چهارشنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 15 May 2024
 
۳
۱۱
درباره افراط و تفریط در نقد مذاکره‌کنندگان هسته‌ای؛

بازی سخت مذاکرات هسته‌ای ژنو در غیاب یار دوازدهم!

شنبه ۲ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۱۴:۳۵
کد مطلب: 327165
در مذاکرات بین المللی حداقل و حداکثرهایی برای امتیازدهی و امتیازگیری لحاظ می‌شود تا در مذاکره و چانه‌زنی با طرف مقابل، به یک نتیجه با حداکثر مطلوبیت برسند. در این میان، یکی از مهمترین ابزارهای چانه‌زنی فضای افکار عمومی و سیاست داخلی کشور است.
بازی سخت مذاکرات هسته‌ای ژنو در غیاب یار دوازدهم!
جهان نيوز - حمیدرضا غلامزاده: در اصطلاح فوتبالی، هواداران یک تیم را یار دوازدهم به شمار می‌آورند و وجود چنین هوادارانی یک امتیاز برای تغییر فضای بازی به حساب می‌آید. در فضای دیپلماسی و در مورد تیم مذاکره کننده ایرانی نیز وجود چنین یاری یک ضرورت و بلکه بخشی از اصل کار است.

پس از دور اول مذاکرات که در سایه اتفاقات نیویورک برگزار شد، واکنش فضای سیاسی داخلی ایران متاسفانه به شدت علیه تیم مذاکره کننده بود تا اینکه مقام معظم رهبری در سخنان خود اعضای هیات مذاکره کننده را «بچه‌های خودمان» خطاب کردند و تلاش‌های دیپلماتیک ایشان را مورد حمایت قرار دادند.

فرمایشات معظم له نقطه عطفی شد تا واکنش‌های افراطی به واکنش‌های تفریطی تبدیل شوند و هیات مذاکره کننده ایرانی در مذاکرات ژنو باز هم از نعمت یار دوازدهم محروم باشد. در ادامه لازم است به تبیین این افراط و تفریط نیز بپردازیم.

در مذاکرات بین‌المللی، به ویژه در مذاکراتی با این سطح حساسیت، انتظار رسیدن به یک هدف مشخص و قطعی آرزویی دور از ذهن و ناشیانه بیش نیست. طبیعتا در چنین مذاکراتی حداقل و حداکثرهایی برای امتیازدهی و امتیازگیری لحاظ می‌شود تا در مذاکره و چانه‌زنی با طرف مقابل، به یک نتیجه با حداکثر مطلوبیت برسند. در این میان، یکی از مهمترین ابزارهای چانه‌زنی فضای افکار عمومی و سیاست داخلی کشور است.

بنابر این، آنچه فضای رسانه‌ای، افکار عمومی و سیاست داخلی ایران می‌بایست انجام دهد، حمایت و در عین حال نقد منطقی از تیم ایرانی است. از یک سو می‌بایست یک حمایت کلی و همه‌جانبه از هیات ایرانی به عنوان نمایندگان رسمی جمهوری اسلامی ایران وجود داشته باشد تا اعتبار و پشتوانه دوچندانی به ایشان بخشد.

از سوی دیگر، نقد منطقی و رصد دقیق مذاکرات از سوی افراد ذیصلاح هم بر دقت عمل تیم ایرانی خواهد افزود و هم این فرصت و ابزار بازی را به ایشان خواهد داد تا به بهانه مخالفت و فشار فضای سیاسی داخل یا افکار عمومی امتیاز کمتری به طرف مقابل بدهند. واقع امر این است که سیاستمداران طرف مقابل نیز با دقت بالایی فضای داخلی ایران را رصد می‌کنند و وجود چنین نقدهای جدی از سوی افراد صاحب صلاحیت، کمک شایانی برای باورپذیری مقاومت تیم ایران در برابر امتیاز دادن خواهد کرد.

اما متاسفانه آنچه پس از دور اول مذاکرات به بهانه «محرمانه» نگه داشتن محتوای مذاکرات از «عموم» علیه تیم ایرانی رخ داد، دقیقا بر خلاف هر دو رویکرد بود. چرا که نه تنها حمایتی از تیم ایرانی صورت نپذیرفت، بلکه حملات شدیدی علیه ایشان صورت گرفت؛ حملاتی که نه از سوی افراد، صحیح صورت می‌گرفت و نه بر مبنای درستی تعریف شده بود.

در حقیقت به جای نقد سازنده، فضای تنش علیه تیم مذاکره کننده به وجود آمد تا نهایتا یک بار دیگر رهبر فرزانه انقلاب با فرمایشات خود اشتباه برخی را متوقف کردند. اما از آنجایی که مبنای این نقدها، علمی و تخصصی نبود، سکوت پس از آن نیز غیرعقلایی بود. در واقع تنش شدید پیش از سخنان رهبر معظم انقلاب به سکوت مرگباری تبدیل شد تا یکی از ابزارهای مذاکره کنندگان را از بین ببرد.

