سردرگمی متجاوزان به یمن؛
چرا غربی‌ها نمی‌توانند ردپایی از ایران در تحولات یمن پیدا کنند؟
پنجشنبه ۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۱۶:۲۸
کد مطلب: 422689
نشنال اینترست با تایید اظهارات اخیر رئیس جمهور آمریکا که تاکید کرده بود مشکلات داخلی کشورهای عربی بزرگترین تهدید آنهاست، افزوده است: باراک اوباما در مصاحبه با روزنامه نیویورک تایمز بزرگترین تهدید کشورهای عربی از سمت ایران نیست بلکه نارضایتی های داخلی، بیکاری جوانان و نبود مجرای مشروع سیاسی برای بروز نارضایتی‌ها این کشورها را تهدید می کند.البته طبیعی است که حاکمان این کشورها دوست ندارند چنین تحلیلی را بشنوند و اوباما هم تایید کرد که صحبت کردن درباره این موضوعات با این رژیم ها " گفتگوی سختی" است.
پایگاه اینترنتی نشریه نشنال اینترست در پایان تاکید می کند: در واقع مهم ترین بی ثباتی طی چند سال اخیر که در همسایگی بلافصل کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، بحرین و یمن، اتفاق افتاده است، با منشاء و ریشه داخلی آغاز شد و توسط هیچ قدرت خارجی، چه ایران و یا هر کشور دیگری تحریک نشد و اوباما حتی باید این اظهارنظر خود را با تاکید و شدت بیشتری اعلام می‌کرد.
از سوی دیگر پایگاه اینترنتی شبکه "بلومبرگ" طی یادداشتی این ادعا که جنبش انصارالله یمن نیروهای نیابتی ایران هستند را رد کرده و «ادعای عربستان سعودی مبنی بر اینکه مداخله‌اش پاسخی به ماجراجویی ایران است»، ادعایی «اغراق‌آمیز و منفعت‌طلبانه» توصیف کرده است.
اما چرا غربی ها نیز به نبودن ردپایی در حوادث یمن اشاره می کنند؟ آیا این خط رسانه ای را می توان به خاطر ترس از اعتراف به نفوذ ایران در منطقه دانست؟ به اعتقاد برخی کارشناسان جنس نفوذ ایران بیش از آنکه در حمایت مالی و تسلیحاتی باید جستسجو کرد باید در ظرفیت های گفتمانی انقلاب اسلامی و نقش هدایتگری آن جست.
در کشورهای همچون یمن و بحرین البته محرک اول خواست عمومی و انتقادی است که در فضای این دو کشور شکل گرفته و پس از آن نقش گفتمان انقلاب اسلامی نقش هدایتگر است. همچنانکه زیدی ها در یمن جماعت پراکنده و محدودی در صنعا بودند ولی اینک به لطف آشنایی با آموزه های امام خمینی به نهضتی فرآگیر در یمن تبدیل شده اند.
البته در محرک اولیه ملت ها نیز اساس به بیداری است که گفتمان انقلاب اسلامی در دل های ملت ها ایجاد کرده است. به همین دلیل همچنانکه برخی استراتژیست های صهیونیستی اعلام کرده اند انقلاب اسلامی ایران در منطقه مانند یک شبح است که هم است و هم نیست!
