آقای روحانی؛ مسافرکشی اتوبوسی نکنید!
دوشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۳۱
کد مطلب: 307115
۱- مجلس که خط قرمز خود را جریان فتنه سال ۷۸ و ۸۸ ذکر کرده بود، با وجود حرف و حدیث‌های کارآمدی برخی کاندیداها و اعمال تسامح و تساهل در این زمینه، نتوانست از حداقل انتظار خود در عبور از خط قرمز صرف‌نظر کند و ناچار با عدم رای اعتماد خود به دو وزیر مرتبط، این پیام را به رئیس‌جمهور محترم منتقل کرد که خط قرمز نظام اسلامی باید بیشتر مورد توجه و رعایت قرار گیرد.
۲- آقای دکتر روحانی، با بیان اینکه «من فرزند مجلس و منادی گفتمان اعتدال و عقلانیت و منتخب عدالت‌خواهی مردم هستم»، خط قرمز خود و مجلس با همه وزیران را: «امانتداری در بیت‌المال، رعایت رهنمودهای رهبر معظم انقلاب، حراست از عزت کشور در صحنه‌های بین‌المللی، صیانت از حقوق ملت ایران و پاسداری از اخلاق و احکام نورانی اسلام» می‌داند. رئیس‌جمهور منتخب معیار معرفی وزرای پیشنهادی را فراجناحی بودن و برخوردار از شایستگی در حوزه: ایمان و اعتقاد، سوابق درخشان، پاکدستی، تجربه کافی و اشراف کامل بر کار و مسئولیت مربوطه ذکر کرد. صرف‌نظر از پرسش برخی نمایندگان که چگونه همه شرائط و معیارهای مورد نظر رئیس‌جمهور محترم تنها در گروه کارگزاران تجمیع شده بود و ایشان لاجرم از معرفی شایسته‌ترین‌های کشور در قالب یک جریان خاص بوده‌اند، بسیاری از صاحب‌نظران استقلال مجلس در عدم تائید صددرصد وزرای پیشنهادی را علی‌رغم درخواست پایانی رئیس‌جمهور منتخب، نشانه خوبی از تعاملات مبتنی بر عقلانیت و استقلال آتی قوای مقننه و مجریه در پرتو همکاری‌های تنگاتنگ و صمیمانه می‌دانند که پررنگی نقش نظارتی مجلس می‌تواند در حفظ سلامت حرکت قوه مجریه و وزارتخانه‌ها بسیار تاثیرگذار باشد.
۳- نکته برجسته در اظهارات موافقان و مخالفان و حتی همه وزرای پیشنهادی، استناد آنان به بیانات مقام معظم رهبری و اعلام تعهد و التزام به‌ویژه وزرای پیشنهادی به منویات و نقطه‌نظرات معظم‌له می‌باشد. بدون استثناء همه وزرای پیشنهادی ضمن تعهدمندی دینی و انقلابی خود به اوامر و نواهی ولی‌فقیه، خود را سرباز ولایت دانسته و بر این اظهار خود سخت پای فشردند. به طور قطع این انتظار بجایی است که مردم متوقع باشند تا همه وزراء و مسئولان، این اظهارات را هر چند وقت یک بار مرور کنند و وظائف خود در قبال این تعهد مقدس را نصب‌العین خویش قرار دهند، در چنین صورتی است که مواضع شفاف و مبرای از پیچیدگی‌های مقام معظم رهبری در همه زمینه‌ها از سوی وزراء و مدیران دستگاه‌ها قابل اجراء خواهد بود، که در این رهگذر مردم نیز قدردان وزراء و مسئولان خواهند بود.
حال که رهبر معظم انقلاب این همه در ظرف این چهار روز از ناحیه وزراء و مجلسیان هزینه شده‌اند، ان‌شاءالله سود این سرمایه، پیروی عارفانه و عاشقانه تا واپسین لحظه‌های خدمت از سوی هیات محترم دولت یازدهم باشد، که امید می‌رود با برخورداری از همه خصوصیات دولتهای پیشین، در ولایت‌پذیری نمونه بهتری برای دولتهای بعدی قرار گیرد.
۴- از نقص‌هایی که دولت یازدهم باید به جبران جدی آن بپردازد، مقابله با لیبرالیزم فرهنگی از طریق اقدامات ایجابی است. فرهنگ به عنوان مطالبه نخست انقلاب اسلامی، باید جلوه‌های حضور خود را در همه سطوح و زوایای زندگی فردی و اجتماعی ومناسبات و مراودات به نمایش بگذارد.
جامعه دینی باید پاک و مبرای از زشتی‌ها و پلشتی‌ها در صورت و سیرت باشد. غفلت از هر یک، خسارت و زیانبار است. میدان دادن به عناصر ناوارسته و آلوده، مهجور کردن زیبایی‌ها و معروف‌هاست. توجه اصلی باید به بنیادها در ترویج و گسترش و تعمیق معروف‌ها و معروف‌گرایان باشد، حال اگر ضرورت‌های حکومتی، تمشیت واقعیت‌های ناگوار موجود را ایجاب کند، چه جای حرجی است؟ اما معکوس کردن این معادله، برخورد سکولاری با فرهنگ دینی کشورمان می‌باشد که چیزی جز طوفان فساد و تباهی را عایدمان نخواهد ساخت. تجارب سالهای اخیر در هوشیاری کنش‌‌گران روشن‌بین دینی کشورمان، گواه این حقیقت است که سرانجام این وادادگی و اباحی‌گری فرهنگی، سقوط از قله اعتماد عمومی و پیوستن به آرشیو منفورترین و ملعونین ملی است. امید آنکه دولت یازدهم با تدابیر جدی و تلاش شبانه روزی در اعتلاء و ارتقاء فرهنگ عمومی، بسترساز طلوع خورشید مهدوی در سرزمین علوی ایران فاطمی باشد.
۵- آقای دکتر روحانی بحق برای آغاز کار عجله دارد و سعی می‌کند تا فاصله‌ها را کوتاه و از زمان، حداکثر استفاده را ببرد. همگان به‌ویژه وزراء محترم باید بدانند که وقت بغایت تنگ است و کرنومتر دولت یازدهم نیز شروع به شمارش کرده، تا چشم به هم زدنی، چهار سال سپری می‌شود و قضاوتها برای ارزشیابی این دولت آغاز می‌شود. پس لحظه لحظه‌ها را دریابید و با پرهیز جدی از حاشیه‌ها، به متن کار بپردازید تا خیلی دیر نشود. وقت‌تان را صرف عزل و نصب‌ها و مسافرکشی‌های اتوبوسی نکنید که چشمان ملت، واقعا باز است. باید از سرمایه‌های انقلاب اسلامی در سطوح مختلف استفاده کرد، ضمن آنکه باید هوشیار بود تا فرصت‌طلبان نفوذ و رسوخ نکنند که آنها نااهلان انقلاب‌اند.
