۸۰ درصد اصناف و مشاغل از جمله آرایشگر‌ها که بیش از کارمند‌ها درآمد ماهانه دارند، کمتر از ۱۰ میلیون تومان در سال مالیات پرداخت می‌کنند.
به گزارش جهان نيوز، روزنامه جوان نوشت: شغل آرایشگری بانوان در ایران از درآمد به نسبت خوبی برخوردار است و می‌توان با دوره‌های آموزشی کوتاه‌مدت از آن به درآمد‌زایی رسید، با این همه در حالی که کارمندان دولت پیش از دریافت حقوق، مالیات ماهانه از حساب آن‌ها کسر می‌شود، طبق آخرین گزارش سازمان امور مالیاتی کشور، مالیات حدود ۴ میلیون پرونده مالیاتی اصناف در سال گذشته، صفر بوده است. همچنین یک‌میلیون‌و ۵۰۰ هزار پرونده مالیات بین صفر تا ۵ میلیون تومان و تنها ۶۳۱هزار پرونده، مالیات بالاتر از ۳۰میلیون تومان داشته‌اند، بنابراین ۸۰درصد اصناف و مشاغل از جمله آرایشگر‌ها که بیش از کارمند‌ها درآمد ماهانه دارند، کمتر از ۱۰میلیون تومان در سال مالیات پرداخت می‌کنند.
درآمد آرایشگری زنان به نسبت خوب است!
اخیراً دو فیلم از صنعت آرایشگری بانوان در فضای مجازی منتشر و با واکنش‌های گسترده‌ای روبه‌رو شد، یکی از فیلم‌ها نشانگر تشریفات سنگین و بادیگارد‌های یک مدرس آرایشگری بود و دیگری در خصوص عمارت‌هزارو ۲۰۰ متری خانم آرایشگری که طی ۱۰ سال از درآمد آرایشگری توانسته بود آن ملک ۳۰۰ میلیاردی را خریداری کند، بود. به رغم رؤیافروشی و اغراق این بانوان و عدم‌صحت گفتار و اعمال‌شان (تنها با هدف فروش پکیج‌های آموزشی و جذب مشتری) باید گفت در ایران آرایشگری بانوان درآمد متوسط و به نسبت خوبی را در بین مشاغل از آن خود می‌کند. در کشور‌های پیشرفته درآمد آرایشگری زنانه معمولاً بیشتر از میانگین درآمد جهانی است، در حالی که در کشور‌های در حال توسعه درآمد آرایشگری زنانه کمتر از میانگین درآمد جهانی است، با وجود این افزایش تقاضا برای خدمات آرایشگری در این کشور‌ها درآمد آرایشگری زنانه را به طور مداوم افزایش می‌دهد. بنابر اطلاعات وب‌سایت salaryexpert درآمد آرایشگری زنانه در ایالات‌متحده امریکا حدود ۴۰ هزار دلار و این درآمد در برخی کشور‌های اروپایی حدود ۳۰ هزار یورو در سال است (این درآمد‌ها به موقعیت جغرافیایی و سابقه کار آرایشگر بستگی دارند.)
این در حالی است که میزان قابل توجهی از درآمد‌های مذکور تحت عنوان مالیات از آن‌ها اخذ خواهد شد. در ایران و در مناطق متوسط شهر تهران بنا بر بررسی‌های میدانی به طور میانگین میکاپ زنانه در مراکز زیبایی و سالن‌های آرایش حدود ۲۰ تا ۶۰ میلیون تومان در ماه، شینیون مو بین ۱۵ تا ۵۰میلیون، کاشت مژه ۲۰ تا ۶۰میلیون و کاشت ناخن که یکی از خدمات پرطرفدار در حوزه آرایش و بهداشت است و تقریباً در هر شهری از جمله شهر‌های بزرگ ایران ارائه می‌شود، بین ۲۰ تا ۷۰میلیون تومان می‌تواند درآمد ماهانه داشته باشد. از طرفی میانگین درآمد سالن‌دار‌ها در همین مناطق از ۵۰میلیون تا ۳۰۰میلیون در ماه لحاظ می‌شود. با این تفاسیر انتظار می‌رود برای تحقق عدالت مالیاتی و جلوگیری در ساخت اوهام از این شاخه شغلی در بین جوانان، مالیات این اصناف نیز به فراخور درآمد آن‌ها باشد، اما بیش از ۶۰ درصد آن‌ها مشمول مالیات صفر هستند و تنها یک‌درصد آن‌ها بیش از ۳۰میلیون تومان در سال مالیات می‌دهند.
سرانه مالیات ۲/۵ میلیونی آرایشگاه‌های زنانه و سهم ۶۳ درصدی از مالیات صفر
بررسی داده‌های سازمان امور مالیاتی نشان می‌دهد بین اصنافی که پایین‌ترین سرانه مالیات پرداختی را دارند، نام‌های جالب‌توجهی دیده می‌شود. طبق این آمارها، پایین‌ترین سرانه مالیات پرداختی مربوط به صنف نانوایان سنتی و صنعتی با حدود ۷۰۰ هزار تومان در سال است. هنرمندان با کمتر از ۲میلیون تومان، آرایشگاه‌های مردانه با ۲ میلیون تومان و آرایشگاه‌های زنان با ۲/۴ میلیون تومان در رتبه‌های بعدی با کمترین سرانه مالیات پرداختی قرار دارند. مالیات ناچیز صنف آرایشگاه‌های زنانه درحالی است که این آرایشگاه‌ها (البته سالن‌های بزرگ) برخلاف آرایشگاه‌های مردانه، مجموع متنوعی از خدمات همچون کوتاهی مو، شینیون مو، رنگ مو، ویتامینه و کراتینه مو، گریم و میکاپ، اصلاح صورت و ابرو، پاکسازی صورت، خدمات ناخن و اپیلاسیون انجام می‌دهند و هزینه‌های دریافتی آن‌ها بسیار نجومی است. در سال ۱۴۰۲ (عملکرد سال ۱۴۰۱) حدود ۵۱ درصد از مؤدیان مشمول تبصره ماده ۱۰۰ ق. م. م از پرداخت مالیات معاف بوده‌اند، اما نگاهی به آمار‌های جزئی‌تر نیز نشان می‌دهد بالاترین معافیت یا بهتر بگوییم مالیات صفر در اصناف مربوط به صنف نانوایان سنتی و صنعتی بوده است. طی سال گذشته مالیات ۸۴ درصد از فعالان این صنف صفر بوده است. در رتبه دوم صنف هنرمندان قرار دارند. در این صنف نیز مالیات ۷۱ درصد از اعضا صفر بوده است. در صنف مجتمع‌های اقامتی و آرایشگاه‌های زنان ۶۳ درصد و در صنف آرایشگاه‌های مردانه، مسافرخانه‌ها و موبایل‌فروشان مالیات پرداختی ۵۵ درصد از فعالان صنف صفر بوده است. این ارقام نشان می‌دهد مالیات پرداختی مؤدیان بخش مشاغل بسیار کمتر از مالیات بالقوه و به‌نوعی مالیات حقه آن‌ها بوده و در تضاد با اهداف اصلی نظام مالیاتی از جمله اهداف درآمدی و عدالت مالیاتی است.
