به جان ملکه قسم، از تحریم‌ها ناراحتیم!
يکشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۱ ساعت ۱۵:۲۷
کد مطلب: 235184
«تکل از پشت به فوتبال ایران»، «مردم؛ بازندگان اصلی تحریم‌های خزنده ایران»، «ورشکستگی واحدهای تولیدی؛ دستاورد تحریم‌ها در سال حمایت از سرمایه ایرانی»، «زیستن در نقطه صفر؛ تحریم یا انزوای فرهنگی و علمی ایران؟» تعدادی از تیترهای این بخش ویژه بی‌بی‌سی فارسی است، تا این بار نه دولت ایران که مردم ایران را از تحریم‌هایی که عملا ماه‌ها است علیه‌شان به اجرا در آورده‌اند بترسانند.
اگرچه بی‌بی‌سی فارسی تاکنون فعالیت‌های رسانه‌ای و تبلیغی خود را به نام مردم ایران و در مقابل جمهوری اسلامی عملیاتی می‌کرده است، اما بزنگاه تحریم، این شبکه انگلیسی ولی فارسی زبان را مجبور به انتخاب کرده است که آیا اینک با مردمی خواهد بود که بار‌ها سنگ آن‌ها را به سینه می‌زده یا صراحتا در مقابل منافع همین مردم و به نفع منافع پادشاهی انگلیس، صفآرایی می‌کند؟!
پرداختن پر آب و تاب و ذوق‌زده به موضوع تحریم‌ها علیه مردم ایران، ظاهرا صدای مخاطبان بی‌بی‌سی را هم در آورد؛ تا جایی که یکی از کاربران سایت فیس‌بوک در صفحه این شبکه خبری نوشته است: «ایجاد صفحهٔ ویژه جز تبلیغ و حمایت بیش از حد از تحریم چه معنای دیگری می‌تواند داشته باشد. چرا خبرهای مربوط به مخالفان تحریم‌ها را در صفحهٔ ویژه پوشش نمی‌دهید؟»
اما تلویزیون دولتی انگلیس برای توجیه این اقدام ضدایرانی خود، بهانه جالبی تراشیده و با تقدیس قدرتهای جهانی، تلویحا اعمال نفوذ و فشار آن‌ها را دلیل این ماجرا دانسته و نوشته است: «در صفحات تحریم‌ها، ما به همه جوانب پرداختیم. به وضع کنندگان تحریم و مخالفانش هردو، اما نباید فراموش کنیم که کسانی که این تحریم‌ها را وضع کرده‌اند، بزرگترین قدرتهای جهان هستند و وزنی که آن‌ها دارند با وزن مخالفان تحریم که فعالان اقتصادی یا اجتماعی هستند، قابل مقایسه نیست.»
نویسنده این مطلب در بخش دیگری از مطلب خود، تظاهر به بی‌طرفی را عامل حمایت از تحریم‌های علیه ایران و ترساندن مردم از عواقب آن‌ها دانسته و نوشته است: «با یکی از سردبیران سایت بی‌بی‌سی فارسی، نظر مخاطب دیگری را مطرح کردم که گفته پوشش اخبار وظیفه یک شبکه خبری است اما برای ما شنیدن این خبر‌ها خوشایند نیست به خصوص اگر از زبان یک هم وطن با بی‌تفاوتی بیان شود. امید پارسانژاد در پاسخ به این سوال گفت: همین که ما پوشش وسیعی به تحریم‌ها داده‌ایم، نشان دهنده این است که ما بی‌تفاوت نیستیم اما به عنوان خبرنگار بی‌بی سی وظیفه ماست که با فاصله و با نوعی بی‌طرفی با توازن موضوع را مطرح کنیم، ممکن است که خبرنگاران بی‌بی سی احساساتی درباره این موضوع داشته باشند اما نباید بروز بدهند و بروز هم نمی‌دهند. این کمک می‌کند که مخاطبان ما تصویری واقعی از ماجرا داشته باشند.»
اما پشت پرده اصلی این اقدام وطن فروشانه فارسی‌زبانان شاغل در بی‌بی‌سی را باید در پاراگراف انتهایی این مطلب جست؛ جایی که سردبیر این سایت صراحتا «وزارت خارجه بریتانیا» را مسئول تامین مالی این شبکه خبری عنوان کرده است. البته نویسنده سایت بی‌بی‌سی مدعی شده که این وزراتخانه با وجود تامین مالی بی‌بی‌سی، هیچ دخالتی در محتوای تولیدی آن ندارد!
بی‌بی‌سی نوشته است: «در میان پیام‌ها نظرات کسانی هم بود که می‌گفتند: از آنجا که وزارت خارجه بریتانیا از وضع کنندگان این تحریم‌هاست پس بی‌بی سی با این مجموعه‌ها در تلاش است که کارایی این تحریم‌ها را به رخ بینندگانش در ایران بکشد. امید پارسانژاد می‌گوید، گرچه بودجه بی‌بی سی فارسی فعلا از طریق وزارت خارجه بریتانیا تامین می‌شود اما به هیچ عنوان، وزارت خارجه هیچ ارتباط مستقیم با بی‌بی سی فارسی ندارد.»
به نظر می‌رسد هرچند بی‌بی‌سی پیش از این هم بار‌ها طراحی‌هایی جدی علیه منافع مستقیم ملت ایران داشته و دشمنی خود با مردم عادی و نه صرفا حکومت ایران را نشان داده است اما اقدام اخیر این شبکه برای تبلیغ تحریم‌های هر چه بیشتر علیه مردم ایران، نشان از استراتژی اصلی رسانه سلطنتی بریتانیا دارد و از این تراژیک‌تر، روحیات کارمندان ایرانی بی‌بی‌سی فارسی را به نمایش می‌گذارد که بیشتر از آنکه به فکر وضعیت زندگی هموطنان و همزبانان خود باشند، به فکر حقوق پایان ماه خود آنهم با تامین منافع ساکنین کاخ باکینگهام هستند.
