در محضربزرگان/ مرگ و زندگی حقیقی
چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۰۴:۴۶
کد مطلب: 253438
حضرت آيت ا... بهاءالديني درباره مرگ و زندگي حقيقي فرموده اند: «انسان عاقل در هر حرکتي از حرکات، مي تواند استفاده الهي کند، ولي ما همه را صرف شرور مي کنيم. جواني کجا رفت؟ عمر را کجا صرف کرده اي؟ اموال کجا مصرف شد؟ با آن وديعه الهي که خدا در شما قرار داده است، مي توانستي به مراتب انسانيت نايل شوي، به مراتب اوصيا و انبيا نايل شوي، نخواسته اي، دنبال هوي و هوس بوده اي. هرکس دنبال هوي برود، هلاک مي شود، همين جا مرده است.
منتهي نمي داند مرده است. خبر از حيات علمي، تقوايي و حيات انبيا ندارد. زبان و چشم و دستش را اصلاح نکرده است, مرده تقواست. از حيث تقوا و علم و عاقله مرده است... «الناس موتي» يعني همين جا مرده اند. وقتي بهره علمي و تقوايي و نوري ندارند، مرده اند.»
چشمه سار معرفت-ص134
