وقتی امام امت از رزمندگان احساس شرمساری کرد

به گزارش جهان؛ حضرت امام خمینی (ره) در پیام خود به مناسبت پیروزی بزرگ رزمندگان اسلام در عملیات فجرآفرین فتح‌المبین که دوم فروردین 1361 انجام شد، اینگونه فرمودند:

پیام آرامش بخش و افتخارآمیزتان پیرو پیروزی های بزرگ سلحشوران ظفرمند عملیات فتح المبین واصل و موجب سرافرازی گردید.
 
گرچه این شجاعت ها و فداکاری ها و پیروزی های عظیم کم سابقه یا بی‏سابقه در بُعد نظامی و میدان نبرد از طرف نیروهای مسلح عظیم القدر جمهوری اسلامی، آن چنان افتخارآفرین و اعجاب‏آمیز است که با مقیاس های عادی و معیارهای نظامی و جنگی نتوان ارزش پر عظمت و غرورآفرین آن را با الفاظ محدود و عبارات معدود توصیف نمود و شجاعت و حمله برق‏آسای سلحشوران ایران بزرگ را به ذهن آورد و با قلم و بیان اظهار کرد.
 
گرچه این شکل پیروزی ها و سلحشوری ها در باب خود بی‏‌نظیر یا کم نظیر است و گرچه این نحو تاختن بر نیروهای زمینی و هوایی دشمنانی که تا بن دندان با سلاح های سنگین و سبک مدرن غربی و شرقی مسلح بودند، در جنگ های جهان نمونه است که در ظرف کمتر از یک هفته آن چنان مات شوند که هر چه دارند بگذارند و فرار نمایند و یا تسلیم شوند، به صورتی که قوای مسلح ما تا کنون نتوانند اسیران و کشتگان و غنایم را به شمار آورند و گر چه تمام این امور بر خلاف عادت به صورتی معجزه‏آسا تحقق یافت، لکن آنچه انسان را در مقابل رزمندگان جبهه‏‌ها و پشتیبانان آنان در میدان رزم مثل جهاد سازندگی و همچنین فیلمبرداران جان بر کف عزیز و پزشکان و پرستاران متعهد و والا مقام و خبرنگاران جسور و مردمان میلیونی پشت جبهه به خضوع وادار می‏کند، بعد معنوی آن است که با هیچ معیاری نمی‏توان سنجید و با هیچ میزانی نمی‏توان عظمت آن را دریافت.
 
ما عقب ماندگان و حیرت‌زد‏ه گان، و آن سالکان و چله‏ نشینان و آن عالمان و نکته ‏سنجان و آن متفکران و اسلام‏ شناسان و آن روشنفکران و قلمداران و آن فیلسوفان و جهان ‏بینان و آن جامعه‏ شناسان و انسان‏ یابان و آن همه و همه، با چه معیار این معما را حل و این مساله را تحلیل می‏کنند.
 
... این جانب هر وقت با یکی از این چهره‌‏ها رو به می‏‌شوم و عشق او را به شهادت در بیان و چهره نورانی‏‌اش مشاهده می‏‌کنم، احساس شرمساری و حقارت می‏‌کنم و هر وقت در تلویزیون، مجالس و محافل، این عزیزان که خود را برای حمله به دشمن خدا مهیا می‏کنند و مناجات و راز و نیازهای این عاشقان خدا و فانیان راه حق را در آستانه هجوم به دشمن می‌‏نگرم که با مرگ دست به گریبان هستند و از شوق و عشق در پوست نمی‏گنجند، خود را ملامت می‌‏کنم و بر حال خویش تاسف می‏خورم. اکنون ملت ما دریافته است که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا». مجالس حال و دعای اینان، شب عاشوراهای اصحاب سیدالشهدا را در دل زنده می‌‏کند.
 
جوانان عزیزم و فرماندهان محترم، شما توقع نداشته باشید که من بتوانم از عهده ثنای شما و شکر عمل شما برآیم. شما را همان بس که محبوب خدای تعالی هستید و خدای شما فرموده که شما را که چون سدی محکم و بنیانی مرصوص در مقابل دشمنان خدا و برای رضای او ایستاده‏اید دوست می‏‌دارد و این است جزای شما و این است عاقبت عمل شما.
 
** از پیام امام خمینی(ره) به فرماندهان نظامی دفاع مقدس (دهم فروردین 1361)