سلام بر ممدهای که نیستند
جمعه ۲ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۲۳:۵۸
کد مطلب: 361697
سلام به ممدهایی که نبودند تا ببینند شهر آزاد شده و چه خوب شد که نیستند تا امروزمان را ببینند! نیستند تا ببینند خون‌شان چطور دستمایه آدم‌هایی شده که با آن هرجور که دوست دارند جولان می‌دهند و الان خودشان را وارث همه چیز این کشور می‌دانند و صندوق بیت‌المال را همانند جیب شخصی می‌دانند.
سلام به ممدهایی که ماندند و امروز قوت غالب‌شان خون جگر است و حسرت جاماندن! و چه سخت تر می‌گذرد برای اینان که امروز را خیلی دورتر از آنچه که جان و جوانی را برایش هزینه کرده اند نظاره می کنند.
سلام بر ممدهایی که معلوم نیست آن موقع در کجای اروپا یا امریکا تحصیل می‌کردند و یا دنبال دیپلماسی (شما بخوانید خوشگذرانی) بودند و الان با پز روشنفکری به تحلیل جنگ مشغولند و در ادبیاتشان یادشان می‌رود که ما هشت سال دفاع کردیم و نه جنگ!
سلام بر ممدزاده هایی که هم پدرانشان را دادند و هم سالیان سال منت سهمیه دانشگاه بر سرشان است! ممدزاده هایی که حسرت گفتن بابا همین کلمه ساده برای همیشه بر دلشان مانده است و امروز در ناکجا آباد ذهنشان درگیر این‌اند که چرا بابای من!
پ ن: محمد جهان آرا: بچه ها اگر شهر سقوط کرد دوباره آن را پس خواهیم گرفت، مراقب ایمانتان باشید که سقوط نکند ...
