سلام در طول عمر ۵۰ و اندیم دو بار احساس تحقیر و بغض گلوگیری کردم و جز خواندن دعای فرج کاری از دستم بر نیامد اولیش شلیک موشک امریکایی به هواپیمای مسافری بود دومیش کشتن دیپلماتهای ایران در مزار شریف بود و سومیش هم همین توقیف نفتکش ایرانه چیزی که بیشتر ازارم میده اینه که مدیران سیاسی ما هیچ کار با ارزشی در مقابل ناو وینسنس پا پتی های طالبان و استعمار پیر انجام ندادند بغض گلوگیری دارم از این همه تحقیر
بغض را یا تبدیل به فریاد "مرگ بر آمریکا و شرکا" میکنیم یا بمب و گلوله میکنیم و بر سر آمریکا و شرکا فرود میاوریم.
اللهم عجل لولیک الفرج
نابودی امپریالیسم و صهیونیسم خیلی دور نیست.
ظهور آقا امام زمان عج هم دور نیست. شاید این جمعه بیاید.
شرافت یعنی این، یعنی که هرکجا که نام ایران باشد و دشمن به خود اجازه جسارت بدهد، رگ گردنت باد کند، نه اینکه منتظر باشی تا ملتمسانه و با زانو زدن مقابل طرف ثالث و با تحقیر خود حقت را باز ستانی.
اگر دنیا زبان دیپلماسی را نمیداند چاره ای نیست جز زبان خودش که زور است و قانون جنگل.
مثبت و منفی هایی که به نظرات داده میشه خیلی اعتبار نداره چون اگه یک بار به یک نظر رای بدید راگیری اون غیرفعال میشه و دوباره نمیشه بهش رای داد ولی اگر هیستوری مرورگر را بعد از هربار رای دادن پاک کنید بی نهایت بار میشه برای یک نظر رای داد.