ترکیه در میان همپیمانان منطقه ای تروریست های سوری تنها کشوری است که توان عملیات نظامی به ویژه بر روی زمین را دارد، هرچند درگیریهای اخیر در الباب نشان داده که ارتش ترکیه به شدت دچار فرسایش انسانی و مادی شده است، از سوی دیگر این روزها آنکارا دچار بحران اقتصادی کم سابقه ای شده که ماجراجویی های سران حزب عدالت و توسعه را تحت الشعاع قرار داده است.
ترامپ تلاش دارد تا بعد از افتضاح نظامی نیروهای ویژه ارتش امریکا در یمن، این بار ماجراجویی خارجی خود را در سوریه دنبال کند. اما این ماجراجویی همان گونه که ترامپ پیشتر هم عنوان کرده است تنها در صورتی محقق خواهد شد که هزینه آن را دیگران به پردازند.
از منظر داخلی اردوغان تلاش دارد در آستانه برگزاری همه پرسی تغییر نظام سیاسی این کشور از یک نظام پارلمانی به یک نظام ریاستی، به گونه ای رفتار کند که بتواند آرای بیشتری را برای افزایش اختیاراتش جلب کند.
انکارا در سوریه حمایت مالی کنند. ترکیه در میان همپیمانان منطقه ای تروریست های سوری تنها کشوری است که توان عملیات نظامی به ویژه بر روی زمین را دارد، هرچند درگیریهای اخیر در الباب نشان داده که ارتش ترکیه به شدت دچار فرسایش انسانی و مادی شده است، از سوی دیگر این روزها آنکارا دچار بحران اقتصادی کم سابقه ای شده که ماجراجویی های سران حزب عدالت و توسعه را تحت الشعاع قرار داده است. در چنین شرایطی دلایل اصرار اردوغان بر تداوم سیاست ایجاد منطقه امن در سوریه چه می تواند باشد؟ پاسخ به این سئوال در 3 سطح، داخلی، منطقه ای و بین المللی امکان پذیر است.
رکیه تلاش می کند در زمانی که جریان سازش در عرب اسیا در افول کامل به سر می برد، خود را به عنوان احیا کننده این ائتلاف شکست خورده معرفی کند تا شاید بتواند اعتبار از دست رفته اش را باز گرداند.
شدت به دنبال جذب رای ملی گرای های سکولار است. ماجراجویی خارجی و و به ویزه موفقیت در ایجاد یک منطقه امن در سوریه می تواند ضمن افزایش روحیه ملی گرایی در ترکیه شانس اردوغان برای پیروزی در همه پرسی پیش رو را افزایش دهد، از سوی دیگر اردوغان می تواند به بهانه ایجاد منطقه امن در خاک سوریه، جنگی تمام عیار را با کردها سوریه که تهدیدی امنیتی برای آنکارا محسوب می شوند راه انداخته بدون این که بخواهد نگران تبعات بین المللی آن باشد. در حال حاضر کشورهای غربی و به ویژه آمریکا بر روی جریان های مسلح کردی در سوریه سرمایه گذاری کرده اند، اما ایجاد یک ائتلاف منطقه ای برای ایجاد منطقه امن در خاک سوریه که بتواند بحران مهاجران در اروپا را سروسامان دهد، احتمالا باعث تغییر رویکرد غرب نسبت به کردها خواهد شد.
از منظر بین المللی نیز اردوغان تلاش می کند تا با دنبال کردن طرح ایجاد منطقه امن روابطش را هم با اروپا و هم با آمریکا سامان بخشیده و دوباره به اغوش غرب پناه ببرد.
به دنبال رفتار سینوسی در سیاست خارجی، جایگاه خود را در میان بازیگران تاثیر گذار از دست داده است. ترک ها یک روز با پوتین تا مرز یک جنگ تمام عیار پیش می روند و روز بعد نامه عذرخواهی به کرملین می فرستند، یک روز تمام روابط خود را با اسرائیل قطع می کنند و روز دیگر برای صهیونیست ها کارت دعوت می فرستند، آنها یک روز آمریکا را پشت پرده کودتا نافرجام علیه اردوغان می خوانند و روز دیگر با رئیس سازمان سیا برای آتش افروزی جدید در منطقه نقشه می کشند. همین رفتارها باعث شده تا کسی نتواند به ترکیه که پیش تر به عنوان یک میانجی منطقه ای شناخته می شد، اعتماد کند. حالا ترکیه تلاش می کند در زمانی که جریان سازش در عرب اسیا در افول کامل به سر می برد، خود را به عنوان احیا کننده این ائتلاف شکست خورده معرفی کند تا شاید بتواند
این اولین باری نیست که اردوغان تلاش می کند همچون عنکبوت برای جاه طلبی هایش خانه ای از تار بتند. خانه هایی که تجربه نشان داده خیلی سست و کم دوامند.
اعتبار از دست رفته اش را باز گرداند.