اصلاح طلبان به ماجرای فلسطین هم با عینک منفعت جناحی نگاه می‌کنند؟! +جزئیات
دوشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۲ ساعت ۰۹:۰۳
کد مطلب: 857263
باید اصل این ادعا را نیز زیر سئوال برد که اصلاح طلبان چگونه به این موضوع یقینی رسیده‌اند که بخشی از مردم ایران که جزو انسانی ترین و پرعاطفه ترین مردم دنیا هستند چشم خود را به جنایات اسرائیل بسته اند.
گروه سیاسی جهان نيوز: اصلاح طلبان از هر چیزی ولو موارد حیثیتی و ملی برای خود یک دستاویز سیاسی می سازند. بدین معنا که این جریان سیاسی همه چیز را با عینک منافع خود نگاه می کند و در هر راهی که قدم می‌گذارد این منافع جناحی خود را لحاظ می کند.
اخیرا «محمد جواد آذری جهرمی» وزیر ارتباطات دولت روحانی در یک برنامه ویژه مردم فلسطین و غزه حضور یافت؛ ماحصل این برنامه که باید برای مردم فلسطین می بود، انتقاد از حاکمیت و دولت بود. از همین رو بود که مجری برنامه با انتقادی مودبانه عنوان کرد که آقای جهرمی به انتخاب خود، وقتی که در این برنامه و آنتن تلویزیون در اختیارشان بود را به موارد سیاسی داخلی و مربوط به حاکمیت اختصاص دادند وچندان این قسمت از برنامه «به افق فلسطین» رنگ و بوی اتفاقات اخیر را نداشت. به نظر می‌رسد این انتقاد مجری به نوعی پوزش از مخاطبان این برنامه نیز بود که انتظار داشتند که درخصوص مسائل سرزمین‌های اشغالی شاهد یک برنامه مفید و دارای ارزش افزوده سواد رسانه‌ای و سیاسی باشند.
نکته قابل توجهی که نشان می دهد بسیاری از سیاسیون اصلاح طلب در موضوع فلسطین به همین مسیر می روند. درحالی که همه از کشتار بی رحمانه و نسل کشی آشکار صهیونیست ها در غزه که رقم آن هر روز بیشتر می شود و بیش از 60 درصد این جنایات را کودکان و زنان تشکیل می‌دهند اصلاح طلبان حتی در موضع گیری علیه رژیم صهیونیستی راه را کج کرده و سعی می کنند بیشتر اعتراض را به سمت حاکمیت بچرخانند. آذری جهری در پاسخ به انتقاد مجری برنامه به افق فلسطین گفت که اگر جوالدوزی به دشمن می زنیم باید سوزنی هم به خودمان بزنیم که در طنزی جالب مجری برنامه بیان کرد که بیشتر شبیه زدن دسته بیل به خودمان بود.
از سوی دیگر با نگاهی به موضع گیری های سیاسیون اصلاح طلبی چون عباس عبدی، آذر منصوری، معصومه ابتکار، یادداشت های روزنامه های شرق و اعتماد و ... این موضع وجود دارد که در اعتراض به جنایات صهیونیست‌ها به یکباره همه چیز را به سمت کشور خود باز می گردانند و به مسائل داخلی می پردازند که این مساله بسیار قابل تامل و عجیبی در موضع گیری های اصلاح طلبان است.
اخیرا یک نوع سیاست ایجاد جدایی بین حاکمیت و مردم در موضوع فلسطین دیده می شود که معلوم نیست آمار و ارقامی که اصلاح طلبان ارایه می دهند از کجا آمده است. به طور مثال معصومه ابتکار، فعال چپ و از مقامات دولت روحانی به تازگی در یادداشتی پیرامون حمایت اکثریتی مردم ایران از غزه نوشته است: «نوع نگاه حاکمیت و استانداردهای دوگانه باعث شده بخش قابل‌توجهی از اقشار مختلف در دفاع از مظلومیت مردم غزه دچار تردید شوند!»
