اگر حذف هرکدام از 30 نفر اعضای فهرست رقم بخورد و عدد آن در تعداد واجدان شرایط رای دادن ضرب شود مشخص می شود که کل فهرست ناگهان با افت چندصد هزار رای مواجه می شود، به عبارت دیگر نه تنها فرد جایگزین رای نمی آورد که سایر افراد فهرست هم با خطر مواجه می شوند.

گروه سیاست جهان نیوز ـ امیر صالح زاده: فهرست سی نفره ائتلاف اصولگرایان در تهران منتشر شده است. اکثر مخاطبان این فهرست در اهمیت لیستی رای دادن تردیدی ندارند و می دانند رقابت این دوره رقابت بین افراد نیست که بخواهیم سی نفر اصلح را به زعم خود انتخاب کنیم و کنار هم بچینیم بلکه رقابت بین لیست های 30 نفره ای است که کوچکترین خدشه در آن به معنی سوراخ کردن کشتی سایرین هم هست.

30 نفر اصلح هر فرد برای خود او منحصر بفرد است و با بقیه متفاوت است و امکان ندارد همه رای دهندگان اتفاقی به یک فهرست واحد برسند و لذا در رقابت با یک فهرست منسجم در جریان رقیب حتما آنها پیروز می شوند و لیست بستن تک تک افراد تنها موجب دلخوشی آنها می شود و اثری نخواهد داشت.

اکنون چندماه است گروه های مختلف با سلیقه های متنوع داخل جریان اصولگرا تحت زعامت سه فقیه انقلابی، متدین و متقی (حضرات آیات موحدی، یزدی و مصباح) کار ائتلاف را پیش برده و به یک فهرست واحد رسیده اند. قطعا اگر هر کدام از آن سه فقیه بزرگوار یا هریک از گروه های اصولگرا به تنهایی می خواستند لیست 30 نفره منتشر کنند با لیست فعلی متفاوت می شد و این برآیند حاصل نمی شد بنابراین هر فرد حاضر در ائتلاف قطعا نسبت به برخی افراد داخل لیست انتقاد دارد یا افراد شایسته تری را بیرون لیست می شناسد که ترجیح می داد آنها را داخل فهرست واحد می دید.

حال راه حل چیست؟ آیا می توان حتی یک نفر را جابجا کرد و مطمئن بود فهرست رای می آورد؟ به طور حتم اینگونه نیست؟

چراکه از نظر هر فرد، یکی از اعضای فهرست مناسب نیست پس 30 حالت برای حذف فرد نامناسب وجود دارد و برای افزودن فرد جایگزین هم حداقل 30 حالت وجود دارد و بنابراین 900 حالت متفاوت برای تنها یک تغییر در فهرست ممکن است رخ دهد که باتوجه به تعداد کثیر رای دهندگان و سلایق متنوع آنها دور از ذهن هم نیست. ضمن اینکه برای جایگزین کردن افراد تعداد انتخاب های بیرون لیست بیش از سی نفر است که احتمال تغییر را بیش از آنچه گفته شد می نماید و محاسبه گفته شده فقط برای تقریب به ذهن است.

روشن است که فرد جایگزین شانسی برای رای آوری ندارد چون مورد اجماع همه رای دهندگان نبوده و اصلا مکانیزمی برای رسیدن به اجماع بین آنها وجود ندارد ولی این تنها ریسک تغییر نیست چراکه اگر حذف هرکدام از 30 نفر اعضای فهرست رقم بخورد و عدد آن در تعداد واجدان شرایط رای دادن ضرب شود مشخص می شود که کل فهرست ناگهان با افت چندصد هزار رای مواجه می شود، به عبارت دیگر نه تنها فرد جایگزین رای نمی آورد که سایر افراد فهرست هم با خطر مواجه می شوند و در یک انتخابات با رقابت بین فهرست ها، کل فهرست حذف می شود و به جای افرادی که ممکن است از نظر ما یک انقلابی یا اصولگرای شش دانگ نباشند، کسانی رای می آورند که اساسا در خارج از فضای اصولگرایی سیر می کنند و اولویت آنها مقابله گام به گام با اساس انقلاب در یک حرکت خزنده داخلی و محدود کردن جبهه مقاومت در منطقه و کاستن از قدرت عمل نیروهای سردار اسلام حاج قاسم سلیمانی است همچنانکه در فتنه 88 عمق کینه خود را نشان دادند. دقت کنیم که این بار حتی ضدانقلابی ترین گروه ها هم تحریم انتخابات را کنار گذاشته و کمر همت به حذف جریان انقلابی از مجلس بسته اند.

حال اگر تعداد حذفی ها 2 نفر و بیشتر بشود، این محاسبات تصاعدی افزایش می یابد و آسیب لیست ده ها برابر می شود و هر آنچه برای تشتت جریان اصولگرا ذکر شد غیرقابل تصور افزایش می یابد. بنابراین بهتر است هرکس ایده آل های خود را با واقعیات صحنه بسنجد و تکلیف خود را ناظر به نتیجه دنبال کند و با اعتماد به تهیه کنندگان فهرست اصولگرایان ـ که در مقایسه با سایر فهرستها انقلابی تر، متدین تر، ضدآمریکایی تر و دلسوزترند ـ به هر 30 نفر رای دهد تا در روز اعلام نتایج لااقل پیش وجدان خود سربلند باشد.

رهبر انقلاب نیز اشاره مهمی به این موضوع در 19 دی ماه امسال داشتند. ایشان فرمودند: شما میخواهید رأی بدهید، فلان شهر یک نماینده دارد، فلان شهر -مثلاً فرض کنید فلان استان- ده نماینده دارد؛ خب هرکدام از اینها نقشی دارند، فعّالیّتی دارند؛ انسان باید به شکل اطمینان‌بخشی به نتیجه برسد. به نظر بنده این‌جور میرسد که چون یکایک افراد را ممکن است نشناسیم -خود بنده هم وقتی این فهرستها را می‌آورند که بیایم رأی بدهم، بعضی از آدمهای این فهرستها را نمی‌شناسم امّا اعتماد میکنم به آن کسانی که [اینها را] معرّفی کرده‌اند، و نگاه میکنم ببینم آن کسانی که این فهرست را معرّفی کرده‌اند چه کسانی هستند؛ اگر دیدم اینها آدمهای متدیّن و مؤمن و انقلابی‌ای هستند، به حرفشان اعتماد میکنم و به [فهرست‌] آنها رأی میدهم؛ اگر دیدم نه، کسانی که این فهرست را داده‌اند کسانی هستند که به مسائل انقلاب، به مسائل دین، به مسائل استقلال کشور خیلی اهمّیّتی نمیدهند، دلشان دنبال حرف آمریکا و غیر آمریکا است، به حرفشان اعتماد نمیکنم؛ به نظر من این راه خوبی است.