روان کودک در جریان تجربه گری یک فرآیند مهارتی مثل فوتبال یا فراتر از توان کودک دارد، منجر به این می شود که روان کودک یک جانبه رشد کند.
به گزارش جهان نيوز به نقل از باشگاه خبرنگاران، طی چند هفته اخیر خبر بازگشت آرات به ایران، پسربچه‌ای که از او با عنوان نابغه ورزشی یاد می‌شود، سر و صدا‌های زیادی به همراه داشت.
پسری که تنها ۱۰ سال سن دارد، اما با انجام حرکات آکروباتیک از کودکی توجه همه را به خود جلب کرد.
آرات به لیورپول می‌رود و بعد از مدتی بی سر و صدا به ایران باز می‌گردد و جذب باشگاه سپاهان می‌شود، اما این باشگاه بعد از مدت کوتاهی از قطع همکاری با این کودک خبر می‌دهد، آن هم به دلیل اینکه فشار وارد شده به کودک منجر به بسته شدن صفحه رشد او در ۱۰ سالگی شده است.
آرات یکی از بی شمار کودکانی است که از بدو تولد جلوی دوربین بوده تا ۶ میلیون فالوئر چشم عضلات شکم بچه‌ای بدوزند که از کودکی شش تکه شده است! ما در اینستاگرام با نمونه‌های زیادی از این بچه‌ها مواجهیم، کودکی که در ۵ سالگی جلوی دوربین می‌نشیند و باید مثل یک آمریکایی اصیل و با استرس سوالات مادر را با زبانی بیگانه پاسخ دهد، پسری که عدم علاقه اش به نواختن پیانو بار‌ها در ویدیو‌های منتشر شده از سوی خانواده نمایان شده، اما همچنان والدین با بادی در غبغب از استعداد بی نظیر موسیقی فرزندشان صحبت می‌کنند و....
اما سوال اینجاست که والدین سرکوب گر برای داشتن فرزندی افتخار آفرین با جسم و روح او چه می‌کنند و افتخارات اینستاگرامی برای آن بچه به چه قیمتی تمام می‌شود؟
سید علیرضا مرتضوی، روانشناس کودک و نوجوان اظهار کرد: روان کودک در جریان تجربه گری یک فرآیند مهارتی مثل فوتبال، موسیقی، بازیگری و ... که کارکرد تبلیغاتی یا فراتر از توان کودک دارد، منجر به این می‌شود که روان کودک یک جانبه رشد کند و فرآیند‌های شناختی دیگر که اصلی‌ترین آن، فرآیند کودکی کردن و تجربه گری در بستر کودکی است، نادیده گرفته شود.
وی با بیان اینکه هر رده سنی یک تجربه گری خاص دارد، افزود: این تجربه گری کودک، نوجوان، جوان یا حتی بزرگسال را وارد پروسه شناختی کرده و ذخیره شناختی او را کامل می‌کند.
این روانشناس کودک و نوجوان تصریح کرد: وقتی این تجربه گری‌ها در فرآیند تطبیق با نیاز‌های سن نیست و یا سرکوب و انکار می‌شود و یا حتی پاسخ درستی به آن‌ها داده نمی‌شود، این پروسه به مشکل می‌خورد.
مرتضوی با بیان اینکه این مشکلات نه تنها در روح کودک بلکه در فرآیند جسمانی کودک خودش را نشان می‌دهد، گفت: چرا صفحه رشد آرات بسته شده؟ چون به حوزه تجربه گری شناختی او در فرآیند کودکی بی توجهی شده، این در حالی است که ما نمونه‌های مختلفی داشتیم که در آن والدی آگاه از آسیب کودک جلوگیری کردند، مثل سید محمد حسین طباطبایی حافظ کل قرآن که در چند سال گذشته به عنوان یکی از کودکان شاخص شناخته می‌شد، پدری آگاه داشت که از یک زمانی به بعد همه چیز را تعطیل می‌کرد و می‌گفت الان زمان بازی کردن سید محمد حسین است.
وی ادامه داد: اینجا هوشمندی والدین را می‌طلبد که نیاز‌های شناختی و روانی فرزند خود را در سطحی همه جانبه تأمین کنند، به ویژه نیاز‌های دوره کودکی در حوزه شناختی که بیشتر با کودکی کردی و بازی تعریف می‌شود.
این روانشناس کودک و نوجوان تأکید کرد: اگر این حوزه تأمین نشود حتما آثار و تبعات غیرقابل جبرانی در حوزه جسم و روان به همراه خواهد داشت، الان برای آرات در حوزه جسمانی با بسته شدن صفحه رشد خود را نسان داده و مطمئن باشید سال‌های آینده در حوزه روان این بچه هم خود را به شکل اضطراب‌های عمیق و افسردگی نشان می‌دهد، چون نیاز شناخت کودکی او سرکوب شده و فقط درگیر ورزش‌های سنگین، رفتار خارق العاده و نمایش در فضای مجازی است.
