ثروت قارون از طریق حلال كسب شده بود!
چهارشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۱۰:۵۳
کد مطلب: 254735
قارون و فرعون هر دو مفسد فی الارض هستند
همان طور كه فرعون مفسد فی الارض است قارون هم مفسد فی الارض است چرا كه فسادها یكسان نیستند و مفسد فی الارض نیز یكسان نیست.
قارون فاسد در ارض نیست بلكه مفسد در ارض است (مفسد اسم فاعل مزید است) و این یعنی فساد و بیماری اش به بقیه هم سرایت پیدا می‌كند و اگر كسی باشد كه زمینه دریافت این بیماری را هم داشته باشد كار بسیار خطرناك می‌شود.
اما بیماری و فساد قارون چه بود؟ فساد قارون از این جهت بود كه دنیا را در چشم برخی تزیین كرد.
قارون مسلط به علم كیمیاگری بود و از این طریق به ثروتی عظیم دست یافته بود. لذا قارون از طریق حلال كسب درآمد می‌كرد اما این به تنهایی برای احراز سلامت مالی انسان كافی نیست چرا كه از نظرگاه الهی تنها نحوه كسب درآمد مهم نیست بلكه نحوه استفاده و نحوه هزینه كردن آن نیز مهم است و در قبال آن باید در پیشگاه الهی پاسخگو بود.
موسی آمده بود تا بگوید حب الله با حب الدنیا جمع نمی‌شود و حال قارون آمده بود تا تلاش انبیاء را تباه كند.
قارونی ها متدینان را بی درد می‌كنند و به عبارتی مرفهین بی درد به وجود می‌آورند. قرآن كریم می‌فرماید: قارون دنیا را درچشم مردم زینت داد و نگاه مردم را تغییر داد.
قارون كه خود از قاریان تورات بود از رزمندگان مبارز در مقابل فرعون دیروز، دنیا طلبان امروز را ساخته بود.
بنا به فرمایش رهبری عزیز: «نظام اسلامى، با ایمانها، با همّتهاى بلند، با مطرح شدن آرمانها و با اهمیت دادن و زنده نگه‌داشتنِ شعارها به وجود مى‌آید و حفظ مى‌شود و پیش مى‌رود. شعارها را كم رنگ كردن؛ اصول اسلام وانقلاب را مورد بى‌اعتنایى قراردادن و همه چیز را با محاسبات مادّى مطرح كردن و فهمیدن، جامعه رابه آن‌جا خواهد برد كه به چنان وضعى برسد.»
تغییر گفتمان انقلابی بنی اسراییل زمان موسی، به گفتمان دنیاطلبانه، گناه قارون است.
قارون كاری كرده بود كه مردم می‌گفتند، ای كاش آنچه قارون دارد را ما هم می‌داشتیم اما ندیدیم كه بگویند ای كاش آنچه موسی كلیم الله دارد را می‌داشتیم! چرا؟
اهل بیت علیهم السلام می‌فرمایند: اگر گناهی در مشرق عالم رخ دهد و كسی در مغرب عالم بگوید خوشا به حالشان ،این گناه هم به پای عامل گناه و هم كسی كه گفته خوشا به حالش نوشته می‌شود.
«وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَیُطِیعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَـئِكَ سَیَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ» سوره توبه آیه ۷۱
در چنین شرایطی بر مؤمنین واجب است كه از یكدیگر مراقبت كنند و اگر دیدند كه مؤمنی دارد نگاهش به دنیا تغییر می‌كند و حب دنیا پیدا می‌كند او را امر به معروف كنند.
خطوات شیطان، دوستان مراقب هم باشند و هم را نصیحت كنند و مراقب باشند چرا كه آرام آرام افراد تغییر می‌كنند.
وظیفه افراد سالم این است كه سالم بمانند و تذكر بدهند به كساتی كه لغزیده‌اند.
