انجمن صنفی روزنامه نگاران منحل است

به گزارش جهان به نقل از ایسنا، درخواست بازگشایی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در نخستین نشست خبری حسن روحانی - رییس‌جمهور منتخب - از سوی خبرنگاران مطرح شد. پس از آن، برخی از اعضای انجمن صنفی روزنامه‌نگاران که معتقدند این انجمن منحل نشده است، از پیشنهاد بازگشایی آن استقبال کردند، اما در مقابل، روزنامه‌نگارانی هستند که انجام چنین اقدامی را غیرقانونی می‌دانند.

بیژن مقدم مدیرمسوول روزنامه‌ی جام‌ جم در گفت‌و‌گو با ایسنا درباره‌ جزییات شکل‌گیری انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، توضیح داد: در دهه‌ی ۷۰ که تعداد روزنامه‌ها محدودتر بود، مدیران مسوول روزنامه‌های رسالت، سلام، کیهان، اطلاعات و چند روزنامه‌ی دیگر، نشست‌های هفتگی برگزار می‌کردند. این نشست‌ها هر هفته در دفتر یک روزنامه برگزار می‌شد. بحث شکل‌گیری انجمن صنفی در همین نشست‌ها مطرح و قرار شد مدیران مسوول روزنامه‌ها نمایندگانی را تعیین کنند تا مقدمات شکل‌گیری «انجمن صنفی روزنامه‌نگاران» را فراهم کنند. یکی از آن نمایندگان من بودم که از طرف روزنامه‌ی رسالت معرفی شدم، آقایان عباس عبدی، علی ربیعی، محمد مهاجری و چند نفر دیگر نیز در این گروه حضور داشتند.

او ادامه داد: این مجموعه با برگزاری جلسات متعدد، بحث‌های مربوط به اساسنامه، فراخوان، نحوه‌ی عضوگیری و ... را تدوین کرد و انجمن را به ثبت رساند. برگزاری انتخابات و انتخاب اعضای هیأت مدیره تا چند دوره به‌صورت منظم ادامه داشت؛ اما مشکلات از زمانی آغاز شد که انجمن به جای انجام کارهای صنفی به مسائل جناحی وارد شد و همین، نقطه ضعف انجمن شد.

مقدم با بیان این‌که موضع‌گیری‌های سیاسی و دادن بیانیه‌های مختلف، مورد پسند برخی از اعضا نبود، اظهار کرد: همین اقدامات موجب به‌وجود آمدن اختلاف بین اعضا شد و این اختلاف‌ها خود را در انتخابات‌ها نشان داد. در اواخر کار، انجمن صنفی درگیر مشکلات حقوقی بود به این معنا که برای برگزاری انتخابات در موقع مقرر اقدام نمی‌کرد یا انتخابات به حد نصاب نمی‌رسید. بسیاری از مواد موجود در اساسنامه توسط افرادی رعایت نمی‌شد و با توجه به اساسنامه، انجمن منحل می‌شد؛ اما مقاومت‌هایی شد. بنابراین گروهی از اعضای انجمن با شکایت به وزارت کار، پیگیر ماجرا شدند و درخواست انحلال انجمن را دادند.

وی گفت: بعد از آن اتفاق‌ها، عده‌ای به وزارت کار مراجعه کردند و درخواست جدیدی برای ثبت انجمن صنفی دادند و درخواست آن‌ها نیز مورد موافقت قرار گرفت. با توجه به این‌که هر صنف فقط می‌تواند یک انجمن صنفی داشته باشد، بهتر است به‌ جای بازگشایی انجمن قبلی، از انجمن فعلی حمایت شود تا بتواند اقدامات خود راتقویت کند و از قدرت لازم برخوردار شود.

این عضو انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در پاسخ به این‌که گفته می‌شود رأی نیاوردن اصولگرایان در انتخابات انجمن، به این منجر شد که اصلاح‌طلبان مدیریت انجمن را به‌دست بگیرند، پس چرا به مدیرت آن‌ها اعتراض می‌شد؟ بیان کرد: مدیریت انجمن آن‌ زمان در اختیار آن دوستان بود. بنابراین نحوه‌ی عضوگیری و نحوه‌ی برگزاری انتخابات نیز قابل مدیریت و مهندسی بود. نحوه‌ی عضو‌گیری به‌گونه‌ای بود که مثلا از یک روزنامه‌ی مورد تأیید آن‌ها تا آبدارچی هم می‌توانست عضو انجمن شود؛ اما اگر قرار بود ما عضو معرفی کنیم حتما باید روزنامه‌نگار می‌بود. بنابراین در انتخابات‌ها تفاوت در میزان رأی بود. ما هم نمی‌توانستیم در انتخابات به کسانی که حضور داشتند بگوییم که روزنامه‌نگار هستید یا حروفچین، چون کارت عضویت داشتند. در هر صورت، عضوگیری به‌نحوی انجام می‌شد که در نهایت، هدف آن‌ها محقق شود.

مقدم با اشاره به وجود مشکلات و اختلاف سلیقه‌ها بین اعضا، تأکید کرد: یکی دیگر از اشکال‌های انجمن این بود که اگر کسی اعتراض می‌کرد، او را بیرون می‌کردند یا اصلا به جلسه راه نمی‌داند. این اتفاق چند بار در جلسات حسینیه‌ی ارشاد افتاد. تمام این اتفاق‌ها نوشته و ثبت شده است و در صورت نیاز می‌توان به گذشته برگشت.

مدیرمسوول روزنامه‌ی جام‌ جم با تأکید بر این‌که انجمن صنفی حتما باید از جریانات سیاسی فاصله بگیرد، افزود: در منحل شدن انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، مدیران انجمن مقصر بودند، چون به اساسنامه عمل نکردند. برای بازگشایی انجمن بهتر است به قانون مراجعه شود، هرچه قانون بگوید ما تابع آن خواهیم بود. ضمن این‌که باید توجه داشت انجمن صنفی روزنامه‌نگاران متعلق به افراد خاصی نبوده است که امروز آن‌ها بخواهند برایش تصمیم بگیرند.