رهبر انقلاب در پیامی که در پی درگذشت مرحوم آقاسی صادر شد، گفتند: «این حادثه غم انگیز ضایعهئی برای هنر و ادبیات متعهد کشور و به ویژه شعر مذهبی و انقلاب به شمار میرود. شعر روان و با مضمون و خوش ساخت آقاسی که نمایشگر دل پاک و احساسات صادق و هنر خودجوش او بود، بی شک دارای جایگاه ویژه ای در ادبیات معاصر است».
به گزارش جهان نيوز به نقل از مهر، محمدرضا آقاسی بیش از هر اتفاق دیگری در خصوص انقلاب و دفاع مقدس شعر سرود و سرنوشت این بود که در روزهایی که هرساله ایران، یاد و خاطره آزادی خرمشهر را گرامی میداد، خودش به صدر خبرها بیاید؛ محمدرضا آقاسی درگذشت.
مرحوم «محمدرضا آقاسی» فرزند ششم یک خانواده مذهبی بود که در ۲۴ فروردین سال ۱۳۳۸ در محله امامزاده سید نصرالدین تهران، به دنیا آمد. آقاسی درباره خانواده خود اینگونه نقل میکند: «مرحوم پدرم، با آنکه سوادی به آن صورت نداشت، اما قاری قرآن بود و از مریدان مرحوم آیت الله «حاج سید احمد طالقانی آل احمد» که روحانی سرشناس محل ما بود و پدر جوانمرد فاضل؛ زنده یاد «جلال آل احمد». از طرفی، مادرم حدود چهل سال است افتخار مداحی حضرت قمر بنی هاشم (علیه السلام) را دارد. از زمان بچگی کلمات را به هم میبافتم. مشخصاً از سنین سیزده چهارده سالگی. تقریباً بیست ساله بودم که انقلاب شروع شد. قبل از انقلاب، دو سالی هنرجوی «هنرستان هنرهای زیبا» شهر تهران بودم. منتها، از آنجا که به نحوه آموزش متون درسی و مدیریت خشک و بی بهره از ظرافتهای تعلیم و تعلم هنری اولیا امور هنرستان اعتراض داشتم، با مدیر، ناظم و بعضی از اساتید آنجا برخورد پیدا کردم. روی همین حساب هم، دو سال پیاپی مرا مردود کردند و دست آخر سال سوم؛ اخراجم کردند. بعد از آن ماجرا، مدتی در تسلیحات ارتش کار میکردم. این وضع ادامه داشت تا حوالی تابستان ۱۳۵۷ که با اوج گیری مسائل انقلاب، از تسلیحات هم زدم بیرون.»
مرحوم آقاسی را بیشتر به واسطه مثنویهای شورانگیز او میشناسند. قالب شعری که در میان سایر گونههای شاعرانگی به دلیل قدرت و توانایی منحصر به فرد بیان خود بسیار قابل توجه است. آقاسی خود در این باره اظهار کرده است: «انتخاب قالب شعری برای بیان ادراکات و احساسات شاعرانهام، به این خاطر بود که در این قالب، برای فَوَرانِ شور درونی شاعر، به نسبت دیگر قالبهای شعری، میدان به مراتب وسیعتری وجود دارد. مثنوی دریاست، مثنوی اقیانوس است. وقتی بخواهی بیایی توی چنین وادیهایی، «شرط اول قدم آن است که مجنون باشی». باید ایمان داشته باشی که ذاتاً فقیری و غنی مطلق خداست و باب جود و عطای خدا، آل محمد (ع) هستند. باید کاسه گدایی برداری، بروی در خانه اهل بیت (ع) را بزنی. احساس استغنا و بی نیازی هم نباید داشته باشی. در چنین صورتی؛ مطمئن باش اهل بیت (ع) تو را دست خالی از در خانه شأن برنمی گردانند. هرچه شکستهتر و زارتر در خانه شأن بروی، کاسه گدایی تو را پُرتَر میکنند. حالا در رابطه با معروف ترین شعری که خلایق در این ملک مرا به آن میشناسند؛ یعنی شیعه نامه، فقط میتوانم بگویم که من شیعه نامه را از کرم اهل بیت (ع) دارم، نه از خودم؛ که هیچ ام و هیچ.»
محمدرضا آقاسی سرانجام در سن ۴۶ سالگی جاودانه شد. رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی که در پی درگذشت او صادر شد، گفتند: «با تأسف و تأثر خبر در گذشت شاعر آزاده و بسیجی مرحوم محمد رضا آقاسی را دریافت کردم. این حادثه غم انگیز ضایعهای برای هنر و ادبیات متعهد کشور و بویژه شعر مذهبی و انقلاب به شمار میرود. شعر روان و با مضمون و خوش ساخت آقاسی که نمایشگر دل پاک و احساسات صادق و هنر خودش او بود، بی شک دارای جایگاه ویژهای در ادبیات معاصر است. درگذشت این شاعر عزیز را به جامعه ی ادبی و شعرای کشور و به علاقمندان آثار او و بطور خاص به خانوادهی گرامی و دوستان و یاران این بسیجی دلباخته تسلیت عرض میکنم و شادی روح و علو درجات او را از خداوند متعال مسألت مینمایم».
خدا رحمتش کند شعر خوانی اش را در روز اول سال نو در حرم مطهر امام رئوف هیچگاه از یادم نمی رود برایشادی روحش صلوات.اللهم عجل لولیک الفرج اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم
السلام علیک یا اهل بیت نبوه
ما هر توفیقی داریم همه از سرچشمه ولطف و کرم اهل نیت علیها السلام است که با عنایت حضرت حق جاری و ساری و جاودانه میماند هرانچه مهر ال الله دارد ریشه در جاودانگی و حیات ابدی دارد مانند شعر محتشم کاشان و همجنین اشعار سراسر شور مرحوم اقاسی.و........... .. برای شادی ارواح همه شیعیان اهل بیت صلوات بر محمد و آل محمد