توصیه های مهم قوم قارون به وی چه بود؟
سوره قصص آیه ۷۶ به بعد:
۱- «لاَ تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لاَ یُحِبُّ الْفَرِحِینَ» آیه ۷۶
انسان موحد باید ببیند كه خدا چگونه زندگی‌ای را دوست دارد و چطور زندگی‌ای را دوست ندارد.
برای شناخت خود نبض خودمان را بگیریم، من چه چیزی را چقدر و چرا دوست دارم؟ و چه چیزهایی را چقدر و چرا دوست ندارم؟
مرگ در نظر ما چگونه است؟
فردی از رسول خدا صلّی الله علیه و آله پرسید: چرا من مرگ را دوست ندارم؟
پیامبر از وی پرسیدند: پول و مال داری؟ سائل:بله. پیامبر(ص): پولت را جلوتر بفرست. هر جا مال آدمی است، دل آدم هم همانجاست. قلب انسان دنبال مالش است.
۲- «وَابْتَغِ فِیمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الآخِرَةَ وَلا تَنسَ نَصِیبَكَ مِنَ الدُّنْیَا وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْكَ وَلا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ» آیه ۷۷
در آنچه خدا به تو داده سرای آخرت را بطلب و آنچه را كه خدا به تو داد وسیله به دست آوردن آخرت قرار بده.
در روایات ما هم هست: «نعم العون الدّنیا علی الاخرة» از این ثروت برای آباد كردن آخرت استفاده كن. دنیا را داده‌اند كه آخرت را سبك كنی نه اینكه عاشق دنیا شوی.
۳- «واحسن كما احسن الله الیك»
همانطور كه خدا دست ما را گرفته ما هم دست بقیه را بگیریم. در جامعه اسلامی باید به بحث‌هایی همچون قرض‌الحسنه نگاه جدّی تری بیاندازیم.
شریعت مقدس معاشرت با فقرا را توصیه می‌كند و در مقابل می‌گوید كه تعامل با اغنیا قساوت قلب می‌آورد. در حالیكه چون برای خودمان شأن‌های كاذب قائلیم عموماً از این امور سرباز می‌زنیم.
رسول اكرم (ص) می‌فرمایند: از فقر بدتان بیاید نه از فقیر كه در غیر این صورت مریض خواهید بود.
اگر جامعه‌ای از فقیر بدش بیاید خداوند متعال آن جامعه را دچار ۴ بلا می‌كند:
۱- محصولات مورد نیاز جامعه دچار قحطی می‌شود یعنی چرخه نظام تولید این جامعه دچار مشكل خواهد شد.
۲- جوّ جور و بی عدالتی در بین این مردم زیاد می‌شود و این یعنی نظام سیاسی جامعه دچار مشكل می‌شود.
۳- خیانت و قانون شكنی در نظام اداری شان توسعه می‌یابد.
۴- موقعیت سیاسی و اجتماعی‌شان در مقابل دشمن دچار مشكل می‌شود.
امام عسگری(ع): «اغنیاءهم یسرقون زاد الفقراء» یعنی اغنیا از فقرا سرقت می‌كنند. چگونه؟ یكی از شیوه های سرقت این است كه فرصت‌ها را اغنیا از فقرا سلب می‌كنند.
تمیزی و رعایت بهداشت كردن یك چیز است و تظاهر و جلوه‌گری چیز دیگر. محكم ساختن یك خانه یك چیز و زیبا سازی و تجملات بی‌مورد چیز دیگر.
سازندگی یك چیز است، و مادی گری چیز دیگر.
