به گزارش
جهان نيوز، حضور فرمانده در متن تلاش‌های لشگری که آن را هدایت می‌کند، از اهمیتی به سزا برخوردار است. شهید صیاد شیرازی چنین رویکردی داشت و از نزدیک، تمامی ابعاد و جوانب فعالیت نیروی زمینی ارتش را رصد و لمس می‌کرد. این امر به او اشراف و احاطه‌ای ویژه بخشید و بسا بر توفیقاتش افزود.
سرلشگر مصطفی جلالی می گوید: «به عنوان فرمانده نیروی زمینی و در روزهای سخت، در تمام صحنه‌ها حضور داشت و لحظه‌ای از حال و روز رزمندگان و وضعیت جبهه‌ها غافل نبود. ایشان با ایجاد هماهنگی بین ارتش و سپاه، دشوارترین عملیات‌ها را پیش می‌برد. یادم هست که زیر آتش دشمن بودیم و هواپیما‌های عراق، دائماً در منطقه پرواز می‌کردند. ایشان با نهایت درایت و شجاعت، امکانات هوانیروز را بسیج کرد. در آن صحنه دیدنی بالگرد‌ها باید خیلی سریع عبور می‌کردند، که بمباران نشوند و در همان حالی که روشن بودند، باید رزمنده‌ها را سوار می‌کردند! این ابتکار، خاصِ ایشان بود و باعث شد عملیات والفجر۲، با موفقیت اجرا شود. همین‌طور در عملیات والفجر ۴ که از منطقه وسیعی از مریوان شروع شد و تا بانه و منطقه آلام سردشت رسید، آن شهید بزرگوار نقشی اساسی داشت. شهید صیاد شیرازی در بین مسئولان نظامی و فرماندهان لشکری و کشوری، موقعیت ممتازی داشت و وجودش نقطه قوتی بود. معمولاً برای انجام مأموریت‌ها، شرایط بهتری را برای همه فراهم می‌کرد. ترکیب ارتش و سپاه ــ که ایشان در ایجاد وحدت بین آن‌ها نقش بی‌بدیلی داشت ــ موجب شد که منطقه غرب و شمالغرب کشور، از لوث وجود ضد انقلاب پاک شود و در دفاع مقدس هم به پیروزی‌های شگرفی نائل شویم. ایشان در دوره‌ای که با دستور بنی‌صدر و برای مدتی از ارتش دور بود، باز همچنان احساس مسئولیت می‌کرد و در سپاه مشغول خدمت شد. او حتی در زمانی که مجروح هم بود و با عصا راه می‌رفت، باز در جبهه‌ها حضور پیدا می‌کرد و در هر وضعیتی که بود به انجام وظیفه و خدمت به کشور و مردم می‌اندیشید. این رفتار‌ها در ذهن نظامیان آن دوره و حتی بدنه مردم، ثبت و ماندگار شده است...».
