عیادت از بیماران به سبک شهیدان

به گزارش جهان نيوز به نقل از تسنیم، سراغ بیمارانی می‌رفت که عیادت کننده نداشتند، از عادات شهید محمد علی مشهد بود که بعداز ظهرهای جمعه را هر وقت که در دامغان بود به عیادت بیماران در بیمارستان می‌رفت.

مقداری میوه و کمپوت تهیه می‌کرد و وارد بیمارستان می‌شد، اهمیتی نداشت که بیمار چه کسی است، از میان راهروهای بیمارستان و از جلو اتاقها که عبور می‌کرد به سراغ بیمارانی می‌رفت که عیادت کننده ای نداشتند، به طرفشان می‌رفت و از آنها دلجویی و عیادت می‌کرد.

دختر بیمار و خدمت شهید
مادر که از حج برگشت چشمش دنبال عباس بود، (شهید عباس اکبری) تا فرصت پیدا کرد از او پرسید: «این مدت که من نبودن تو چه کار کرده ای؟ درمکه خوابت را دیدم، دست یک دختر بچه را گرفته بودی و طواف می‌کردی».

عباس سرش را پایین انداخت، دختر پیرمزد شیرفروش پایگاه را که مریض بود به خرج خودش برده بود بیمارستان و تا وقتی خوب شده بود از او مراقبت کرده بود.

شهید دارو و نسخه
در بیمارستان که آقاجان بستری بود، محمد_ (شهید سید محمد علوی) فقط محمد ما نبود، محمد همه بود، از راه که می‌رسید، نسخ‌ها را می‌گرفت و می‌رفت داروخانه، وقتی برمی‌گشت، در دستش چند عدد پلاستیک دارو بود.

می‌برد و می‌گذاشت کنار تخت مریض‌ها، هر چه صدایش می‌زدند بیا پولش را بگیر قبول نمی‌کرد، از نگاهشان می‌توانستی بفهمی چه غبطه ای می‌خوردند به حال پدر و مادرش.

روایت‌های که گذشت برداشت‌های از کتاب «رسم خوبان _ میهمان نوازی؛ عیادت از بیماران _ سبک زندگی در الگوی شهیدان» است که موسسه فرهنگی هنری ولایت به چاپ رسانده است.