عقاب به ۴۰ سالگی که میرسد چنگالهای بلند و انعطاف پذیرش دیگر نمیتوانند طعمه را گرفته و نگاه دارند، نوک بلند و تیزش خمیده و کند میشود، شهبالهای کهن سالش بر اثر کلفت شدن پرها به سینهاش میچسبند و پرواز برایش دشوار میشود.
- پرندگان شکاری شامل عقابها، شاهین سانان و لاشخورها هر ساله در مدت زمانی کمتر از یک ماه اقدام به پر ریزی میکنند،
این کار با ترشح هورمونهای جنسی در انتهای فصل جوجه آوری اتفاق می افتد، نه اینکه خود پرنده اینکار را با منقار خود انجام دهد.
- به لحاظ نوع تغذیه پرندگان شکاری (گوشتخوار بودن) و متابولیسم بالای آنها، بیش از ۱ تا ۲ روز گرسنگی منجر به ناتوانی در پرواز و شکار و نهایتا به مرگ پرنده خواهد انجامید.
آسیب دیدن منقار هر گونه ای از پرندگان به علت خونریزی زیاد و عدم امکان تغذیه منجر به مرگ حیوان می شود.
- منقار پرندگان مانند ناخن انسان در حال رشد دائمی است ولی در صورت آسیب دیدن جدی آن امکان بازسازی منقار نمی باشد.
- حداکثر عمر عقابها در طبیعت ۳۵ سال و در باغ وحشها ۴۵ سال ثبت گردیده است.