همانطور كه مقام معظم رهبری فرمودند: «عده ای سازندگی را با مادیگری اشتباه گرفته‌اند. سازندگی چیزی است، مادّیگری چیز دیگری است. سازندگی یعنی كشور آباد شود و طبقات محروم به نوایی برسند. سازندگى، كارى بود كه على‌بن‌ابى‌طالب علیه‌السّلام داشت؛ كه حتّى شاید در دوران خلافت هم – كه حالا من این را تردید دارم. اما تا قبل از خلافت، قطعى است – با دست خود نخلستان آباد مى‌كرد؛ زمین احیا مى‌كرد؛ درخت مى‌كاشت؛ چاه مى‌كند و آبیارى مى‌كرد. این، سازندگى است! دنیاطلبى و مادّى‌طلبى، كارى است كه عبیداللَّه زیاد و یزید مى‌كردند. آنها چه وقت چیزى را به وجود مى‌آوردند و مى‌ساختند؟! آنها فانى مى‌كردند؛ آنها مى‌خوردند؛ آنها تجمّلات را زیاد مى‌كردند. این دو را با هم اشتباه نباید كرد. امروز عدّه‌اى به اسم سازندگى خودشان را غرق در پول و دنیا و مادّه‌پرستى مى‌كنند. این سازندگى است؟! آنچه كه جامعه ما را فاسد مى‌كند، غرق‌شدن در شهوات است؛ از دست‌دادن روح تقوا و فداكارى است؛ یعنى همان روحیه‌اى كه در بسیجی‌هاست. بسیجى باید در وسط میدان باشد تا فضیلتهاى اصلى انقلاب زنده بماند. ۷۱/۴/۲۲»
خیلی از روال‌های ما روال‌ها و قوانین قارونی است ولی با پوشش‌های موجه.
تولید ثروت در جایی خوب است كه پشت سر آن توزیع ثروت قرار گیرد وگرنه این بدفهمی مسأله می‌باشد. دم خوب است ولی اگر بازدم نباشد این باعث مرگ می‌شود. قلب خون را جمع می‌كند ولی اگر آن را پمپاژ نكند و به سایر اعضا نرساند مرگ به دنبال خواهد آورد.
علی مرتضی (ع) بیشترین تولید و بیشترین توزیع را در عصر خود دارد حتی در هنگام نماز خواندن.
كسی كه تولید ثروت می‌كند و آنرا انباشته می‌كند اگر به این راه برود در مسیر قارون خواهد بود.
مؤمنین باید نسبت به چنین مسائلی در جامعه حساس بوده و عكس العمل به جا و به موقع نشان دهند چرا كه ما در اسلام تماشاچی نداریم.
«از چه رو در میان نسل های پیش از شما خیراندیشانی نبودند كه مردم را از فساد در زمین نهی كنند تا گرفتار عذاب نشوند؟ جز اندكی از كسانی از ایشان كه نجاتشان دادیم. و كسانی كه ستم كردند، در رفاه و خوشگذرانی غوطه ور شدند و اهل گناه بودند. و پروردگارت بر آن نبوده است كه شهرها را در حالیكه مردم آن درستكارند به ستم هلاك كند.» سوره هود آیات ۱۱۶ و ۱۱۷
آنچه در دستور كار انبیاست جنگ با مكر و فریب اغنیاست.
عالم در جامعه باید هوشیار باشد و روحیات جامعه را دقیق رصد كرده و سپس این فهم برای او تكلیف آور می‌باشد.
تا زمانی كه در جوامع مصلحانی وجود دارند و بیدار باشند و نهیب بزنند، خداوند آن جامعه را هلاك نمی‌كند.
مقام معظم رهبری می‌فرمودند: «نشود كه دید مردم را عوض كنید كه مردم مصرفگرا بشوند ۸۱/۱۵/۱۱»
نگاه مصرف زدگی نگاه خطرناكی است و باید جلوی رواج این نگاه در جامعه را گرفت چنانكه در خود آمریكا نیز پمپاژ مصرف شكست خورده و در مقابل در راستای ترویج نگاه اقتصادی اسلام باید تولید را بالا و مصرف را پایین آورد.
میل به دنیا سبب كفر می شود.
