گوش کنید و سفر بروید!

ارکستر موسیقی نواحی ایران از چهار سال گذشته با عنوان گروه «سازینه» شروع به تمرین و تحقیق کرده و از بخش‌هایی از موسیقی اقوام و نواحی ایران بر اساس ظرفیت‌ها و سازبندی‌ها، تشکیل شده است.

اجرای این ارکستر با حضور ۱۰ خواننده، هفت محقق و پژوهشگر موسیقی نواحی ایران و ۴۵ نوازنده بین‌المللی برگزار شد. 

پیش از اجرای این ارکستر، بزرگ‌نیا بیان کرد: ارکستری که روی صحنه است اعضای آن نوازندگان و خوانندگان مطرح نواحی هستند.

در این کنسرت قصد داریم بخش‌هایی از موسیقی ایران را به شما معرفی کنیم.

امیدوارم که بتوانیم سفری موسیقایی به دل موسیقی نواحی کشور داشته باشیم. 

چندی پیش به علت شیوع گسترده اُمیکرون در سراسر کشور، شاهد کاهش ظرفیت برگزاری کنسرت‌ها در کشور بودیم اگرچه که این بار رویدادهای فرهنگی به طور کامل لغو نشدند.

با این حال اکنون که شعله انتقال این ویروس در کشور رو به افول است شهرها از حالت قرمز درآمده اند، به نظر می‌رسد درِ سالن‌های اجرای موسیقی باری دیگر به روی مخاطبان باز شده و مردم می‌توانند با محدودیت کمتری در سالن‌ها حضور یافته و به تماشای برنامه‌های هنری مورد علاقه خود بنشینند. 

در شبی که ارکستر موسیقی نواحی به روی صحنه رفت، تالار وحدت پس از مدت‌ها حضور گسترده مخاطبان را تجربه کرد و فضایی چون اجراهای پیش از کرونا را به خود دید.

ارکستر موسیقی نواحی که در ابتدا با اجرای قطعه «چمری» برای پروین بهمنی آغاز شد، چون میزی از غذاهای رنگارنگ بود که هر ظرف آن طعم و بویی متفاوت داشت و هر بار غذایی از محله‌ای متفاوت را به مخاطب ارائه می‌داد که می‌توانست به مذاق آنها خوش آمده و برایشان تجربه‌ای دل‌انگیز باشد. 

این اجرا در عین حال چون یک سفر جادویی بود که لحظه به لحظه شما را به مناطق مختلف ایران می‌برد؛ یک لحظه در مازندران بودید و لحظه‌ای بعد در جنوب.

گاه در لرستان، گاه کردستان و گاه خراسان. خلاصه که سفری بود کوتاه و مختصر اما مفید. 

در این ارکستر که البته جمعیت کلی آن را مردان تشکیل می‌دادند، زنان در کنار مردان به همخوانی و همنوازی می‌پرداختند و صدایشان در هم می‌آمیخت.

هر بار از سمتی از ارکستر آوا و آوازی از محله‌ای متفاوت به گوش می‌رسید و همزمان سازهای دیگر مناطق نیز آن را همراهی می‌کردند.

گاه موسیقی شادی نواخته می‌شد و گاه نوایی سوزناک. 

در این برنامه حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی ایران بیان کرد: تشکیل چنین گروهی کار سختی است؛ به جهت اینکه هر کدام از این هنرمندان از مناطق مختلف کشور هستند.

در اینکه هنرمندان نواحی ما مظلوم و محجوب هستند و در اینکه وظیفه داشته‌ایم بستری برای ارائه هنر این هنرمندان فراهم کنیم شکی نیست؛ چراکه موسیقی نواحی ریشه‌های موسیقی کشور ما است. 

او ادامه داد: در تمام این سال‌ها با درگذشت هنرمندان موسیقی نواحی، دیگر جایگزینی برای آنها نبود.

بسیاری از آنها گوهرهای گرانبهایی بودند که وقتی مجالی برای حضور در عرصه‌های بین المللی پیدا کردند به آنها القابی چون مروارید اقیانوس داده شد ولی متاسفانه برنامه ریزی نشد که هنر آنها در نسل‌های بعد نهادینه شود و استمرار پیدا کند که این امر یکی از مسائل و مصائبی است که دولتمردان خیلی جدی باید درباره آن اندیشه کنند. 

 

این خواننده درباره شرایط سخت اجرای این گروه عنوان کرد: گروه سازینه همیشه به علت امکانات محدود در شرایطی دشوار برای اجرای برنامه قرار داشته است، به گونه‌ای برای تمرین تنها سه یا چهار روز فرصت داشته‌اند که با این حال همیشه اجرایی شاهکار ارائه داده‌اند.

این برنامه هم تنها در عرض سه روز آماده شده است که جای تقدیر و تشکر دارد.

این گروه باید حمایت جدی شود که بتوانیم نمونه‌های دیگری از آن را داشته باشیم؛ زیرا در همه مناطق کشور گنجینه‌های ارزشمندی داریم که با شناسانده شدن هر کدام از آنها می‌توان مخاطبان بسیاری را جذب کرد و وضعیت ذائقه موسیقایی کشور را از این مصیبتی که به آن دچار است خارج کرد. 

در این کنسرت هنرمندانی چون قنبر راستگو، کوروش اسدپور، محمدرحیم باجلاوند، طواق سعادتی، اشکان فخاری، ترانه صفری و ... حضور داشتند.