جالب اینجاست که به نظر می رسد این نوع تحلیل فقط مختص خانم ابتکار نیست و آذر منصوری رئیس غیر قانونی جبهه اصلاحات نیز در یادداشتی با عنوان «برخورد دوگانه در دفاع از مظلوم» نوشت: «همه می‌دانیم ظلمی که بر مردم فلسطین طی این سال‌ها رفته با هیچ‌یک از این تصاویر قابل‌مقایسه نیست و آنچه مسلم است انتشار متعدد این نوع تصاویر با هدف جابه‌جا کردن مظلوم و ظالم است و ای کاش نیروهای مقاومت اجازه نمی‌دادند این تصاویر خلق شود و اینچنین هدف حمله که دفاع از تمامیت ارضی فلسطین است، تحت‌الشعاع این صحنه‌ها قرار گیرد. اما سوال اصلی که این نوشتار در پی پاسخ به آن است این است که چرا در کشور ما همراهی با مردم و مقاومت فلسطین در سطح رسانه‌ها و نهادهای رسمی و گروه‌های منتسب به حکومت خلاصه میشود و جامعه به مانند سال‌های ابتدایی انقلاب و مانند قبل، همراهی لازم را به این موضع حاکمیتی ندارد؟»
موارد مشابه دیگری از این اظهارات در جریان اصلاحات درباره تحولات فلسطین و فضای کشورمان منتشر شده است که به سبب مشابهت آن در اینجا از ذکر این موارد چشم پوشی می کنیم. اما باید یک موضوع بسیار قابل توجهی را در این حیطه در نظر بگیریم که یا اصلاح طلبان تفکیکی میان سیاست خارجی و داخلی قائل نیستند که این موضوع شدنی نیست و یا اینکه قصد دارند که از هر چیز ولو مشکلات مردم فلسطین به نفع جریان سیاسی خود ماهی‌شان را از آب بگیرند.
هر چند که باید اصل این ادعا را نیز زیر سئوال برد که اصلاح طلبان چگونه به این موضوع یقینی رسیده‌اند که بخشی از مردم ایران که جزو انسانی ترین و پرعاطفه ترین مردم دنیا هستند چشم خود را به جنایات اسرائیل بسته اند و با وجود همه جنایاتی که هر روز در شبکه های اجتماعی توسط کاربران مردمی دیگر منتشر میشود نسبت به این جنایات بی تفاوت هستند؟! جالب اینجاست که همین مردم وقتی جلو دوربین برنامه‌های اینترنتی و نه صداوسیما قرار می گیرند درباره جنایات صهیونیست‌ها در غزه با نفرت تمام موضع گیری و آنرا محکوم می کنند. اخیرا یکی از برنامه های اینترنتی که در آن خانمی با تیپ‌های روشنفکری حضور داشت واکنش‌های قابل تاملی از مردم خیابان که اکثرا جوان بودند گرفت که نشان می داد چقدر موضوع مقابله با جنایات اسرائیل در میان مردم ایران قوی است. این درحالی است که انتشار تصویر این جنایات باعث شده مردم کشورهای غربی نیز نسبت به این جنایات موضع گیری کنند. به نظر می رسد اصلاح طلبان در اظهار نظرهای جدید خود درباره موضوع مهم فلسطین سعی دارند یک خط مرموز دیگری را به جامعه القاسازی کنند که از آن چزی جز شکست دوباره عاید آنان در پیشگاه افکارعمومی ایران نمی‌شود.
چرا اینا وقتی میان از حزب و هم حزبی هایشان می گویند؟ مگر برنامه برای فلسطین نیست؟ چرا دیگران از موضوع برنامه یعنی فلسطین می گویند اما اصلاح طلبان از همقطاراشون؟ چرا پس تلویزیون دوباره اینا رو دعوت می کنه؟