«طلاق الدنیا مهر الجنه» یعنی مهریه بهشت طلاق دادن دنیاست. یعنی محبت دنیا را از دلمان بیرون كنیم، نه اینكه دنیا را رها كنیم بلكه به آن دل نبندیم. پیدا كنیم كه چه چیزهایی از دنیا دل ما را برده هر فردی به زعم خود می‌تواند این را پیدا كند.
قرآن كریم می‌فرماید: «بهشت را برای كسانی قرار داده‌ایم كه نخواهند مطرح شوند و میل به دنیا پیدا نكنند.»
سرای بهشت مال كسی است كه نخواهد مطرح شود. فرهنگ بسیج این است كه اثر باشد ولی ردپا نباشد. ابلیس هر فردی را به مقتضای شرایط خود آن فرد فریب می‌دهد. به عنوان مثال بعید است ابلیس فرد مؤمنی را با شراب فریب دهد بلكه با میل مطرح شدن و امثال این، حتی در موضوعات مثبت وی را می‌لغزاند.
امام (ره) در تحریرالوسیله می فرمایند: «اگر دیدید كه مرجع تقلید ذره‌ای به دنیا وابستگی دارد او دیگر به درد مرجعیت نمی‌خورد.»
و هم چنین امام (ره) می فرمودند كه طلبه ها باید ذی طلبگی شان را حفظ كنند.
امام بارها به طلبه ها می‌گفتند تا مشهور نشدید بروید خودتان را اصلاح كنید.
مقام معظم رهبری در همان سخنرانی عبرت‌های عاشورای‌شان تاكید كرده‌اند: «دشمن از راه اشاعه فرهنگ غلط – فرهنگ فساد و فحشا – سعى مى‌كند جوانهاى ما را از مابگیرد. كارى كه دشمن از لحاظ فرهنگى مى‌كند، یك “تهاجم‌فرهنگى” بلكه باید گفت یك «شبیخون فرهنگى» یك «غارت فرهنگى» و یك «قتل عام فرهنگى» است. امروز دشمن این كار را با ما مى‌كند. چه‌كسى مى‌تواند ازاین فضیلتها دفاع كند؟ آن جوان مؤمنى كه دل به دنیا نبسته، دل به منافع شخصى نبسته و مى‌تواند بایستد و از فضیلتها دفاع كند. كسى كه خودش آلوده و گرفتاراست كه نمى‌تواند از فضیلتها دفاع كند! این جوان بااخلاص مى‌تواند دفاع كند. این جوان، از انقلاب، از اسلام، از فضایل و ارزشهاى‌اسلامى مى‌تواند دفاع كند.لذا، چندى پیش گفتم: «همه امربه معروف و نهى از منكر كنند.» الآن هم عرض مى‌كنم: نهى از منكر كنید. این، واجب است.این، مسؤولیت شرعى شماست. امروز مسؤولیت انقلابى و سیاسى شما هم هست.»
«باید كسانى كه دلسوزند، نگذارند معیارهاى الهى در جامعه عوض شود. اگر معیارِ تقوا در جامعه عوض شد، معلوم است كه انسان با تقوایى مثل حسین بن على علیه‌السّلام، باید خونش ریخته شود. اگر زرنگى و دست و پادارى در كار دنیا و پشت هم اندازى و دروغگویى و بى‌اعتنایى به ارزشهاى اسلامى ملاك قرار گرفت، معلوم‌است كه كسى مثل یزید باید در رأس كار قرار گیرد و كسى مثل عبیداللَّه، شخص اوّل كشور عراق شود. همه كار اسلام این بود كه این معیارهاى باطل را عوض كند. همه كار انقلاب ما هم این بود كه در مقابل معیارهاى باطل و غلط مادّىِ جهانى بایستد و آنها را عوض كند.»
