در روایت این خاطرات که به دوشنبه ۳۱ مرداد۱۳۷۹ اختصاص دارد، هاشمی که از او به عنوان پدر معنوی کارگزاران یاد می‌شود، نوشته است: «شب، جلسه سران در مجلس بود. درباره تعریف اصلاحات بحث بود، به جایی نرسیدیم. همه قبول داشتند که چیزی برای تعریف ندارند و باید به نحوی از آن گذشت. آقای [مهدی]کروبی، [رئیس مجلس]از مشکلات دو گروه افراطی راست و چپ برای انقلاب انتقاد کرد، شبیه حرف‌های گذشته من و آقای [سیدمحمد]خاتمی از آقای شاهرودی [رئیس قوه قضائیه]خواست که بعضی از زندانیان را قبل از سفر ایشان به نیویورک آزاد کند و از بعضی روزنامه‌ها رفع توقیف شود که جواب مساعدی نگرفت. آقای شاهرودی گفت که از خانه آقای [مسعود]بهنود [روزنامه‌نگار]تریاک و مشروبات هم به دست آمده. آقای کروبی گفت، چند منافقی که اخیراً بازداشت شده، اسنادی داشته‌اند که برنامه ترور خود ایشان و من را داشته‌اند.»

نکته قابل توجه اینکه پس از سه سال از حاکمیت اصلاح‌طلبان بر دولت، به اذعان مرحوم هاشمی، هنوز تعریفی برای اصلاحات نداشتند و نهایتاً نتیجه می‌گیرند باید از خیر آن گذشت، همچنان که هنوز هم تعریفی برای آن پیدا نکرده‌اند که باید در مجال دیگری به آن پرداخت، اما تعبیر تحریف‌شده سازندگی از «منافقین» هم موضوعی نیست که با گذر زمان بتوان اصلاحش کرد.