان هواداران این رویکرد محبوبیت خوبی جلب و روندی شبیه به روند کسب محبوبیت باراک اوباما، رئیس‌جمهور جوان ایالات متحده‌ را طی کرده ‌است اما هم‌زمان از سوی برخی مخالفانش به عوام‌گرایی و عوام‌فریبی متهم می‌شود؛ این اتهام از سویی به مواضع او برمی‌گردد و از سویی به برخی رفتارهای خرق عادتی او مانند شکل و رنگ خاص جوراب‌هایش و نیز برخی از رفتارهای «جوانانه» در دوران رقابت‌های انتخاباتی از قبیل نمایش شوخی افتادن از پله در مقابل دوربین‌های خبری. مقایسه با نخست‌وزیر قبلی که به موضع‌گیری‌های افراطی و گاهی نژادپرستانه نیز شناخته می‌شد، البته به محبوبیت ترودوی جوان کمک کرده ‌است.»

آنچه اصلاح طلبان در روند رسانه‌ای خود خصوصا در قبال منافعی که غرب در حوادث مختلف سیاسی و اقتصادی داشته، از خود نشان داده‌اند غش کردن ممتد به سمت غرب بوده است و در این راه نه تنها ابایی از اتخاذ این مواضع آشکار غربگرایانه ندارند بلکه به طور کاملا جالبی گویی با رسانه‌های غربی تقسیم کار کرده‌اند و از یک اتاق فکر رویکردهای رسانه‌ای خود را همسو با غرب دنبال می‌کنند.