هر دو یک جا و یک وقت، کفش‌ها را گم کرده بودیم. او از یک مسیر و من از مسیر دیگر آمده بودم. باز گفتم: پس بیشتر از این پاهامون رو اذیت نکنیم.

با آغاز روند تغسیل متوفیان مبتلا به کرونا در سالن بهشت زهرا (س) سری به این سازمان زدیم تا روند اجرای احکام شرعی را از نزدیک ببینیم.

یک جوان داش‌مشتی از جمع خانواده‌های داغدار به طرفم آمد و از نگرانی‌اش درباره غسل ندادن پیکر پدرش گفت. وقتی گفتم: الحمدلله غسل پدرتان انجام شد، یک‌دفعه از این رو به آن رو شد و با خوشحالی با همان لحن خاص خودش گفت:«حاج آقا! جونم رو می‌دم برای شما طلاب».