نشست راهبردی «زن و خانواده» برگزار شد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب ، هدف نشست های اندیشه های راهبردی كه دو جلسه قبلی آن با موضوع «الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت» و «عدالت» برگزار شده است، ایجاد فضایی علمی و تخصصی برای تضارب آرا و اندیشه ها در جهت ایجاد گفتمان علمی و كاربردی و تصمیم سازی درباره موضوعات راهبردی و مورد نیاز كشور است.

در این نشست كه از ساعت ۱۸:۳۰ آغاز شده و همچنان ادامه دارد صاحبنظرانی كه مقالات و پژوهشهای آنان از میان ۱۸۸ مقاله رسیده به دبیرخانه نشست به عنوان آثار برتر شناخته شده، به بیان دیدگاهها و طرح نظریات خود پرداخته اند.

خانم دكتر نوابی نژاد استاد دانشگاه تربیت معلم به عنوان اولین سخنران نشست، در مقاله ای با نام آسیبها و الگوهای مطلوب خانواده به بررسی تغییرات منفی و مثبتی پرداخت كه نهاد خانواده در چند دهه اخیر شاهد بوده است.

این استاد دانشگاه تغییر در الگوی ازدواج، تغییر سبك زندگی برخی زوجها به واسطه افزایش تحصیلات و اشتغال زنان، تغییر نگرش در برخی افراد درباره مقدس بودن پیوند زناشویی، كاهش تمایل به فرزندان بیشتر، خشونت فیزیكی و روانی برخی مردان و تبلیغات ماهواره ای را از جمله آسیبهای موجود در موضوع زن و خانواده دانست.

دكتر نوابی نژاد با بیان شاخصه های الگوی مطلوب خانواده و بررسی عواملی همچون صمیمیت، انعطاف پذیری و «تعامل فكری در پویایی و سلامت خانواده» تأكید كرد: مطالعات جامعه شناختی، مشاهدات عینی و مطالعات غربی نشان می دهد رابطه معناداری میان دین و معنویت با سلامت روانی فردی – خانوادگی و اجتماعی وجود دارد كه باید در جامعه كنونی تقویت شود.

دكتر بانكی پور فرد استادیار دانشگاه اصفهان نیز در سخنان خود با بررسی تفاوت مقوله خانواده در الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت و الگوی توسعه غربی نتیجه گرفت برخلاف الگوی غربی، خانواده در نگاه اسلامی، سلول اصلی پیكره اجتماع به شمار می رود.

دكتر بانكی پور فرد با بیان آمارهای ازدواج و طلاق در سالهای اخیر، به بررسی علل افزایش نسبی سن ازدواج پرداخت و با انتقاد از روند برنامه های ۵ ساله توسعه گفت: مشكلات اقتصادی – توسعه شهرنشینی و تمركز بر رفاه فردی از جمله موانع ازدواج است اما غالب این مشكلات ریشه اجتماعی و فرهنگی دارند كه باید برای آنها، چاره اندیشی كرد.

این پژوهشگر با چند پیشنهاد سخنان خود را پایان داد: منطبق شدن برنامه های توسعه با سیاستهای نظام درباره خانواده، وضع و اجرای قوانین تسهیل كننده ازدواج، عزم ملی برای نهضت خانواده سازی و آموزش مهارتهای زندگی به اعضای خانواده از مهمترین این پیشنهادها بود.

تعامل خانواده و دولت عنوان مقاله سخنران بعدی خانم دكتر علاسوند بود. دكتر علاسوند ظرفیت سازی در خانواده، اصلاح الگوی سبك زندگی و عاملیت خانواده را در روند دستیابی به سرمایه و اعتبار اجتماعی مهم خواند و با انتقاد از نسبی گرایی در ارزشها گفت نظام معنایی و هویتی خانواده نباید بر مبانی عرفی شكل گیرد.

دكتر علاسوند در تشریح الگوی مطلوب ارتباطی دولت با خانواده افزود: در شیوه غیرمستقیم این ارتباط، دولت به مسائلی همچون اقتدار بخشی به خانواده و حمایت از «پدر، مادر و همسر» می پردازد اما در شیوه مستقیم ارتباط، خانواده در هر گونه سیاست گذاری و برنامه ریزی سه قوه نقش محوری بر عهده می گیرد، و تسهیل عملكردهای خانوادگی، اتخاذ راه حلهای سیستمی و تقویت نهادهای هنجارساز خانواده بویژه آموزش و پرورش و رسانه در دستور كار جدی قرار می گیرد.

حجت الاسلام پیروزمند سخنران بعدی سومین نشست راهبردی هم اندیشی جمهوری اسلامی بود كه با عنوان «تكامل گرایی در مسئولیت اجتماعی زنان از منظر اسلام»، مقاله خود را ارائه كرد.

این محقق حوزه و دانشگاه با تشریح دیدگاههای مختلف درباره تكامل گرایی زنان گفت: تكامل گرایی زنان به معنای اهتمام به تربیت نسلی «متعهد، انقلابی، كارآمد و تكامل طلب» است و با تأكید بر مسئولیت پذیری اجتماعی برای اقامه قسط و عدل، نقش آفرینی زنان را در تعریف و تحقق سبك زندگی اسلامی – ایرانی تبیین می كند.

حجت الاسلام پیروزمند با اتكا به نظریه مطرح شده، این راهبردها را برای تحقق تكامل گرایی در مسئولیت اجتماعی زنان مطرح كرد: «انتخاب نظریه برتر در كاركرد اجتماعی زنان از طریق برگزاری كرسیهای آزاد اندیشی، آموزش فراگیر و تدریجی الگوی برتر و حمایتهای قانونی از فرصتهای شغلی متناسب با ویژگیهای طبیعی زن و مرد».

در ادامه نشست خانم دكتر میرخانی عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس به بیان دیدگاههای خود در زمینه «رسالت مادری، مقاصد شرعی، مكاتب و معاهدات بین المللی» پرداخت.

دكتر میرخانی با بررسی دیدگاه اسلام درباره رسالت عظیم مادر در حفظ دین، نقش مادر در حفاظت از نسل و نقش مادر در حفاظت عقلانی و تربیت اعضای خانواده گفت در مكاتب اومانیسم و فمینیسم، نقش مادر به شدت افول می یابد و جایگاه زن و مادر در حد یك عنصر مادی تنزل پیدا می كند.