«ما باید بفهمیم كه چه شد امام حسین را با لب تشنه به شهادت رساندند؟ حرف دراین زمینه، زیاد است. من یك آیه از قرآن را در پاسخ به این سؤال مطرح مى‌كنم. قرآن جواب ما را داده است. قرآن، آن درد را به مسلمین معرفى مى‌كند. آن آیه این است كه مى‌فرماید: «فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصّلاة واتبعوا الشهوات فسوف یلقون غیّا(۱).» دو عامل، عامل اصلى این گمراهى و انحراف عمومى است: یكى دورشدن از ذكر خدا كه مظهر آن نماز است. فراموش كردن خدا و معنویّت؛ حساب معنویّت را از زندگى جدا كردن و توجّه و ذكر و دعا و توسّل و طلب از خداى متعال و توكّل به خدا و محاسبات خدایى را از زندگى كنار گذاشتن. دوم «واتّبعوا الشهوات»؛ دنبال شهوترانیها رفتن؛ دنبال هوسها رفتن و در یك جمله: دنیاطلبى. به فكر جمع‌آورى ثروت، جمع‌آورى‌مال و التذاذ به شهوات دنیا افتادن. اینهارا اصل دانستن و آرمانها را فراموش كردن. این، درد اساسى وبزرگ است. ما هم ممكن است به این درد دچار شویم. اگر در جامعه‌اسلامى، آن حالت آرمانخواهى از بین برود یا ضعیف شود؛ هر كس به فكراین باشد كه كلاهش را از معركه در ببرد و از دیگران در دنیا عقب نیفتد؛ اینكه «دیگرى جمع كرده است، ما هم برویم جمع كنیم و خلاصه خود و مصالح خود را بر مصالح جامعه ترجیح دهیم»، معلوم است كه به این درد دچار خواهیم شد.» ۷۱/۴/۲۲
علی (ع): اگر دنیا در چشم كسی بزرگ شود یقین بدانید كه امر دنیا را بر امر خدا مقدم می‌شمرد و بنده دنیا می شود.
علی(ع): حب الله و حب الدنیا در هیچ قلبی جمع نشده است.
سوره هود آیه ۸۴ به بعد: اگر می بینید كه دنیا در چشم شما بزرگ شده علتش این است كه خدا در چشم شما كوچك شده است.
امام علی(ع): هر كسی كه فكر می كند می تواند دنیا و آخرت را با هم جمع بكند بداند كه شیطان اورا فریب داده است.
علی (ع): به دنیا زاهدانه نگاه كنید یعنی به آن میل نداشته باشید.
مدرس در مقابل تهدیدات رضاخان می گفت: خدا را شكر دو چیز در من نیست یكی ترس و یكی طمع.
خداوند در آیه ۱۵۲ سوره آل عمران با اشاره به سپاهیان اسلام در جنگ احد می‌گوید كه گروهی دنیاخواه شدند و گروهی خداخواه.
در آیه ۲۹ سوره احزاب می‌فرماید: بحث همسران رسول خدا و اینكه خدا خواهی با دنیاخواهی جمع نمی‌شود.
طبق گفته قرآن چه می شود كه برخی دنیاخواه می شوند؟ ظاهرا نوع نگاه آنها تغییر كرده و ظاهر بین می‌شوند.
در آیه ۷ سوره روم می‌گوید اینها از زندگی دنیا ظاهری را می‌بینند و نسبت به اخرت غافل هستند.
آیه ۲۹ سوره نجم می گوید ای رسول خدا روی برگردان از كسانی كه از خدا روی برگردانده و تمام فكر و ذكرشان شده زینت دنیا.
و از این آیات و روایات زیاد داریم.
به دعای رهبری عزیز :
امیدواریم خداوند متعال، شما جوانهاى مؤمن و فداكار و باتقوا را محفوظ بدارد و ان‌شاءاللَّه قلب مقدّس ولىّ‌عصر ارواحنافداه از همه شما خشنود باشد. ان‌شاءاللَّه با قدرت ایمان و حضور شما، همه كید و توطئه‌هاى دشمن، خنثى شود.
والسّلام علیكم و رحمةاللَّه و بركاته.
