شنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۳ - 1 Jun 2024
 
۱
۱

پرونده «اکبر جوجه» روی میز کمیسیون اصل ۹۰

پنجشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۲۲:۴۲
کد مطلب: 504459
جمعی از رستوران‌داران کشور شکوائیه‌ای را از اداره مالکیت صنعتی به دلیل انحصاری کردن یک غذای محلی (اکبر جوجه) به نام یک فرد خاص را به کمیسیون اصل 90 مجلس ارائه کردند.
پرونده «اکبر جوجه» روی میز کمیسیون اصل ۹۰
به گزارش جهان نيوز به نقل از ایران، جمعی از رستوران‌داران کشور شکوائیه‌ای را از اداره مالکیت صنعتی به دلیل انحصاری کردن یک غذای محلی (اکبر جوجه) به نام یک فرد خاص را به کمیسیون اصل 90 مجلس ارائه کردند.

در بخشی از این شکوائیه آمده است:
غذای محلی و معروف اکبر جوجه از دهه چهل در نواحی شمال کشور و در مجالس و رستورانها بعنوان غذای محلی مانند سایر غذاها از قبیل میرزاقاسمی، جوجه ناردون، فسنجان و بسیاری دیگر از غذاهای محلی مورد طبخ قرار می گیرد. اما متاسفانه اداره مالکیت صنعتی در اقدامی غیرمرسوم و شائبه برانگیز اقدام به ثبت نام اکبر جوجه در قالب علامت کرده و مالکیت تبلیغ و توزیع این غذا را در انحصار یک شخص قرار داده است.

در بخش دیگری از این نامه اعتراضی با تاکید بر اینکه اداره مالکیت صنعتی با ثبت نام غذای اکبرجوجه در قالب علامت تجاری عملا دیگر رستوران داران را از تبلیغ وطبخ این غذای محلی منع کرده و توزیع غذای فوق را منحصرا در اختیار یک شخص قرار داده عنوان شده است: اگر رستوران داری غذای اکبر جوجه را تبلیغ و یا توزیع کند مالک این علامت قانونا حق داشته علیه وی شکایت و کلیه تبلیغاتی که نام اکبر جوجه در آن ذکر شده را جمع آوری و امحا کند در حالیکه حق طبیعی هر رستوران داری است که غذاهای مورد عرضه را به صور مختلف تبلیغ کند که متاسفانه مالک این علامت با حق قانونی ایجاد شده برای وی، علیه رستوران دارانی که بدون اجازه اقدام به تبلیغ غذای اکبرجوجه کنند به شدت برخورد می کند. رستوران داران در پایان این نامه انحصاری کردن نام این غذای محلی را بر خلاف رویه مرسوم و اصل رقابت آزاد دانسته و از مراجع ذی صلاح خواستار رسیدگی به این معضل شده اند.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


Iran, Islamic Republic of
گمان نکنم طبخ آن مانعی ایجاد کند. مشکل اینجاست که هزاران تابلوی اکبرجوجه در سراسر شمال وجود دارد. خب این تابلوها را بنویسند: خوراک محلی بهترست. چرا نمی نویسند فسنجان محلی؟ چرا همیشه دنبال تقلید هستیم نه خلاقیت؟ اینطوری که هر صد قدم یک تابلوی اکبر جوجه زده اند خودشان هم ضرر میکنند. چرا دنبال ایده های نو نمیروند برای این تابلوها؟