در واقع سیگنالی که طرف غربی می‌تواند از این اتفاقات بگیرد این است که تمام آن هیاهوها با یک تذکر رهبری به ناگهان ساکت شد؛ بنابراین، هیات ایرانی ابزار چانه زنی فشار افکار عمومی و فضای سیاسی داخلی را کاملا از دست می‌دهد. البته بدیهی است ضرورت نقد عملکرد هیات ایرانی به معنای مخالفت یا تعارض با فرمایشات رهبر انقلاب نیست. بلکه صاحب نظران و مسؤولان ذیصلاح می‌بایست با دقت در جزئیات مذاکرات و در چارچوب خط قرمزهای نظام و رهبری به نقد و دقت بپردازند تا قدرت چانه‌زنی و امکان امتیازگیری هیات ایرانی را افزایش دهند. طبیعتا این گونه نقادی با حمایت کلی از هیات ایرانی و تبعیت از مقام معظم رهبری هیچ تناقضی نیز ندارد.

جزئیات مذاکرات هسته‌ای مساله‌ای نیست که برای عموم قابل استفاده باشد و تنها مسؤولان و صاحب نظران مرتبط و صاحب صلاحیت هستند که می‌بایست در جریان این مذاکرات باشند و قاعدتا این اتفاق می‌افتد.

بنابراین، به جای افراط در عیب‌جویی از تیم ایرانی و پیشگویی محتوای مذاکرات و بعد تفریط در حمایت یا نقد از همان «بچه‌های ایران»، ضرورت دارد تا فضای رسانه‌ای و سیاسی جامعه ایران به طور توأمان فضای نقد و حمایت تام از هیات ایرانی را ایجاد کنند تا از همین طریق هم فضای رسانه‌ای در افکار عمومی جهان بر حمایت عمومی جامعه ایران از مذاکرات تاکید کنند و هم ابزار دیگری برای بازی دیپلماتیک تیم ایرانی فراهم آمده باشد.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


خب وقتی کسی نمی دونه چه خبره ... چی رو نقد کنن؟؟؟
United States
خدا کنه به یه نتیجه ای برسیم بعد این همه مدت
United States
بعد ار این همه نرمش
مجید مجد
United States
مرگ بر آمریکا
Iran, Islamic Republic of
ننگ بر اونایی که مخالف دادن
United States
امیر ولید بن طلال که او را یکی از بانفوذترین افراد در جهان عرب توصیف می کنند در مصاحبه‌ای با بلومبرگ تصریح کرده که از دید او و خیلی دیگر از قدرتمندان جهان عرب، خطر ایران از اسرائیل بیشتر است.
به گفته امیر ولید بن‌طلال، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا عجله دارد که با ایران توافقی امضا کند. او موضع نخست‌وزیر اسرائیل را تکرار کرده که ایران دارد از توافق هسته‌ای احتمالی نفع می‌برد. بن طلال گفته نباید تحریم‌ها علیه ایران سبک شود.
مثل تندروهای داخلی
وقتی مردم نامحرم اند دیگر افکار ما به چه دردی می خورد. در نهایت یه چیزی را می نویسند و بعد هم می گویند این بهترین کار بود. متأسفانه دشمن در امر مردم ما جزو تصمیم گیرنده ها به حساب می آید ولی ما غریبه ایم. حتی مجلس هم محکوم به دهن لقی شد که چرا یه چیزهایی را به مردم گفته!
ما که نگفتیم بیان جزئیات مذاکرات یا جیک و پیک مذاکرات رو به مردم بگن

ما میگیم لااقل طوری حرف بزنند که این نگرانی ما برطرف بشه

الان رسانه های اونور دارن جهان رو به نفع خودشون مدیریت میکنن
لااقل این جزئیاتی که در مورد مذاکره از رسانه های غرب گفته میشه رو ،بیان تکذیب کنن
Austria
عاقبت سینه سربسته گشود
پرده تازه از این راز گرفت

سخن آزاد شد از بند غمان
وه چه خوش نغمه آواز گرفت

کرکسان کور شدند از برقی
که به سرپنجه ما ساز گرفت

بال و پر سوخته بودیم ولی
دل ز خاکستر ما ناز گرفت

غنچه مردم ما گل رو شد
بوسه ای از لب غماز گرفت

شب و شادی به رفاقت آمد
چون کبوتر هنر باز گرفت

گو به باران که ببارد هر روز
هان که دور ثمر آغاز گرفت

روبرو باد رخ شکر و سپاس
مای سیمرغ که پرواز گرفت
مهدی
در برابر یه نویسنده و تحلیل گر منطقی باید تعظیم کرد.کاش جهان همیشه همینقدر منطقی بود
France
مطلب درستیه